filmov
tv
Δράμα Κωμικού - Κύκλοι

Показать описание
Παραγωγή: Anno Domini Nation
Επιμέλεια Ήχου: Κουτσουπάκης Κώστας (Baby Cult, Οτομπρίτσι Μοτόρι)
Ηχογράφηση: ΜΟΠΚ Studio
Video: Σαχίνης Αριστοτέλης
Artwork: Hivi Kiwi
Logo: Σταύρου Σταύρος
Στίχοι:
Κύκλοι τεμνόμενοι, διαπλεκόμενοι
Συστελλόμενοι και διαστελλόμενοι
Στο δικό μου εγώ, στο δικό σου εσύ
Ίσως να συναντηθούμε, αν είμαστε τυχεροί
Κι οι προηγούμενοι, μα κι οι επόμενοι
Όλοι στο ίδιο καλούπι παραγόμενοι
Κι άμα ο κύκλος σου δεν έχει εμβέλεια
Τότε στο σπίτι σου μείνε, και στη μιζέρια
Τα πάντα ξεκινάνε από τότε που γεννιέσαι
Ένα σημείο είσαι τότε κι ούτε καν που κουνιέσαι
Σιγά σιγά ξεκινάς να βγάζεις παρακλάδια
Είναι κυρίως οι άνθρωποι που σου δίνουνε χάδια
Τους αγαπάς και σ’ αγαπάνε κι όλα μοιάζουν φίνα
Τους γνώρισες ερήμην, κάποια μέρα κάποιου μήνα
Αν σε ζωγράφιζα, θα ήσουν διάφανος
Κι οι παραπάνω άνθρωποι μάλλον καφετί
Δε θα ‘χεις χρώμα γιατί είσ’ ακόμη άμαθος
Κι η οικογένειά σου τοξική ως βαρετή
Σιγά σιγά ο κύκλος ξεκινάει να δημιουργείται
Κι είναι εκεί που αρχίζεις να πηγαίνεις σχολειό
Μετά από χρόνια ο κύκλος ευκρινώς παρατηρείται
Επιλέγεις τους γύρω σου, γι’ αυτό θα σε συγχαρώ
Θα ζωγραφίσω τους φίλους με χρώμα πορτοκαλί
Κι όλα πάνε κατ’ ευχή, μέχρι αυτή τη στιγμή
Την περιφέρεια του κύκλου την αποκαλείς γνωστούς σου
Τα όριά της είναι αδρά, μεταβάλλονται διαρκώς
Το κεντρικό μέρος του κύκλου το αποκαλείς «δικούς» σου
Θες να το έχεις στο πλάι σου συνεχώς
Κάθε σημείο του κύκλου, σου καλύπτει και μία ανάγκη
Στέγη, νερό, φαγητό, ύπνος κι αγάπη
Κάποια στιγμή στραβώνεις με το καφέ τριγύρω σου
Δεν το διώχνεις όμως, γιατί ακόμα το χρειάζεσαι
Όταν μπαίνεις στη σχολή, διευρύνεις την ακτίνα σου
Ο Ήλιος μπροστά, και θέλεις να τον κατακτήσεις
Κάποιοι συνοδοιπόροι αποχωρούν απ’ την καμπίνα σου
Δεν έχεις πρόβλημα να τους αντικαταστήσεις
Τώρα ο κύκλος είναι τρύπιος και μπάζει νερά
Μπαίνουν περίεργα χρώματα, δεν ξέρεις τι να κάνεις
Υποπτεύεσαι τελικά πως κάτι δεν πάει καλά
Σε βλέπω ν’ αμφιταλαντεύεσαι και ψυχραιμία να χάνεις
Επιτέλους πέτυχες, σου λεν «Αξίζεις πολλά!»
Κοιτάζοντάς σε με βλέμματα χαρούμενα, φρικιαστικά
Το συνονθύλευμα γέμισε και τέντωσε τρομακτικά
Κίνητρα, επιδιώξεις, προσδοκίες απ’ όλους ξανά
Νιώθεις δεμένος σε αυτό, οι ανάγκες σου έχουν αυξηθεί
Πρέπει ο κύκλος περαιτέρω να μεγεθυνθεί
Μα έχεις πια κουραστεί από όλα τα ξένα χρώματα
Θέλεις να ‘χεις κι εσύ κάποιο, έτσι, για αποτυπώματα
Ξέρω πως είναι η θέση σου, γι’ αυτό λοιπόν σε συμπονώ
Βγες απ’ το κλουβί, το συντομότερο δυνατό!
Έχω μικρύνει τον κύκλο μου κι έχω βρει το Θεό
Λίγο καφέ και πορτοκαλί να συνομιλώ
Η περιφέρειά μου είναι πια γερή και στιβαρή
Και για να μπει κάποιος πιο μέσα πρέπει να εξεταστεί
Και μη φοβάσαι μη σε πουν αντικοινωνικό
Εγώ με λίγους, για λίγους, πώς αλλιώς να στο πω...
