Μαύρο Δεντρί - Μαύρο Δεντρί

Θολά μιλώ με τη ρακή μα η σκέψη δε μερεύει
λέξεις μισές φέρνει μπροστά κι ο νους μου ταξιδεύει.

Ίντα χαρά 'χει η ξενιτιά και πάω φωλιά να χτίσω
και δε λυπάμαι ερείπια πίσω μου αν θα αφήσω.

Μαύρο δεντρί της χώρας μου φύτρωσε στην καρδιά μου
κι ο ασκιανός του έκρυψε όλα τα όνειρά μου.

Γιατ' ήθελε ο τόπος μου ντουγάνι να με κάνει
το μισεμό τον σκιάζομαι που ο λογισμός μου βάνει.

Έφυγα μα δε βάσταξα να σ' αποχαιρετίσω,
έκανα πέτρα την καρδιά μην τύχει και λυγίσω.

Κι αν έχω τύχη θα φανεί σαν η καρδιά κοπάσει
να μη βρεθεί σε ξένη γη χώμα να με σκεπάσει.

Λόγια μιλώ στον άνεμο μ' αυτός τα κουτσουρεύει
κι απ’ τα βαθιά της θάλασσας μια θύμηση μου φέρνει.

Που σου 'πα γίνε θάλασσα κι εγώ τότες θα γίνω
βράχος να σ’ έχω γύρω μου μονάχη να μη μείνω.

Γλυκά μιλώ με τη ρακή κι εκείνη με χαϊδεύει
μνήμες γλυκές φέρνει μπροστά μα ο νους μου δε σαλεύει.

[ΗλίαςΦασουλάς-πγ]

Στοίχοι δικοί σας? Μαντινάδα και αυτό?
Όλο σαν κομμάτι πολύ ωραίο!

[foula]

Έφυγα μα δε βάσταξα να σ' αποχαιρετίσω,
έκανα πέτρα την καρδιά μην τύχει και λυγίσω.
..