Çocuğum Utangaç | Neler Yapabilirim? | Tansu Oskay

preview_player
Показать описание
Merhaba sevgili anne babalar, bu videoda, “Çocuklarda utangaçlık konusunda neler yapılabilir?" sorusuna yanıt verdim.

Utangaçlık konusu aileler için düşündürücü bir konu. Her aile, çocuklarının sosyal olarak iyi gelişmesini, kendine güvenli bireyler olarak yetişmesini arzu eder. Utangaç çocuklar, bir ortama girdiğinde ailenin yanında olmayı tercih edebilir. Yaşıtlarıyla ilgi alaka kurmuyor olabilir. Bazen de yaşıtlarıyla değil küçüklerle oynuyor olabilir. Bunun tam tersi, yani ancak yaşıtlarından büyüklerle iletişim kurabilen çocukları da gözlemleyebiliyoruz.

Peki bu durumlarda anne baba olarak neler yapılabilir? Bir süre beklemek mi gerekiyor? Beklerken neleri gözlemlemeliyiz? Ne zaman nasıl harekete geçmeliyiz? Çocuğumuzun sosyal ilişkilerinde gelişebilmesi için neler yapılabilir? Bu soruları örneklerle açıkladım.

Faydalı olması dileğiyle... Yorum ve sorularınız olursa videonun altına yazabilirsiniz... Sevgiler

#uykueğitimi #pedagog #çocukpsikolojisi
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Nokta atışı tşkler.. İlk okul mezunu biriyim birkez daha eğitimin ne kadar ilerici olduğunu görmek mutlu etti.

alirzabayraktar
Автор

Kızım 16 yaşında okulda çok utangaç hiç bir şekilde dialog kuramiyor

sevtapsolak
Автор

Teşekkür ederiz Allah razı olsun gercekden çok faydalı bir paylaşın ve bilgilendirmeydi

esraozyalvac
Автор

Oglum 6 yasinda onu topa goturuyom 5 yasindayken kareteyede götürmüstum bende haftalik arkadas sohbetlerine onuda götürüyorum yani öyle asosyal bir ortamda deil sanki abisi ablasida var gerci ablasida cok cekingen ama kucuk oglum topa 1 sene aglaya aglaya gitti hem gitmek istiyor evdeyken ordayken ortama ayak uydurmuyo orda agliyo zorla yolluyom araya buyuk oglumuda gonderiyodum oyun beraber oynatiyodum ögretmeniyle konustum alisana kadar simdi gidiyir artik ama yine cok cekingen cocuklarla konusurken sesssiz cvplar ogretmene tek kelime sanki kirilacak gibi hep ben ona hep diyom oglum otanma git hade cekinme felan onun arkadaslariyla sohbet ediyom onun yaninda onlari konusturiyorum ama yinede cok geri cekiliyor nasil yapacagimi bilmiyom dogrumu yoksa cok üstüne mi gidiyom anlamiyom biri onu döverse bile direk geri cekilip agliyor karsilik vermiyor

aysimaberat
Автор

Hocam okul açilalı 1 ay oldu ben oğlumla sınıfı bekliyorum sinifin kapısina bile yönelsem ağlıyor bensiz okula girmiyor lütfen bana yardımcı olun ne yapmalıyım

muhammetsubas
Автор

Kızım4 yaşında. Kreş tarzı eğitim verilen bir yere gönderiyoruz. Henüz iki hafta oldu. Doğrusuhem kendisi çok istiyordu hem de huyu değişir diye göndermek istedim. Başladı başlayalı eğitime, öğretmenine uyum sağlarken her zaman olduğu gibi asla yaşıtlarıyla konuşmuyormuş. Tren yaptıklarında biri sırtından tuttuğu an bağırıyor ve arkadaşları konuşmaya çalışınca yüzünü kapatıyor veya çok kısık sesle cevap veriyormuş. Bunu genelde akrabalarla, komşularla ilişkilerinde de yapıyordu. Bu durumu bir pedagoga giderek aşabilir miyiz? Genelde yeni tanıştığı kişilere adını söylerken dahi çok çekiniyor. Oysaki evde de çok vakit geçirip sohbet ederiz. Çevrenin de baskısı ile kendimi suçluyorum haliyle

hafizenurs
Автор

Hocam umarım görürsünüz bu mesajımı ve cevaplarsınız. Benim kızım 5 yaşında anaokuluna başladı. Okula ve öğretmene alısma sürecinde ilk olarak sınıfta sonra sınıfın kapısının önünde daha sonra da bahçede bekleyerek alıştirdik. Daha sonra ki günlerde yemekhanede zorluk yaşamaya başladı. Orda çok fazla tanımadığı insan olduğunu söylüyor ve ağlıyor okula gitmek istemiyor.Okulun müdürü erkek sınıflarına gelince ağlıyor neler yapmalıyım bilemedim. Ne önerirsiniz acaba

s.s.d
Автор

Benim kızımı bana anlattınız tek çocuk... Dede nene prenses denilerek bende tü kaka anne..

kevseryazar