Orich - Ειρωνεία

preview_player
Показать описание
Orich - 03. Ειρωνεία

•Στίχοι / Ερμηνεία: Orich
•Artwork: Abyss_aether
•Μουσική παραγωγή, μείξη, Master, προγραμματισμός: Mr. Storm στο Warehouse studio
•Ηχογράφηση: Νταφώς

==========================

➡️Abyss_eather:

➡️Mr.Storm:

➡️Νταφως:

==========================

Στίχοι:
Υποσιτισμένοι αγγέλοι απλά τεντώνουνε τη χούφτα να μαζέψουνε νερό από τη βροχή.
Κάτι να ξεδιψάσει λίγο η ψυχή.
Ψίθυροι σπρώχνουνε τα χείλή, μουρμουρίζοντας μια αλήθεια στη σιωπή.
Μα Δε γαμιεται; - μια ψυχή που να είναι να βγει ας βγει.
Ας βγει το μάτι σε όποιον έδωσε δίκιο σε βιαστή.
Είμαστε αστοί μέσα στη μαγεμένη άστυ.
Είδα το βλέμμά σου να με κρυφοκοιτάζει, μια με θλίψη, μια με νάζι.
Ο Δράκος τινάζει φτερά στο καταρράκτη.
Εκεί που ζουν οι άρπυιες το βράδυ,
εκεί που ανακατεύω τα μήλα με το χρυσάφι.
Το πριγκιπόπουλο είναι σφαγμένο στη μπανιέρα
και φασώνονται μαζί η Σταχτοπούτα με τη χιονάτη.
Κάθε γραπτό κι άλλο παλάτι, άλλη ταινία, άλλο παραμυθένιο δάκρυ που με εμπνέει.
Θέλω η κόρή μας να σου μοιάζει, να την παίρνω αγκαλιά να της διαβάζω αυτά που γράφαμε νέοι.

=========================

Στην αμμοθύελλα μόνοι οι εξορισμένοι λύκοι.
Έχω απόψε ραντεβού με μια παρθένα φρίκη.
Μετα το σεξ θελω να φύγω μα βάζει ουίσκι
και εδώ είναι τα δύσκολα, στο τι θα συζητήσει.
Καρδιά μου τρύπια από ένα αγκίστρι.
Για να ζηλέψει ένας μαλάκας με είχες/έχουν χρησιμοποιήσει.
Για αυτό και τώρα εγώ ξεσπώ σε εκείνη που δε της αξίζει.
Ελπίζω να'μαι εκεί να χαρούμε ό,τι μας γεμίζει.
Παραμυθόκηποι, η δρακαινα γεννα την Αφροδίτη σε μια όαση.
Η γοργόνα με την κόκκινη ουρά, σπρώχνει χάπια στον οισοφάγο
κι εύχομαι να γλυτώσει την αναρρόφηση.
Ει, Πολύχρωμοι ωκεανοί απομακρυσμένοι.
Να ξέρεις πως δε σε ξέχασα.
Μέσα σε αυτούς είσαι κρυμμένη.
Σε είχα ακούσει να μου λες πως μ'αγαπάς
κι ήμουν σίγουρος πως το πες ακόμα κι όταν ξεμέθυσα.

==========================

Ξαποσταίνω στον αχυρώνα. Έχω ταξίδι ακόμα.
Μάτια πιο ψυχεδελικά από παραισθησιογόνα.
Έχει κουρνιάσει μια σκύλα με καλαζάρ πάνω στα πόδιά μου
κι ορκίζομαι δε θα μπει νεκροφόρα...
«Που να 'σαι εσυ;», τουλάχιστον τώρα πια δε πονάς εσύ.
Πρωτοχρονιά ήρθα να σε δω στη κλινική.
Κόψαμε οι δυο μας βασιλόπιτα μες στο νοσοκομείο
κι είχα χαρεί γιατί κέρδισες το φλουρί.
Κανεις δε με περίμενε εκείνη τη νύχτα,
άλλαζαν χρόνο, όσο εγώ άλλαζα σπίτια.
Κάποια να βυθιστώ, να γύρω σε κάποια αγκαλιά δεν είχα.
Για αυτό σημαινει τόσα που είσαι δίπλα.
Απόλαυση.
Ανέπνευσα το πετριχώρ, στη γειτονιά, που τόσες αναμνήσεις πότισαν το χώμά της.
Σαν τη γιαγιά να μου μαθαίνει γαλλικά και τη γιώτα να μ'αφήνει για τον πρώην της.

==========================
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

ΔΡΑΚΟΣ ΤΙΝΑΖΕΙ ΦΤΕΡΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΡΑΧΤΗ !

RESPECT BROTHER

ΨΔΣ-σε
Автор

Ας βγει το μάτι σε όποιον έδωσε δίκιο σε βιαστή. Πες τα για αυτους που δε ξερουν..

ColourfulMB
Автор

Κάθε γραπτό κι άλλο παλάτι, άλλη ταινία, άλλο παραμυθένιο δάκρυ που με εμπνέει. <3

atrohimself
Автор

Μπρο μου παίζει να είναι και το καλύτερο κομμάτι σου αυτό..καλή ακρόαση σε όσους το ακούτε😉✌️👌❤️

greek_blader
Автор

Πρωτοχρονιά ήρθα να σε δω στην κλινική...

eirinisenk
Автор

''Κατι να ξεδιψασει λιγο η ψυχη...''

panoskaouris