36η Ερώτηση: ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ; ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΡΡΩΣΤΙΩΝ ΣΤΗ ΖΩΗ;

36η Ερώτηση: ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ;
Εισηγητής: αδ. Νικολόπουλος Θάνος
Από τη συνάθροιση μέσω της πλατφόρμας zoom της ΑΕΕ Τρικάλων στις 21/08/2022.
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΡΡΩΣΤΙΩΝ ΣΤΗ ΖΩΗ:
1. Η συλλογική αμαρτία της ανθρωπότητας
2. Μπορεί να είναι η προσωπική μου αμαρτία
3. Μπορεί να είναι σχολείο που με περνάει ο Θεός
4. Και τέλος μπορεί να είναι κάτι για την δόξα του Θεού

Η ερώτηση, γιατί Κύριε τόσα βάσανα και οι θλίψεις στη ζωή; Γιατί τόσες αρρώστειες;
Τέσσερες είναι η αιτίες, μας λέγει η Γραφή, για τις αρρώστειες που μας κάνουν και υποφέρουμε:
Α) Η συλλογική αμαρτία της ανθρωπότητας. Όλοι υποφέρουμε εξ ίσου και αρρωσταίνουμε από την μόλυνση του περιβάλλοντος. Όλοι πιεζόμαστε, αγχωνόμαστε και φθειρόμαστε από τον τρόπο ζωής που μας έχουν επιβάλλει. Σε όλους μας φθάνουν τα απόνερα των όσων συμβαίνουν στον πλανήτη μας.
Β) Μια δεύτερη, πιθανή, αιτία είναι η αμαρτία μέσα μας. Κακές επιλογές, κακές ενέργειες, κακά λόγια, κακές σκέψεις, πίκρες, ζήλειες, μίση, δεν μπορεί παρά να γεννήσουν πόνο, στενοχώρεια και στο τέλος αρρώστεια. Υπάρχει ένας πνευματικός νόμος που κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει απ΄αυτόν, Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις. Και πάλιν, η πλεονεξία αφαιρεί την ζωήν των κυριευομένων υπ’ αυτής, Παρ. Α19· και πάλιν, ο φθόνος είναι σαπρία των οστέων, Παροιμίες ΙΔ30. Και οπωσδήποτε, Ο μισθός της αμαρτίας είναι πάντα θάνατος.

Οπότε, εάν κάποια θλίψη έχει έλθει στη ζωή μου, ίσως να μην έχει έλθει από κάποια προσωπική μου αμαρτία, αλλά από εδώ εγώ θ’ αρχίσω το ψάξιμο. Θα πω μαζί με τον Ψαλμωδό, Εξέτασον με, Κύριε, και δοκίμασον με· δοκίμασον τους νεφρούς και την καρδίαν μου, Ψαλμός ΚΣΤ2.
Είναι γεγονός, δεν γνωρίζουμε την καρδιά μας, μόνον ο Κύριος την γνωρίζει. Θα πει στον Ψαλμό ΙΘ12: Τις συναισθάνεται τα εαυτού αμαρτήματα, καθάρισον με από των κρυφίων αμαρτημάτων, από πράγματα που τα φιλοξενεί η καρδιά μου, αλλά εγώ δεν τα γνωρίζω.
Και ευχαριστούμε τον Θεό γιατί, εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας, Α’ Ιωάννου Α9.
Δεν είναι χωρίς λόγο που πάντα μας θυμίζει, σαν παίρνουμε μέρος στην τράπεζα του Κυρίου: Δια τούτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και αποθνήσκουσιν ικανοί. Εάν διεκρίνομεν εαυτούς, δεν ηθέλομεν κρίνεσθαι. Α’ Κορ. ΙΑ30-32.

