filmov
tv
Έχουν τοξίνες τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ψάρια;

Показать описание
Ο Στέλιος Πανταζής δέχεται ραντεβού στο ιατρείο του στη Λεωφόρο Μεσογείων 303 στο Χαλάνδρι (κοντά στο μετρό του Χολαργού) και διαδικτυακά μέσω Viber, Whatsapp, Messenger, Skype, Zoom κτλ.
Για να κανονίσετε ραντεβού μπορείτε να καλέσετε στο 2102628639.
Οι τοξίνες στα τρόφιμα είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα, αλλά δυστυχώς τα δεδομένα από την Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένα. Συνυπολογίζοντας ότι υπάρχει και η εποχικότητας στις τοξίνες, αυτό κάνει τη δουλειά μας ακόμα πιο δύσκολη. Θα ήθελα λοιπόν να παραθέσω κάποια βασικά στοιχεία που βρήκα σχετικά με τις δύο πιο σημαντικές ομάδες τοξινών. Τις διοξίνες και τα βαρέα μέταλλα.
Οι διοξίνες είναι χημικές ουσίες που είναι παραπροϊόντα της βιομηχανικής και της αγροτικής παραγωγής. Κανένα εργοστάσιο δεν παράγει διοξίνες γιατί δεν της χρησιμοποιούμε πουθενά, αλλά παράγονται ως αποτέλεσμα της βιομηχανικής και αγροτικής δράσης των ανθρώπων. Οι διοξίνες είναι διάσημες γιατί έχουν χρόνο ημιζωής τα 20 έτη, πράγμα που σημαίνει ότι αν φάμε ένα γραμμάριο διοξίνες σήμερα θα πάρει 20 χρόνια για να διώξουμε το μισό, ενώ θα χρειαστούμε 120 χρόνια για να το αποβάλουμε όλο αυτό το γραμμάριο. Πρακτικά πεθαίνουμε με τις διοξίνες που τρώμε όλη μας τη ζωή. Οι διοξίνες έχουν πολύ άσχημη επίδραση στην υγεία μας, καθώς επιδρούν στο ανοσοποιητικό, στο αναπαραγωγικό και σε άλλα συστήματα, και προφανώς όπως όλα τα κακά συντελούν στη δημιουργία καρκίνου.
Από την άλλη τα βαρέα μεταλά μπορούμε να πούμε ότι είναι ουσίες πιο γνώριμες στον οργανισμό μας, γι’ αυτό η ανοχή μας στα βαρέα μέταλλα είναι μεγαλύτερη από ότι στις διοξίνες. Τα βαρέα μέταλλα έχουν πολύ λιγότερο χρόνο ημιζωής από ό,τι οι διοξίνες. Υπολογίστε ότι ο μόλυβδος έχει χρόνο ημιζωής περίπου ένα μήνα, οπότε μόλις σε 6 μήνες θα έχετε αποβάλλει το μόλυβο που φάγατε σήμερα. Όπως και οι διοξίνες, τα βαρέα μέταλλα παράγουν μια σειρά από προβλήματα και προφανώς αυξάνουν τη πιθανότητα να εμφανίσετε και καρκίνο.
Άρα είναι σημαντικό να ξέρουμε αν τα ψάρια που βάζουμε στο πιάτο μας και ταΐζουμε τα παιδιά μας και την οικογένειά μας περιέχουν βαρέα μέταλλα και διοξίνες. Η πρώτη μελέτη είναι του 2019 και θα την βρείτε στην περιγραφή του βίντεο. Το σημαντικό είναι ότι αφορά ψάρια τα οποία προέρχονται από τον ελλαδικό χώρος και φαίνεται ότι δεν περιέχουν ανησυχητικά επίπεδα διοξινών. Προφανώς, οι ερευνητές έλεγξαν κάποιες διοξίνες γιατί υπάρχουν εκατοντάδες, αλλά συνήθως ελέγχουμε έναν αριθμό από αυτές που θεωρούμε ότι είναι αντιπροσωπευτικές για τη γενική επιβάρυνση σε διοξίνες στα τρόφιμα. Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι τα δείγματα που έλεγξαν οι ερευνητές το 2019 δεν παρουσίασαν ανησυχητικά επίπεδα διοξινών στα ψάρια. Να υπενθυμίσω φυσικά ότι τα επίπεδα ανοχής στις διοξίνες έχουν αλλάξει αρκετά τα τελευταία 20 χρόνια αναθεωρώντας τα όρια που θεωρούνται επιτρεπτά προς τα κάτω. Κάνοντας δηλαδή τα όρια ανοχής στις διοξίνες πολύ πιο αυστηρά. Δεν θα μου κάνει εντύπωση να δούμε ότι αυτό που σήμερα θεωρείται φυσιολογικό σε 10-20 χρόνια να θεωρείται αυξημένο. Σε κάθε περίπτωση για την ώρα μπορούμε να είμαστε κάπως καθησυχασμένοι.
