Orich - Izanagi (Φιλί στο Φίδι)

Показать описание

Στίχοι/Ερμηνεία: Orich
Artwork: Άβυσσος και αιθέρας
Beat: Nosfer
Μείξη/Προγραμματισμός/Master: Mr.Storm
Λήψη Video: Orich
Επεξεργασία Video: Mr.Storm
Ηχογραφήθηκε στο χαρτόσπιτο.

Find:

Stephanie (abyss):

Mr.Storm:

Nosfer:

καλές γιορτές..

Рекомендации по теме

Комментарии

Στίχοι:

Απ’το χαρτόσπιτο...

Χαρτόσπιτο κρύβει τον παραμυθόκηπο, εδώ που κοιμάμαι, ξυπνάω και γράφω το όνειρο.
Η μόνη ρομαντική φάρα στην πόλη, με μπόλικη αγάπη και μίσος απλόχερο.
Πρόσεχε... ποτέ μην αγγίξεις τον κρόταφο.
Ζυγίζω περίπου 60 κιλά, μα στη σύγκρουση μοιάζω σα να’μαι ρινόκερος.
Στο καιροσκοπικό σάπιο μυαλό μου την έπαθα.
Το μόνο που μ’ένοιαζε ήτανε να παίρνω, να ξεκαυλώνω από φρίκες και έπειτα την έκανα
και πίτα γινόμουνα εύκολα.
Σε μπήτια απλώνω ασθένεια.
Παρατηρούμε λειψό ουρανό από τη πτέρυγα μαν.
Έχω κρυμμένα όλα τα μυστικά μου μέσα στο μυαλό σου, αφού δε με σκέφτεσαι πια.
Πατέρα τα γράφω να νιώσω καλύτερα, μην τα αναλύεις βαθιά
και αφού σκαλώνω να τα πω μπροστά σου, να ξέρεις πως χάριν σε σένα ο γιός σου γελά
και τη ζωή κηνυγά
κι είναι η γάτα μου πίσω, αλλάζει παράθυρα, έχει σκαλώσει κοιτά την ανάτολη.
Πηδάει, αρχίζει να τρέχει και μεταμορφώνεται σε λεοπάρδαλη.
Η μαγδαληνή ήταν η πρώτη που με λιθοβόλισε και ύστερα δίπλα μου πλάγιασε.
Πρώτα να τη φιλάς,
στη συνέχεια να φιλάγεσαι.
Ομορφιά!

Πέφτω κενός χωρίς εσένα για αυτό είσ’ανάγκη.
Δέχεσαι μαχαιριά τυφλά, τεχνική Izanagi.
Κόβω στα δυο τον ουρανό και ματώνει το σύμπαν,
Ακούς το ραπ, αλλά το νιώθεις σα να’ναι τρυπάκι.

Η μούσα μου κόβει καρπούς μαγεμένους από το λωτόδεντρο,
για να τους στήψει μες’στο δισκοπότηρο.
Οι στίχοι αυτοί για κωλόπαιδα από το κωλόπαιδο, τι κοιτάς;
Τεντώνω τα χείλη μου πάνω στη θηλή της λύκαινας.
Πίνω το γάλα της ήρεμα.
Σείρε μας μεσ’στον αγκαθωτό κάμπο,
Κάπου-κάπου σε πιάνω να με θυμάσαι μα –
είμαι η ανάμνηση που όλοι σου είπανε πως τις πετάνε
και κρίμα γιατί είχα μεγάλα φτερά
και με χάλασες τόσο πολύ, που ούτε καν έχω ανάγκη τον ήλιο, να λιώσω, να πέσω στη θάλασσα.
Πόσο γοητευτικά ξαπλώνει στ’άχυρα;
Έρωτας ανάσκελα, της χαιδεύω τα στήθη με τριαντάφυλλα.
Αφήνομαι σε λάθος άγγιγμα.
Φοίνικας που μ’αγκαλιάζει φλεγόμενος πριν να πεθάνει και έτσι με κοιμίζει μαζί του σαν στάχτη.
Τινάχτηκα πάλι στον ύπνο μου απ’τον εφιάλτη, όμως αλήθεια θα το προτιμούσα x1000 από το να ξυπνήσω από το όμορφο όνειρο και να μη σ’έχω διαμάντι μου.
Μια ημισέληνος, πίσω απ’το μάτι σου φέγγει.
Ο Άλεξ εδώ και καιρό έχει φύγει, δεν προλαβαίνει/ς
Ο Orich στα είπε και τα έγραψε/ς, τώρα σειρά του να φεύγει...

Πέφτω κενός χωρίς εσένα για αυτό είσ’ανάγκη.
Δέχεσαι μαχαιριά τυφλά, τεχνική Izanagi.
Κόβω στα δυο τον ουρανό και ματώνει το σύμπαν,
Ακούς το ραπ, αλλά το νιώθεις σα να’ναι τρυπάκι.

Orich_