Δράμα Κωμικού & Ραμμένος Άσσος - Κόντρα | Prod. Σκιά του Εαυτού Μου

Στίχοι/Ερμηνεία: Δράμα Κωμικού, Ραμμένος Άσσος
Μουσική Παραγωγή: Σκιά του Εαυτού μου
Ηχογράφηση: RedFrame Studios, Bashment Studio
Μίξη/Master/Προγραμματισμός: λόγου χάριν
Artwork: Λίνα Λύγκα

Links:

Κατεβάστε το δίσκο εδώ:

Στίχοι

Δράμα Κωμικού

Αυτή η ζωή είν’ αγώνας κόντρα στα προγνωστικά
Σε ένα παιχνίδι στημένο και οργανωμένο από ψηλά
Κόντρα σε όποιον θέλει να σου περάσει Θηλιά
Κόντρα σε όποιον θέλει να σου φιμώσει μυαλά
Κι είναι πολλοί κι είναι θρασείς οι καλοθελητές
Από τον εργοδότη μέχρι τις παντός είδους Αρχές
Απ’ τον εαυτό σου μέχρι τους συντρόφους που ‘χες χθες
Μέχρι αυτά που υιοθετείς για να σε βάλουν σε γραμμές
Στη φαρέτρα βέλος το να δείχνεις ψυχραιμία
Λίγη ηρεμία για σένα προτού χυθείς στην αρένα
Θέλει οργή μες το μυαλό μα νηνεμία στο βλέμμα
Να μη σε φάει η θλίψη μετ’ απ’ του Ήλιου το γέρμα
Ειλικρινά προσπαθώ να μη φοβηθώ την ευθύνη
Κι ακόμη κι αν δε μ’ έφαγε, μου χαμογελά η Δίνη
Σαν βλέπω να σιγοκαίν’ ψυχές δικών μου στο καμίνι
Ρωτάω “αξίζει η πληγή, ώστε κάτι να μείνει;”
Κι είμαι σε φάση να σπάω τοίχους ή ν’ αλλάζω πλανήτη
Λείπει η θαλπωρή απ’ την πόλη, στις ματιές λιμνάζει λύπη
Μ’ επισφαλή εργασία και ένα άδειο ψυγείο
Με μία γνώμη για όλα και ένα ξεχασμένο βιβλίο
Και σε βλέπω να τρέμεις, να ζητάς ζεστασιά
Να πιστεύεις πως χάθηκε, φύλλο μες το Βοριά
Κι όταν ψάχνεις ελπίδα, σε τραβάνε λουριά
Σαν ατίθασο άτι, που το δαμάζουν αργά
Αν νομίζεις πως χάνεις, δεν τελειώνει ο αγώνας
Μείνε στα πόδια, δείξε τα δόντια σου
Περπάτα, σκέψου, φώναξε, να τελειώσει ο χειμώνας
Ευτυχισμένος να είσαι, στη λαμπρότερη ώρα σου
Η ζεστασιά μας φωλιάζει μέσα σε δύο αγκαλιές
Η ελπίδα μας υπάρχει σε παιδικές σκανταλιές
Ο αγώνας δικαιώνεται σε δυο φλογερές ματιές
Κι η ευτυχία είναι στιγμές μες τις βαρυχειμωνιές

Ραμμένος Άσσος

Αν η ευτυχία είναι βουνό, καλύτερα να μην το ανεβώ
Νιώθω πως στα μισά του θα με βρουν νεκρό
Τους βλέπω να ανεβαίνουν σίγουροι και τους παρατηρώ
λίγο πριν πέσουν, αγκαλιάζοντας μάταια το κενό
Γυρνώ στην αφιλόξενη πόλη ψάχνοντας κάποιο νόημα
Στο πάρκο άφησες τα τελευταία σου όνειρα
κι όταν γύρισες δεν ήταν εκεί, σου τα'χαν πάρει
Το πήρες χαμπάρι μετά τη δουλειά κάποιο απόγευμα
Κι αυτός ο κόσμος έμαθε μόνο να κλέβει
Ν'ανεβαίνει το βουνό πετώντας πέτρες στους υπόλοιπους
Αυτός ο κόσμος δε μοιράζεται, πετά ό,τι περισσεύει
και σου λέει "έτσι με μάθαν, τράβα ρώτα τους"
Κι είπα να μείνω μακριά και να παρατηρώ τις πέτρες
που πετάει ο ένας στον άλλον δίχως νόημα
Μέχρι να δω την κατολίσθηση να λιώνει τα κεφάλια τους
όπως λιώσανε τα δικά μας όνειρα
Αν η ευτυχία είναι βουνό, καλύτερα να μην το ανέβω
Ξέρω πως στα μισά του θα με βρουν νεκρό
Τους βλέπω να ανεβαίνουν σίγουροι και τους παρατηρώ
να πέφτουν άδοξα, αγκαλιάζοντας μάταια το κενό
Αν η ευτυχία είναι βουνό, νιώθω καλά που στάθηκα εδώ
γιατί ακόμα μπορώ και παρατηρώ κι άκου κι αυτό,
νομίζω πως βρήκα λίγη στα μάτια των ανθρώπων
που μου δίνουν δύναμη να περπατώ

[DramaKomikou]

💥Δράμα Κωμικού x Black Spirit - “Οι Μπόμπιρες που γίναν Τσάκαλοι”
📅 Κυριακή 24 Μαρτίου 2024, ΙΛΙΟΝ Plus (Κοδριγκτώνος 17, Αθήνα)

📍 Φυσικά σημεία προπώλησης:
- Reload Stores (Ακαδημίας 81, Αθήνα)
- Monsterville (Αγίας Ειρήνης 13, Αθήνα)

💪 Διοργάνωση & Επικοινωνία: Action Εστί | Artist & Event Management
🔗 Press & Info: www.ActionEsti.gr

[ΑναστασίαΣένκα]

καλοταξιδο φιλαρακι μου. συνεχισε να μιλας εσυ για μας μεσα απο τα τραγουδια σου