filmov
tv
ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ: 'Ο Ενδυμίων στον Λάτμο'
Показать описание
"Ο Ενδυμίων στον Λάτμο"
ποίηση: Χόρχε Λουίς Μπόρχες
απαγγελία: παππούς Σταύρος
μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης (έκδοση: ΠΟΙΗΜΑΤΑ , Ελληνικά Γράμματα)
Μουσική: Karen Marie Garrett (It's about love)
Δήλωση αποποίησης δικαιωμάτων:
Το βίντεο αυτό δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.Το λογοτεχνικό περιεχόμενο, οι εικόνες και η μουσική δεν ανήκουν σε εμένα και δεν είμαι κύριος πνευματικών ή άλλων δικαιωμάτων που αντιστοιχούν σε αυτά. Δημιουργήθηκε για καθαρά ψυχαγωγικούς σκοπούς (Λογοτεχνία – ποίηση) και δεν υπάρχει κανένα απολύτως έσοδο για τον δημιουργό του.
Declaration of waiver:
This video was made for entertainment purposes (literature-poetry) only. All audio, text and visual parts are the sole property of their respective owners. No Copyright infringement intended! All rights go to its rightful owners. There is no intention by the creator to make any income from this video. Copyright Disclaimer Under Section 107 of the Copyright Act 1976, allowance is made for "fair use" for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing.
PLEASE NOTE: I do not take credit for ANY of the video clips or music found in this video. They were not created by me.
Ο Ενδυμίων στον Λάτμο
ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ
Ποιήματα
”ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ”
Κοιμόμουν στην κορφή
κι ήταν ωραίο το σώμα μου,
φθαρμένο τώρα από τα χρόνια.
Ψηλά,
στην ελληνική νύχτα,
ο κένταυρος σιγάνεψε τον τετραπλό του τροχασμό
για να επιβλέψει τον ύπνο μου.
Μ’ άρεσε να κοιμάμαι
για να ονειρεύομαι και για το άλλο
το καθαρτήριο όνειρο που ξεγελά τη μνήμη
και μας λυτρώνει από τη δεύσμευση
να είμαστε
όποιοι είμαστε
εδώ στη γη.
Η Άρτεμη, ταυτόχρονα σελήνη και θεά
με κοίταζε καθώς κοιμόμουν στο βουνό
κι αργά αργά κατέβηκε στην αγκαλιά μου
χρυσάφι κι έρωτας στην ξαναμμένη νύχτα.
Εγώ έσφιξα τα θνητά μου βλέφαρα,
μη θέλοντας να δω το ωραίο πρόσωπο
που τα χωμάτινά μου χείλη βεβυλώναν.
Μύρισα την ευωδιά της σελήνης
κι η αχανής φωνή της είπε τ΄όνομά μου.
Α, τα άσπιλα μάγουλα που ψάχνονται
Α, ποταμοί του έρωτα, της νύχτας
Α, το ανθρώπινο φιλί, το τεντωμένο τόξο.
Το πόσο κράτησε η ευτυχία αυτή, δεν ξέρω,
υπάρχουν πράγματα που δεν μετράνε τα τσαμπιά
ούτε ο ανθός ή το απαλότερο χιόνι.
Ο κόσμος μ΄αποφεύγει.
Φοβούνται τον άνθρωπο που αγάπησε η σελήνη.
Τα χρόνια περάσαν.
Μια αμφιβολία
με τρομάζει στην αγρύπνια μου.
Αναρωτιέμαι
αν εκείνη η χρυσαφένια ταραχή
πάνω στο όρος
ήταν αλήθεια ή ένα όνειρο μονάχα.
Λέω και ξαναλέω ανώφελα ότι
μια χτεσινή
ανάμνηση και ένα όνειρο είναι το ίδιο πράγμα.
Η μοναξιά μου περιφέρεται μεσ΄στους συνηθισμένους
γήινους δρόμους, όπως πάντα
ψάχνω στη θεϊκή πανάρχαια νύχτα
την αδιάφορη θυγατέρα του Δία, τη σελήνη.
