Αιθεροβάμων & ΑΒ λόγος - Φως μες στο σκοτάδι

Παραγωγή : Δύσληπτος
Στίχοι :
Αιθεροβάμων
Πονάει η μνήμη
απόψε με γαμάει το να σκέφτομαι εκείνη
κι εγώ σκέφτομαι εκείνη
ότι αγαπώ θα φύγει
στα πρόθυρα του να με παρατήσει
κοιτάζω τον καθρέφτη και με φτύνει
ότι αισθάνθηκα το νιώθω ότι φθίνει
εσύ μένεις ανεξίτηλη σε χάνω στην ομίχλη
ότι σου δίνει χαρά
περισσότερο σε συνθλίβει
άνοιξα την καρδιά
ελπίζω μαχαίρι να μη μπίγει
έπεσα μη με πατάς δεν αντέχω άλλη λύπη
όλο τρέχει το γαμήδι
όλο σκέφτεται και η σκέψη με πνίγει
νομίζω ότι χάνω το φως μέσα στο σκοτάδι
άνοιξέ μου την πύλη
προς τα κάτεργα οδεύω
μα όταν με κρατάς ανεβαίνω
κράταμε σφιχτά , αγάπαμε
όλα κάποτε τελειώνουν όλα κάποτε...

ΑΒ λόγος
Όλα κάποτε τελειώνουν και εγώ γράφω για να μη φύγει.
Το τελευταίο δώρο μου μήπως την συγκινήσει...
Άσσος πια δεν μου χει μείνει.

Άσσος πια δεν μου χει μείνει κι απόψε βράδυ το κρεβάτι με καταπίνει κουρνιάζω δειλά στη φωτογραφία σου να βρω συντροφιά μα αυτό διπλά με πνίγει. Το σώμα μου στο σώμα σου ανήκει χορεύει η καρδιά μου μαζί με τη λύπη που αφήνει η ανασφάλεια, ο εγωισμός και η μνήμη. Αυτά όλα μαζί σε ένα κεφάλι μια σκέψη σαν δίνη, στην πίεση καθαρά ποτέ δεν κρίνει. Καρφωμένος στην κλίνη που ξάπλωσα με εκείνη μα συναισθηματικά τουλάχιστον δίνομαι από το ξεκίνημα. Το ραπ μου βγάζει πίκρα μα είναι συγχώρεση.
Το ραπ μου εκφράζει αμαρτία μα είναι η μετάνοια μου.
Δείχνει αδυναμία μα είναι μπόρεση,πηγάζει φως τα κρύα βράδια μου.
Κι είναι το άπονο βλέμμα της το ευχαριστώ ενώ δίνεις τα πάντα.
Κι ενώ δίνεις τα πάντα άλλοι σου παίρνουν την χαρά.
Τα βάφω άσπρα και ποδηλατώ ξανά.
Η καρδιά μου θα χτυπά και η ψυχή μου θα λάμπει μες τα μάτια.
Υπομονή, η μπόρα είναι η ευκαιρία να λυτρωθείς
Ποτέ μην απελπιστείς να συνεχίσεις να ελπίζεις.
Μην χάσεις την καλοσύνη σου όσο κι αν πληγωθείς.
Κι ας την εκμεταλλεύονται στην ανθρωπιά πιστός να μείνεις.
Να μην πονηρευτείς, απλά να σκέφτεσαι διπλά σε ποιον την δίνεις.