Γ) Μια τρίτη πηγή για θλίψεις και αρρώστειες στη ζωή μας, είναι το σχολείο που ίσως χρειασθεί να μας περάσει ο Κύριος. Θα πει στο Εβραίους ΙΒ5-11: Υιέ μου, μην καταφρονής την παιδείαν του Κυρίου· μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. Διότι όντινα αγαπά ο Κύριος, παιδεύει· και μαστιγόνει πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται. Και αυτό το κάνει προς προς το συμφερον ημών, δια να γείνωμεν μέτοχοι της αγιότητος αυτού.
Το αγαθό, το καλό για τη ζωή μας, δεν είναι ούτε η υγεία μας, ούτε η καλοπέραση μας, ούτε μια ήσυχη ζωή και ευτυχισμένη ζωή, ούτε η επιτυχία στους στόχους μας. Όλα τούτα είναι παράπλευρες ευλογίες που ίσως μας τις χαρίσει ο Κύριος, ίσως και όχι. Το αγαθό μας, όπως το ορίζει στο Ρωμαίους 8, είναι να μορφωθεί η εικόνα του Χριστού μέσα μας. Η αγάπη Του να γίνει αγάπη μας, η υπομονή Του, υπομονή μας, η καλωσύνη Του, καλωσύνη μας. Και τούτα μερικές φορές μαθαίνονται στις δυσκολίες, ιδίως η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο Του.
Το επόμενο λοιπόν, που θα ψάξω. Μήπως τούτα τα δύσκολα που μου συμβαίνουν είναι κάποιο σχολείο που με περνά ο Κύριος; Και τότε θα Τον ρωτήσω: Τι θέλεις να με μάθεις Κύριε; Και όσο πιο γρήγορα μάθω το μάθημα μου, τόσο πιο σύντομη η δυσκολία. Διαφορετικά: Μεταξετασταίος. Πάλι και πάλι, μέχρι να μάθω το μάθημα μου.

Δ) Υπάρχει και μια τέταρτη περίπτωση που μπορεί να φέρει δυσκολίες, πειρασμούς, πιέσεις, αρρώστειες στη ζωή μας. Τούτη είναι η πλέον ευλογημένη, είναι τιμή και δόξα για μας.
Γράφει στο Φιλιπ. Α29: Εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το να πιστεύητε εις αυτόν, αλλά και το να πάσχητε υπέρ αυτού.
Φωτεινό παράδειγμα σε τούτο τον δρόμο, ο Ιώβ. Τον ονομάζουν ήρωα του Θεού. Τούτος όλα τα έπαθε για την δόξα του Θεού. Το πυρωμένο βέλος που έριξε ο Διάβολος στην τιμή του Θεού ήταν: «Δεν έχεις την δύναμη να δημιουργήσεις όντα που να σε αγαπάνε για το πρόσωπο Σου. Όλοι σε αγαπάνε για τα δώρα σου, γιατί σε κάτι αποβλέπουν από σένα.» Και ήταν ο Ιώβ που τον διέψευσε. Ο Θεός επέτρεψε στον Διάβολο να του τα πάρει όλα, παιδιά, υγεία και περιουσία. Αυτός και εάν ένοιωσε καυτό το καμίνι των θλίψεων. Το έργο που του είχε αναθέσει ο Θεός, αυτό που είχε επενδυσει επάνω του, ήταν να Τον δοξάζει σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόταν. Πόνεσε, πόνεσε ο Ιώβ, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να το κάνει.
Δεν ξέρω πως θα έλθουν τα πράγματα στη ζωή μας, μακάρι να είναι όλα εύκολα. Μπορεί όμως και όχι. Μπορεί με πόνο σε κάποιο κρεββάτι του νοσοκομείου. Τώρα όμως ξέρω γιατί είμαι εκεί, τι έχω να κάνω εκεί.
Πόσοι δεν έχουν δοξάσει τον Θεό, πόσοι δεν έχουν σοβαρευτεί μαζί Του, βλέποντας την υπομονή και την γλυκύτητα που οι δικοί Του αντιμετωπίζουν τον πόνο. Πόσοι δεν πίστεψαν στον Χριστό βλέποντας τον τρόπο που οι χριστιανοί αντιμετώπιζαν τα μαρτύρια τότε στους διωγμούς της εκκλησίας.