Orich - Νήμα (συμμ. Fidu & Dualfo)

Orich - 02. Νήμα (συμμ. Fidu77 & Dualfo)

•Στίχοι / Ερμηνεία: Orich, Fidu, Dualfo
•Μουσική παραγωγή: Ψίθυρος (Ο.Π.)
•Artwork: Abyss_aether
•Ηχογράφηση: Νταφώς
•Μείξη / Master / Προγραμματισμός: Mr.Storm στο Warehouse Studio

==========================
Fidu:

Dualfo:

Ψίθυρος:

Abyss_aether:

Νταφως:

Mr.Storm:

=========================
Στίχοι:

[Orich]:
Κατι αγγίζει τόσο αγνώριστα και νιώθω τόσο αγνώριστος.
Ιστός σχηματίζει τ’όμορφο πρόσωπο,
όσο περιμένω να αφεθώ πάνω του πως και πως.
Πως και προχωρούμε μόνοι μες στο δάσος;
Εδώ δεν παίζει οδηγός μονάχα χάος.
Ανεμόνες και ηράνθεμα συλλέγω σε ένα σάκο,
ψάχνοντας τη συνταγή για τ’άρωμά σου.
Συναντιόμαστε, κοιτιόμαστε, γυρνάω σπίτι, γράφω.
Σε σκέφτομαι άρα υπάρχω.
Είμαι μια καρδιά στον πάγο μα,
έχω φτερά φτιαγμένα από λάβα και άνθρακα.
Μυθυστοριογραφώ κάποια σενάρια ζωής στη Νέα Υόρκη, από το πάνω διάζωμα.
Ουρανοξύστες, νέφη, φωτεινές επιγραφές και κάπου ανάμεσα,
λουλούδια που σε ένα περβάζι άνθισαν φιλοξενούν το σπίτι μιας νεράιδας,
για δες απ τα παράθυρα.
Σφιχτά κρατάμε μες στις τσέπες μας τα νιάτα μας.
Όνειρα πεντακάθαρα,
ξεδιπλώνουμε μέσα σε βρώμικα αστικά.
Δυο φιλιά στα βιαστικά,
στην καλύτερη εκδοχή μου ισως να νοιάστηκα.
Ησουν ανάσκελα, πείσμα + θέληση = ανάσανα.
Νοσταλγώ φλυαρίες που τελείωναν με γέλια και πειράγματα,
με πύρινα φεγγάρια και κρυσταλλωμένους ήλιους σε περιστροφή πάνω από τα κεφάλια μας.
Κόψε το νήμα για να πέσουμε στη θάλασσα
και να ξυπνήσω στα ξύλινα δάπεδα.

[Fidu]:
Νιώθω, γράφω ακατέβατα τις σκέψεις που είναι τέρατα.
Χιλιάδες τα αστέρια που δεν έχουν τελειωμό.
Απλά δώσε μου ένα θέμα και στο δίνω πίσω ώμο.
Αφού έχω χρόνια να σε δω, άρα θα έχω ένα κείμενο να σου το πω απέξω.
Με έχει φάει η ρουτίνα και κοντεύω να τα παίξω
κι η αλήθεια είναι βάρβαρη, οποτε πες μου ψέματα,
να κοιμηθω απόψε.
«Αγάπη μου», μου έλεγες «τα φάρμακα σου κόψε»
κι έκοψα τους εφιάλτες, γίναν τα όνειρα επώδυνα.
Τουλάχιστον σαν άνθρωπος τα βλέπω πιο ανθρώπινα.
κι είναι η τελευταία σκέψη μου πρώτου να κοιμηθώ
κι η πρώτη είναι αυτή του... να τα θυμηθώ!
Έλα και στήσε μου χορό, να είναι το τελευταίο τανγκό.
Ξέρεις δε ξέρω να χορεύω μα θα το επιχειρήσω.
Μελλοθάνατος κι απόψε για να σε αποχαιρετήσω
και αυτό είναι αστείο.
Πάλι εγώ θα είμαι εδώ, με ένα βλέμμα απλανό.
Πάλι εγώ θα είμαι εδώ, όσο γυρίζει γη.
Είπα θα κόψω τις φλέβες, μα έκοψα την αγωγή.
Πάλι εγώ θα είμαι εδώ, με ένα βλέμμα απλανό.
Πάλι εγώ θα είμαι εδώ, όσο γυρίζει γη.
Είπα θα κόψω τις φλέβες, μα έκοψα την αγωγή.

[Dualfo]:
Μες στο δωμάτιο ενός παιδιού λουπάρει μια λατέρνα.
Στέκι το'δαν μέσα οι δαίμονες και άρχισαν νταραβέρια.
Τρίζουν οι τοίχοι, φρίκες κάνουν κούνια-μπέλα.
Κούνια βάλαν για θηλιά, σπρώξαν τη νιότη σαν παρθένα.
Σε εκείνο το νήμα νιότη καρτερώ.
Μπόρα σαν πρεζάκι μου φερμάρει χαρταετό
κι ειλικρινά έχω κράμπες στα πόδια από χθες.
Παραπάνω πανέμορφα κι ας ήπια μόνο 2 γουλιές, τώρα δες.
Ακροβάτες υπνοβατούνε στο νήμα
κι υπνοβάτες ακροβατούνε στο κύμα. Κρίμα.
Κρίμα που κύματα σκεπάζουνε το πίνακα, αν δεν πνιγεί καλλιτέχνης.
Είμαστε θύματα πένθιμης τέχνης.
Από Αθήνα - Κίνα! Αλλάζουν οι διαθέσεις.
Μου αρέσει το να ετοιμαστώ κι ας ξέρω πως παίζει και να μην έρθεις.
Να αποδράσω για λίγο απ τη ρουτίνα,
πάνω στη κλωστή να ακροβατήσω, χιπχοπάς και σκηνοθέτης.
Στον κήπο θα σε καρτερώ, παρέα με ένα γερο που πίνει φούντες και ένα σκύλο πιστό.
Ρουφώντας πίκρες μουσικά, σε 3ους να μην εκτεθώ.
Κρύβω τις σκέψεις σε ένα βάζο και το θάβω στο κενό
και ενώ εγώ σκέφτομαι πολλά, βγάζει βελόνες από τα μαλλιά.
Με τρυπάν αγκάθια καταθλιπτικά
και συνεχίζεται το έργο πρασινωπά,
φερε μπογιά.
Παίζει Orich-alcos μα όχι πεύκα γύρω από τα ανθη νεκρά!
==========================

[elenapapadima]

«Άνεμόνες και ηράνθεμα συλλέγω σε έναν σάκο...» 💚

[dier]

Σε σκέφτομαι άρα υπάρχω!
Μπράβο μάγκες!

[Mr_Storm_]

Στην καλύτερη εκδοχή μου ίσως να νοιάστηκα 🔝🔥

[WiddoKilledThis]

πύρινα φεγγάρια και κρυσταλλωμένους ήλιους σε περιστροφή πάνω από τα κεφάλια μας.
Κόψε το νήμα για να πέσουμε στη θάλασσα
και να ξυπνήσω στα ξύλινα δάπεδα....(!)
Καλοτάξιδο Αδερφάκο