Του μικρού βοριά - Little northern wind

Του μικρού βοριά - Little northern wind

Καλωσορίσατε στις “Μουσικές Θύμησες”!
Ταξιδέψτε πάλι μαζί μου πίσω στο 1966, όταν πρωτοκυκλοφόρησε αυτό το υπέροχο τραγούδι σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και στίχους του Οδυσσέα Ελύτη και τραγουδήθηκε πρώτα από την Ντόρα Γιαννακοπούλου αλλά και από την Μαρία Φαραντούρη.
(…και τώρα …σειρά μου…😊)
Ένα πανέμορφο ποίημα οι στίχοι του οποίου αναφέρονται στις μεγάλες δυσκολίες και περιπέτειες της ζωής και της αγάπης.
Ελπίζω να μπορέσω κι εγώ να σας αγγίξω με την δική μου ερμηνεία…
❤️❤️❤️

Welcome to "Musical Memories"!
Travel with me back to 1966, when this wonderful song with music by Mikis Theodorakis and lyrics by Odysseus Elytis was first released and was sung first by Dora Giannakopoulou and also by Maria Farandouri.
(…and now…my turn…😊)
A beautiful poem whose lyrics refer to the great difficulties and adventures of life, and love.
I hope I can also touch you with my own rendition...
❤️❤️❤️

Στίχοι

Του μικρού βοριά παράγγειλα
να 'ναι καλό παιδάκι,
μη μου χτυπάει πορτόφυλλα
και στο παραθυράκι.

Γιατί στο σπίτι π' αγρυπνώ
η αγάπη μου πεθαίνει,
και μες στα δάκρυα την κοιτώ,
που μόλις ανασαίνει.

Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές,
γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές,
γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί,
γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί.

Με πνίγει το παράπονο
γιατί στον κόσμο αυτόνα,
τα καλοκαίρια τα 'χασα
κι έφτασα στον χειμώνα.

Σαν το καράβι π' άνοιξε
τ' άρμενα κι αλαργεύει,
θωρώ να χάνονται οι στεριές
κι ο κόσμος λιγοστεύει.

Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές,
γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές,
γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί,
γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί.

Lyrics

I pleaded to the little northern wind
to be a good boy,
and not to bang the doors
and the little window when it blows.

Because in the house I’m in,
my love is dying,
and through my tears I’m looking at her,
who is barely breathing.

Good bye gardens, good bye ravines,
good bye kisses and good bye hugs,
good bye ports and fair seashores,
good bye oaths the eternal ones.

Complaining chokes me
because in this world
I miss the summers
and go straight to winter.

Like the ship that opened
Its sails and is sailing away,
I see the land move further and further away
and the world is dwindling.

Good bye gardens, good bye ravines,
good bye kisses and good bye hugs,
good bye ports and fair seashores,
good bye oaths the eternal ones.