ποίηση: Χόρχε Λουίς Μπόρχες
απαγγελία: παππούς Σταύρος
μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης (έκδοση: ΠΟΙΗΜΑΤΑ , Ελληνικά Γράμματα)
Μουσική: Karen Marie Garrett (It's about love)
Δήλωση αποποίησης δικαιωμάτων:
Το βίντεο αυτό δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.Το λογοτεχνικό περιεχόμενο, οι εικόνες και η μουσική δεν ανήκουν σε εμένα και δεν είμαι κύριος πνευματικών ή άλλων δικαιωμάτων που αντιστοιχούν σε αυτά. Δημιουργήθηκε για καθαρά ψυχαγωγικούς σκοπούς (Λογοτεχνία – ποίηση) και δεν υπάρχει κανένα απολύτως έσοδο για τον δημιουργό του.
Declaration of waiver:
This video was made for entertainment purposes (literature-poetry) only. All audio, text and visual parts are the sole property of their respective owners. No Copyright infringement intended! All rights go to its rightful owners. There is no intention by the creator to make any income from this video. Copyright Disclaimer Under Section 107 of the Copyright Act 1976, allowance is made for "fair use" for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing.
PLEASE NOTE: I do not take credit for ANY of the video clips or music found in this video. They were not created by me.
Ο Ενδυμίων στον Λάτμο
ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ
Ποιήματα
”ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ”
Κοιμόμουν στην κορφή
κι ήταν ωραίο το σώμα μου,
φθαρμένο τώρα από τα χρόνια.
Ψηλά,
στην ελληνική νύχτα,
ο κένταυρος σιγάνεψε τον τετραπλό του τροχασμό
για να επιβλέψει τον ύπνο μου.
Μ’ άρεσε να κοιμάμαι
για να ονειρεύομαι και για το άλλο
το καθαρτήριο όνειρο που ξεγελά τη μνήμη
και μας λυτρώνει από τη δεύσμευση
να είμαστε
όποιοι είμαστε
εδώ στη γη.
Η Άρτεμη, ταυτόχρονα σελήνη και θεά
με κοίταζε καθώς κοιμόμουν στο βουνό
κι αργά αργά κατέβηκε στην αγκαλιά μου
χρυσάφι κι έρωτας στην ξαναμμένη νύχτα.
Εγώ έσφιξα τα θνητά μου βλέφαρα,
μη θέλοντας να δω το ωραίο πρόσωπο
που τα χωμάτινά μου χείλη βεβυλώναν.
Μύρισα την ευωδιά της σελήνης
κι η αχανής φωνή της είπε τ΄όνομά μου.
Α, τα άσπιλα μάγουλα που ψάχνονται
Α, ποταμοί του έρωτα, της νύχτας
Α, το ανθρώπινο φιλί, το τεντωμένο τόξο.
Το πόσο κράτησε η ευτυχία αυτή, δεν ξέρω,
υπάρχουν πράγματα που δεν μετράνε τα τσαμπιά
ούτε ο ανθός ή το απαλότερο χιόνι.
Ο κόσμος μ΄αποφεύγει.
Φοβούνται τον άνθρωπο που αγάπησε η σελήνη.
Τα χρόνια περάσαν.
Μια αμφιβολία
με τρομάζει στην αγρύπνια μου.
Αναρωτιέμαι
αν εκείνη η χρυσαφένια ταραχή
πάνω στο όρος
ήταν αλήθεια ή ένα όνειρο μονάχα.
Λέω και ξαναλέω ανώφελα ότι
μια χτεσινή
ανάμνηση και ένα όνειρο είναι το ίδιο πράγμα.
Η μοναξιά μου περιφέρεται μεσ΄στους συνηθισμένους
γήινους δρόμους, όπως πάντα
ψάχνω στη θεϊκή πανάρχαια νύχτα
την αδιάφορη θυγατέρα του Δία, τη σελήνη.