9. ΑκροΒάτης - Μεσ'τη βαρυχειμωνιά

Στίχοι: ΑκροΒάτης

Μουσική παραγωγή: ΑκροΒάτης

Recording/Mix/Programming: ΑκροΒάτης @HotBox Studio

Mastering: Sativa @Black Spot Studio

Ακούστε τον δίσκο σε όλες τις διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες

Στίχοι:
(ΑκροΒάτης)
Μεσ' τη βαρυχειμωνιά
κοφτές ματιές, λίγος ο χρόνος,
στένεψαν τα περιθώρια
«Πώς αλλαξαμε τόσο;»
με ρωτάς;
Μα ο έρωτας για μας
δεν ήταν φίλος,
ήταν φύλλο στον άνεμο που με φύσηξε στο χείλος του γκρεμού
Έχω ορκιστεί στα όνειρα του παιδιού
που ήμουν κάποτε
ποτέ να μην προδώσω όσα πιστεύω,
ποτέ μου να μην ξεχάσω όσα με κάναν’ να μπορέσω
στα πόδια μου να σταθώ.
Λίγο πριν να κοιμηθώ μία για πάντα
Μια ανορθόγραφη λεζάντα
και μία φθηνή μπαλάντα
που με κάνει ν’ αναπνέω.
Όσο συγχέω
τα μέσα μου ψάχνοντας πού στο διάολο ανήκω,
ψάχνοντας ένα λογο που αξίζει για να ξεφύγω
Κάνε πέρα, απόψε το τραγουδάω για εμάς
για εμάς, που μας μεγάλωσαν αυτά τα ραπς
όσο το κρύο σκαρφάλωνε στην πλατη και στη μέση μας,
όσο παλεύαμε να βρούμε τα βήματα μες στη μέθη μας
κάποιο ξημέρωμα σαββάτου,
καθώς τσουλάγαμε στο γκρίζο χρώμα της ασφάλτου
μ’ έναν καημό πως πάντοτε μας είχανε στην άκρη,
μια πληγωμένη αγάπη,
μια γαμημένη αυταπάτη.
Πριν τελειώσει και χαθούμε πάλι στα γκρίζα κτίρια,
πριν μας στριμώξουνε σε υγρά κρατητήρια
και πριν την κάνουμε για αλλού κάποιο πρωινό,
θα ‘μαι εκεί που με παράτησες, σ’ έναν ερημικό σταθμό
έξω κρύος και μόνος
Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος;
Πίνω μια γουλιά απ’ τον καφέ.
Διαβάζοντας ξανά το κουπλέ,
μετανιώνω που ανοίχτηκα για ακόμα μια φορά.
Μα τι τα θες;
Δεν έχει πλάκα τώρα πια.
Τώρα πια που μία ματια
κοστίζει δέκα νύχτες
Δέκα ελπίδες
που πουλήσαμε φθηνά,
καθώς γελούσαν τα παιδιά
με την κατάντια μας
Κλείσ’ τα φώτα, άσ’ τα λόγια
απόψε θέλω να μιλήσουνε τα μάτια μας
Και μπέσα έχω κουραστεί
στην αστική φυλακή
οι νοσταλγοί που γυρνάν’ μόνοι
Στην αστεία φιλική
στάση των γύρω μου
η ψευτιά τους με αγχώνει,
Ένα βήμα απ’ το μπαλκόνι
κι ένα βήμα πριν να σκάσει το μπαλόνι
που με κρατάει λογικό.
Τι να πω;
Αναζητώ το διαφορετικό,
μα πλέον ζούμε λες κι είμαστε πεθαμένοι
Στην ανέμη τυλιγμένοι
από καιρό
δίχως αιτία
Δίχως μάτια γυρνώ στην πολιτεία
ψάχνοντας να βρω το φως μου,
ψαχουλεύοντας τις σκέψεις μου
και φίλος και εχθρός μου αυτός ο πόνος
Όσο ο κόμπος που ‘χω στο λαιμό συστέλλεται,
υψώνεται ο φόβος και μου μαυρίζει το πλάνο
Πλανόδιοι μουσικοί τραγουδάνε παρέα μου τις νύχτες που το χάνω.
Μάγκες, σας αγαπώ
να το θυμάστε, θα ‘μαι ‘δω
μέχρι να ανεβώ για πάνω
Μέχρι να πεθάνω..

ΑκροΒάτης:

Μαύρα Τετράδια:

Sativa:
Black Spot Studio:

ΜΑΥΡΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ 2019.

[alphapi.]

*κλείστα φώτα, άστα λόγια, απόψε θέλω να μιλήσουνε τα μάτια μας..*

[skatas]

Ρε αλάνι όταν σε νιώσω 100% θα μπορώ να πω ότι έχω καταλάβει τι μπορεί να σημαίνει τέχνη..
Συνέχισε να φτύνεις για να μεγαλώσουμε όσο πάει το κουτί

[loukou-mas]

Μα ο ερωτας για μας δεν ηταν φίλος, ηταν φύλλο στον άνεμο που με φυσηξε στο χείλος του γκρεμού.