Δυστυχώς, δεν μπορώ να πω και το ίδιο για την επόμενη μελέτη που έγινε έλεγχος σε τρία βασικά βαρέα μεταλλά σε 82 τόνους που αλιεύθηκαν από το Αιγαίο. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα τριών βαρέων μετάλλων στα ψάρια, τον υδράργυρο, τον μόλυβδο και το κάδμιο. Από τα 82 δείγματα που έλεγξαν οι ερευνητές, τα 28 είχαν κάδμιο μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο όριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ τα τρία είχαν μόλυβδο αυξημένο σε σχέση με τα όρια. Ευτυχώς, κανένα από τα δείγματα δεν είχε περισσότερο υδράργυρο.
Θα ήθελα πολύ να σας πω ότι όλα τα ψάρια στις Ελληνικές θάλασσες είναι ασφαλή και μπορείτε να τρώτε άφοβα, αλλά δυστυχώς από ότι βλέπετε δεν είναι έτσι. Φαίνεται ότι από τις διοξίνες είμαστε καλά αυτή την περίοδο, αλλά στα βαρέα μέταλλα δεν είμαστε σίγουροι. Θα έλεγα ότι το λογικό είναι να αποφεύγετε ψάρια που ζουν μεγάλο χρονικό διάστημα και τρώνε άλλα ψάρια, όπως ο τόνος, και να επιλέξετε ψάρια τα οποία είναι φυτοφάγα και ζουν λίγο όπως οι σαρδέλες, ο γαύρος, η πέστροφα, ο κολιός, το σκουμπρί και οι γόπες. Δεν εύκολο να είμαστε σίγουροι 100% για το τι συμβαίνει κάθε φορά, αλλά ακολουθώντας την αρχή φυτοφάγα ψάρια που ζουν λίγο είναι πιθανόν να αποφύγουμε τις περισσότερες τοξίνες.
Ένα μεγάλο πρόβλημα με τα ψάρια είναι η φορμαλδεΰδη που χρησιμοποιείται μερικές φορές ως συντηρητικό. Αν φτάσατε στο βίντεο μέχρι εδώ, σίγουρα σας ενδιαφέρει το ζήτημα της φορμαλδεΰδης στα ψάρια, για αυτό προτείνω να δείτε το βίντεο που εμφανίζεται αυτή τη στιγμή στα δεξιά μου για να μάθετε περισσότερα. Θυμίζω ότι πατώντας το κουμπί μου αρέσει και κοινοποιώντας το βίντεο με βοηθάτε πολύ. Σας ευχαριστώ.
Για να κανονίσετε ραντεβού μπορείτε να καλέσετε στο 2102628639.
Οι τοξίνες στα τρόφιμα είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα, αλλά δυστυχώς τα δεδομένα από την Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένα. Συνυπολογίζοντας ότι υπάρχει και η εποχικότητας στις τοξίνες, αυτό κάνει τη δουλειά μας ακόμα πιο δύσκολη. Θα ήθελα λοιπόν να παραθέσω κάποια βασικά στοιχεία που βρήκα σχετικά με τις δύο πιο σημαντικές ομάδες τοξινών. Τις διοξίνες και τα βαρέα μέταλλα.
Οι διοξίνες είναι χημικές ουσίες που είναι παραπροϊόντα της βιομηχανικής και της αγροτικής παραγωγής. Κανένα εργοστάσιο δεν παράγει διοξίνες γιατί δεν της χρησιμοποιούμε πουθενά, αλλά παράγονται ως αποτέλεσμα της βιομηχανικής και αγροτικής δράσης των ανθρώπων. Οι διοξίνες είναι διάσημες γιατί έχουν χρόνο ημιζωής τα 20 έτη, πράγμα που σημαίνει ότι αν φάμε ένα γραμμάριο διοξίνες σήμερα θα πάρει 20 χρόνια για να διώξουμε το μισό, ενώ θα χρειαστούμε 120 χρόνια για να το αποβάλουμε όλο αυτό το γραμμάριο. Πρακτικά πεθαίνουμε με τις διοξίνες που τρώμε όλη μας τη ζωή. Οι διοξίνες έχουν πολύ άσχημη επίδραση στην υγεία μας, καθώς επιδρούν στο ανοσοποιητικό, στο αναπαραγωγικό και σε άλλα συστήματα, και προφανώς όπως όλα τα κακά συντελούν στη δημιουργία καρκίνου.
