Ελένη Κοββαντζή - Νότης Χασάπης - Γοργόνα

Πώς να γράψω και πάλι ένα τραγούδι
Τα βότσαλα του παρελθόντος με πετροβολούν
Έχουν σημαδέψει για πάντα τη ζωή μου
θέλω λέξεις που προσπαθώ να ξεχάσω
όπως τον πόλεμο του 40, τον εμφύλιο, τη χούντα

Θέλω πέτρες πρωτόγονες άγριες
και εγώ δεν είμαι γοργόνα
να ψάχνω στα ακρογιαλιά
ούτε γνωρίζω από πέτρες

Κι όσο κι αν θέλω να ξεχάσω φοβάμαι
Φόβο ζωής ασθένεια εποχής
Το τραύμα του φόβου παραμένει
το υπομένουμε χωρίς καμία αλλαγή

Πιόνια παιχνιδιού σε χέρια ερασιτεχνών είμαστε
Ας κάνουμε κάτι να επουλώσουμε τις πληγές του χτες
Κλέβουν την χαρά του σήμερα το αύριο δεν ξέρουμε αν έρθει
Ας κλειδώσουμε το εγώ μας στη φυλακή του πρέπει