Εμπαθής - Μες στο παράπονό μου

Показать описание

Παραγωγή: Εμπαθής
Στίχοι:

Γεια σου ρε κάπελα μαγκιόρε! Φέρε κρασί και βάλε να παίξει του Μάρκου το μινόρε.
Σφάχτηκα με τη μόρτισσά μου Αδερφέ, κι όταν εμείς πονάμε αγαπάμε ακόμα ρε!
Εμάς ο πόνος είναι φίλος κι Αδερφός, πότε μας ρίχνει κάτω και πότε μας πάει στα ύψη.
Αν δεν τον νιώσεις τότε δεν είσαι αυθεντικός, κι ούτε ο ειδικός να πεις το τι σου έχει λείψει.
Είμαι σαν ήλιος που το φως δε σου 'χω κρύψει, όταν πονάω κλαίω και γελάω στη χαρά.
Αν τ' αντίθετο συνέβαινε αλάνη μου στη ζήση, θα 'χα τερματίσει τα "ψυχολογικά".
Σκάω στη μέση ζεμπεκιά πάνω στα ντέρτια μου, οι μάγκες νιώθουν τα σεκλέτια μου.
Εκφράζω κόσμο γιατί ο ίδιος καημός στα στήθια μας φυτρώνει, φωτιά που ολοένα και φουντώνει.

Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Μες στο παράπονό μου...
Με βρίσκει πάλι η χαραυγή...
Να λιώνω στον καημό μου...
Δε κουβαλάς ψυχή!

Κάπελα φέρνε ρε, κι άλλο κρασί, τι κι αν με πάρουν σηκωτό απ' τη γη;
Θα 'μαι στον κόσμο μου και χαμογελαστός, καμιά φορά επιβάλλεται μάγκα μου να 'σαι εκτός.
Τόπου και χρόνου, είδες μικρό μου; Κατήντησα ο περίγελος του πόνου, του κόσμου.
Η γνώμη δε με νοιάζει, δεν μπήκα στο αμάξωμα της αγάπης για να μάθω το φρένο μα το γκάζι.
Είπα χαλάλι το μαράζι άμα αξίζει, ίσως απάνω του κανείς πολλά να χτίζει.
Φτάνει να μη κρατάς εσύ εγωισμό κι εμένα μπέσα ρε στ' αρχίδια μου ο τροχός κι αν δε γυρίζει.
Τα κανονίζει τα κουμάντα ο τρελός σου, είμαι στον πόνο - στη χαρά, ο άνθρωπός σου!
Όσα υπομένω δύναμή μου και θα αντέχω για τους δυο μας ώρες-ώρες που δεν έχεις τον Θεό σου.