1. ΑκροΒάτης - Σκοτάδι

Στίχοι: ΑκροΒάτης

Μουσική παραγωγή: ΑκροΒάτης

Recording/Mix/Programming: ΑκροΒάτης @HotBox Studio

Mastering: Sativa @Black Spot Studio

Ακούστε τον δίσκο σε όλες τις διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες

Στίχοι:
(ΑκροΒάτης)
Σιγοψιθυρίζω τα βράδια όσα δεν μπόρεσα ποτέ μου να σου πω
σ’ ένα ρυθμό
που πλέον με έχει στοιχειώσει
αγκομαχώ να βγάλω λέξη,
μα το χάραμα ξυπνάνε οι αναμνήσεις
Πώς καταντήσαμε έτσι;
Κάποτε ζούσαμε κι εμείς,
μα αυτό το κάποτε χορεύει στην ταράτσα αγκαλιά με τους εφιάλτες
Κοσμούν τον κόσμο μου παιδικές αυταπάτες
απ’ όταν πέσαμε πρώτη φορά μέσα στις ράγες
Πέσε κοιμήσου είναι πλέον τόσο αργά
η όψη σου θυμίζει τόσα δειλινά μεθυσμένα
γεύση από ξύδια κι άρωμα απο μοναξιά
κάτι πρωινά που είπα «Λάθος όσα πίστεψα για σένα»
Γιατί μου χρωστάω ένα καλοκαίρι, δυο χειμώνες
κι όσες νύχτες πάλευα μες στα σκοτάδια
γιατί εμείς θα φύγουμε πρώτοι από ‘δω
τα παιδιά που πνίξαν’ όλους τους τους πόνους σε μπουκάλια
και ξενύχτια
καθώς σχίζω την τελευταία σελίδα
κι ουρλιάζω στο δωμάτιο στα γόνατα για ελπίδα
καθώς κοιτάω τον όροφο και μου φωνάζεις «Πήδα»
ξεφυσάω με θυμό, ξεφυσάω τη μαυρίλα
από το στόμα
Ξεμείναμε πίσω απ’ τη σχισμή
μείναμε μισοί, νεκροί, τυφλοί
και μολυσμένοι
και δες μας τώρα να ψάχνουμε για ζωή
«Μετά από μας κανείς» είπα και γελάει όποιος δεν ξέρει
Δεν μπορώ να κοιμηθώ, μα πλέον δε φταίει το στομάχι μου
μα τ’ άγχη μου κι οι λόγοι που συντηρούν το σκοτάδι μου
Τα λάθη μου στην επιφάνεια έχουνε περάσει
και δεν είμαι εντάξει
η όψη μου έχει γεράσει
κάπως πρόωρα
Προ ωρών ξύπνησα απότομα
πάλι τριγυρνούσες στον ύπνο μου δίχως νόημα
πάλι τυραννιόταν η ψύχη μου στα λασπόνερα
τα κάναμε σκάτα να ‘χουν να πουν για μας αργότερα
οι απέναντι
και ύστερα να τους αρχίσω
Μπετώσαμε στο γκρίζο, μες στον τσιμεντένιο ίσκιο
Θα ‘θελα να με μέτραγες σαν ίσο
θα ‘θελα να ‘σουν γη, πάνω σου όλα μου τα όνειρα να χτίσω
Μα είσαι ο λόγος που γκρεμίζομαι
ο λόγος που ζαλίζομαι
από σκέψεις και ανεκπλήρωτα «θέλω»
Ανεπαίσθητες βραδιές που δε με χωράει ο κόσμος σας κι απ’ το σώμα μου βγαίνω
μ’ ένα μυαλό μισοκαμμένο
και μια ψυχή χιλιογδαρμένη..
Τι μένει αν αφαιρέσεις από το μηδέν το ένα;
Τι σημασία έχει αν δεν νοιάστηκα για μένα,
αφού κάθε μου ξημέρωμα πάλι γράφω σε σένα, για σένα..
Και έχει περάσει η ώρα
«Ξεκόλλα» μου λες, «όλα θ’ αλλάξουν»
ξέρω άλλαξες
τσουλάμε στης ζωής την κατηφόρα
Δε φάνηκα ποτέ κι εσύ πάλι θα άργησες, άργησες..

ΑκροΒάτης:

Μαύρα Τετράδια:

Sativa:
Black Spot Studio:

ΜΑΥΡΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ 2019.

[DoppelG]

Meiname misoi, nekroi, tufloi kai molusmenoi !!!

[skatas]

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι βγαίνουν τέτοια τραγούδια και δεν παίρνουν τη σημασία που τους αναλογεί
Μαλακα τι έχεις γράψει..είσαι σκάλες πάνω από όλους..γράφεις στίχους τραγουδάς κάνεις παραγωγές και πάνω από όλα είσαι ποιητής!!
Χωρίς υπερβολή μεσα από τη μουσική σου μορφωνομαι
Μη σταματήσεις ποτέ αλάνι..βγάζεις πραγματικά διαμάντια μέσα από την ψυχή σου

[Mythical.]

Δεν ξεχωριζω τίποτα.
Καθε στιχος μοναδικός.
Να σαι καλά ακρο.

[ΚαπετάνΝικόλας]

Επιτέλους...! Καλό ταξίδα όλος ο δίσκος! ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΝ

[alphapi.]

*μετά από μας κανείς είπα και γελά όποιος δεν ξέρει..*

[AOGENERALE]

Μουσικαρα, κομματαρα, τα δωσες ολα αδερφε!

[moutsaj]

Κάποτε ζούσαμε και εμείς με αυτό το κάποτε

[enoxh_notyourbusiness]

αγκομαχώ να βγάλω λέξη μα το χάραμα ξυπνάν οι αναμνήσεις πώς καταντήσαμε έτσι?

[teo]

Psaxnw gia na vrw thn akrh
mesa ap th xara, mesa ap to dakri
ki oso plhsiazw toso xanetai ap to xarth
mhpws telika einai dipla mas h Ithakh?

[trustlonely]

Μετά από εμάς είπα κάνεις και γελάει όποιος δεν μα ξέρει...