Από την άλλη τα βαρέα μεταλά μπορούμε να πούμε ότι είναι ουσίες πιο γνώριμες στον οργανισμό μας, γι’ αυτό η ανοχή μας στα βαρέα μέταλλα είναι μεγαλύτερη από ότι στις διοξίνες. Τα βαρέα μέταλλα έχουν πολύ λιγότερο χρόνο ημιζωής από ό,τι οι διοξίνες. Υπολογίστε ότι ο μόλυβδος έχει χρόνο ημιζωής περίπου ένα μήνα, οπότε μόλις σε 6 μήνες θα έχετε αποβάλλει το μόλυβο που φάγατε σήμερα. Όπως και οι διοξίνες, τα βαρέα μέταλλα παράγουν μια σειρά από προβλήματα και προφανώς αυξάνουν τη πιθανότητα να εμφανίσετε και καρκίνο.
Άρα είναι σημαντικό να ξέρουμε αν τα ψάρια που βάζουμε στο πιάτο μας και ταΐζουμε τα παιδιά μας και την οικογένειά μας περιέχουν βαρέα μέταλλα και διοξίνες. Η πρώτη μελέτη είναι του 2019 και θα την βρείτε στην περιγραφή του βίντεο. Το σημαντικό είναι ότι αφορά ψάρια τα οποία προέρχονται από τον ελλαδικό χώρος και φαίνεται ότι δεν περιέχουν ανησυχητικά επίπεδα διοξινών. Προφανώς, οι ερευνητές έλεγξαν κάποιες διοξίνες γιατί υπάρχουν εκατοντάδες, αλλά συνήθως ελέγχουμε έναν αριθμό από αυτές που θεωρούμε ότι είναι αντιπροσωπευτικές για τη γενική επιβάρυνση σε διοξίνες στα τρόφιμα. Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι τα δείγματα που έλεγξαν οι ερευνητές το 2019 δεν παρουσίασαν ανησυχητικά επίπεδα διοξινών στα ψάρια. Να υπενθυμίσω φυσικά ότι τα επίπεδα ανοχής στις διοξίνες έχουν αλλάξει αρκετά τα τελευταία 20 χρόνια αναθεωρώντας τα όρια που θεωρούνται επιτρεπτά προς τα κάτω. Κάνοντας δηλαδή τα όρια ανοχής στις διοξίνες πολύ πιο αυστηρά. Δεν θα μου κάνει εντύπωση να δούμε ότι αυτό που σήμερα θεωρείται φυσιολογικό σε 10-20 χρόνια να θεωρείται αυξημένο. Σε κάθε περίπτωση για την ώρα μπορούμε να είμαστε κάπως καθησυχασμένοι.
Δυστυχώς, δεν μπορώ να πω και το ίδιο για την επόμενη μελέτη που έγινε έλεγχος σε τρία βασικά βαρέα μεταλλά σε 82 τόνους που αλιεύθηκαν από το Αιγαίο. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα τριών βαρέων μετάλλων στα ψάρια, τον υδράργυρο, τον μόλυβδο και το κάδμιο. Από τα 82 δείγματα που έλεγξαν οι ερευνητές, τα 28 είχαν κάδμιο μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο όριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ τα τρία είχαν μόλυβδο αυξημένο σε σχέση με τα όρια. Ευτυχώς, κανένα από τα δείγματα δεν είχε περισσότερο υδράργυρο.
Θα ήθελα πολύ να σας πω ότι όλα τα ψάρια στις Ελληνικές θάλασσες είναι ασφαλή και μπορείτε να τρώτε άφοβα, αλλά δυστυχώς από ότι βλέπετε δεν είναι έτσι. Φαίνεται ότι από τις διοξίνες είμαστε καλά αυτή την περίοδο, αλλά στα βαρέα μέταλλα δεν είμαστε σίγουροι. Θα έλεγα ότι το λογικό είναι να αποφεύγετε ψάρια που ζουν μεγάλο χρονικό διάστημα και τρώνε άλλα ψάρια, όπως ο τόνος, και να επιλέξετε ψάρια τα οποία είναι φυτοφάγα και ζουν λίγο όπως οι σαρδέλες, ο γαύρος, η πέστροφα, ο κολιός, το σκουμπρί και οι γόπες. Δεν εύκολο να είμαστε σίγουροι 100% για το τι συμβαίνει κάθε φορά, αλλά ακολουθώντας την αρχή φυτοφάγα ψάρια που ζουν λίγο είναι πιθανόν να αποφύγουμε τις περισσότερες τοξίνες.
Ένα μεγάλο πρόβλημα με τα ψάρια είναι η φορμαλδεΰδη που χρησιμοποιείται μερικές φορές ως συντηρητικό. Αν φτάσατε στο βίντεο μέχρι εδώ, σίγουρα σας ενδιαφέρει το ζήτημα της φορμαλδεΰδης στα ψάρια, για αυτό προτείνω να δείτε το βίντεο που εμφανίζεται αυτή τη στιγμή στα δεξιά μου για να μάθετε περισσότερα. Θυμίζω ότι πατώντας το κουμπί μου αρέσει και κοινοποιώντας το βίντεο με βοηθάτε πολύ. Σας ευχαριστώ.
Комментарии