Ελένη Κοββαντζή - Νότης Χασάπης - Χρόνια Νιότης

Τα σκοτεινά βράδια με την ομίχλη
Βάδιζα στα νοτισμένα λιθόστρωτα
Τα φώτα λίγα χλωμά και θαμπά
Απορροφούσαν τις νωθρές αντανακλάσεις
Της άγρυπνης θάλασσας

Τυλιγμένη στο τριμμένο παλτό μου
Ρουφούσα την ατμόσφαιρα της βροχής
Μόνη με τις σκέψεις μου
Έγραφα στίχους
Κάτω από το φως των φαναριών

Αμέτρητες νύχτες μου συνέβη
Ν’ απαγγέλλω
Το πρωί τους είχα ολότελα ξεχάσει
Έμεναν κρυμμένοι μέσα μου
Φυλαχτό της νιότης