Επιμέλεια Ήχου: Κουτσουπάκης Κώστας (Baby Cult, Οτομπρίτσι Μοτόρι)
Ηχογράφηση: ΜΟΠΚ Studio
Video: Σαχίνης Αριστοτέλης
Artwork: Hivi Kiwi
Logo: Σταύρου Σταύρος
Στίχοι:
Κύκλοι τεμνόμενοι, διαπλεκόμενοι
Συστελλόμενοι και διαστελλόμενοι
Στο δικό μου εγώ, στο δικό σου εσύ
Ίσως να συναντηθούμε, αν είμαστε τυχεροί
Κι οι προηγούμενοι, μα κι οι επόμενοι
Όλοι στο ίδιο καλούπι παραγόμενοι
Κι άμα ο κύκλος σου δεν έχει εμβέλεια
Τότε στο σπίτι σου μείνε, και στη μιζέρια
Τα πάντα ξεκινάνε από τότε που γεννιέσαι
Ένα σημείο είσαι τότε κι ούτε καν που κουνιέσαι
Σιγά σιγά ξεκινάς να βγάζεις παρακλάδια
Είναι κυρίως οι άνθρωποι που σου δίνουνε χάδια
Τους αγαπάς και σ’ αγαπάνε κι όλα μοιάζουν φίνα
Τους γνώρισες ερήμην, κάποια μέρα κάποιου μήνα
Αν σε ζωγράφιζα, θα ήσουν διάφανος
Κι οι παραπάνω άνθρωποι μάλλον καφετί
Δε θα ‘χεις χρώμα γιατί είσ’ ακόμη άμαθος
Κι η οικογένειά σου τοξική ως βαρετή
Σιγά σιγά ο κύκλος ξεκινάει να δημιουργείται
Κι είναι εκεί που αρχίζεις να πηγαίνεις σχολειό
Μετά από χρόνια ο κύκλος ευκρινώς παρατηρείται
Επιλέγεις τους γύρω σου, γι’ αυτό θα σε συγχαρώ
Θα ζωγραφίσω τους φίλους με χρώμα πορτοκαλί
Κι όλα πάνε κατ’ ευχή, μέχρι αυτή τη στιγμή
Την περιφέρεια του κύκλου την αποκαλείς γνωστούς σου
Τα όριά της είναι αδρά, μεταβάλλονται διαρκώς
Το κεντρικό μέρος του κύκλου το αποκαλείς «δικούς» σου
Θες να το έχεις στο πλάι σου συνεχώς
Κάθε σημείο του κύκλου, σου καλύπτει και μία ανάγκη
Στέγη, νερό, φαγητό, ύπνος κι αγάπη
Κάποια στιγμή στραβώνεις με το καφέ τριγύρω σου
Δεν το διώχνεις όμως, γιατί ακόμα το χρειάζεσαι
Όταν μπαίνεις στη σχολή, διευρύνεις την ακτίνα σου
Ο Ήλιος μπροστά, και θέλεις να τον κατακτήσεις
Κάποιοι συνοδοιπόροι αποχωρούν απ’ την καμπίνα σου
Δεν έχεις πρόβλημα να τους αντικαταστήσεις
Τώρα ο κύκλος είναι τρύπιος και μπάζει νερά
Μπαίνουν περίεργα χρώματα, δεν ξέρεις τι να κάνεις
Υποπτεύεσαι τελικά πως κάτι δεν πάει καλά
Σε βλέπω ν’ αμφιταλαντεύεσαι και ψυχραιμία να χάνεις
Επιτέλους πέτυχες, σου λεν «Αξίζεις πολλά!»
Κοιτάζοντάς σε με βλέμματα χαρούμενα, φρικιαστικά
Το συνονθύλευμα γέμισε και τέντωσε τρομακτικά
Κίνητρα, επιδιώξεις, προσδοκίες απ’ όλους ξανά
Νιώθεις δεμένος σε αυτό, οι ανάγκες σου έχουν αυξηθεί
Πρέπει ο κύκλος περαιτέρω να μεγεθυνθεί
Μα έχεις πια κουραστεί από όλα τα ξένα χρώματα
Θέλεις να ‘χεις κι εσύ κάποιο, έτσι, για αποτυπώματα
Ξέρω πως είναι η θέση σου, γι’ αυτό λοιπόν σε συμπονώ
Βγες απ’ το κλουβί, το συντομότερο δυνατό!
Έχω μικρύνει τον κύκλο μου κι έχω βρει το Θεό
Λίγο καφέ και πορτοκαλί να συνομιλώ
Η περιφέρειά μου είναι πια γερή και στιβαρή
Και για να μπει κάποιος πιο μέσα πρέπει να εξεταστεί
Και μη φοβάσαι μη σε πουν αντικοινωνικό
Εγώ με λίγους, για λίγους, πώς αλλιώς να στο πω...
Комментарии