filmov
tv
Orich & DevS - Χαράζει αν

Показать описание
Orich & DevS - μαύρη μορφή
Στίχοι / Ερμηνεία: Orich & Devs
Μουσική παραγωγή: Άφυκτος
Μείξη / Mastering / Προγραμματισμός: Mr.Storm
Επεξεργασία Εξωφύλλου: Atro
===================
[Orich]:
Εδώ αν η χαρά ζει, χαράζει. χάρισμά μου τ'άρωμά της στο χαλάζι.
Προσπαθώ να νιώσω κάτι με χαλασμένο κεφάλι.
Κεφάλαιο: «αγάπη».
Ήταν ευχή από τη μητέρα μου, να μην πάνε τα νιάτα μου χαράμι.
Όσους φύγανε τους ξέρει πιο καλά το μαξιλάρι μου.
Βράδια πηδιόμουν με τη Μόρα σε κρεβάτια, που - ήτανε ψυχρά και άβολα.
το φτερό ενός αγγέλου η σχεδία στη θάλασσα που ναυάγησα.
Ευτυχία είναι δυο μάτια που γελάνε και ένα γάβγισμα.
Η πόζα να σου κάτσει στο λαιμό σου μαν.
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΡΑΠ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ.
Γράφω το ραπ σε δρομολόγια,
αστικών ή ΚΤΕΛ.
Πατώ αυτό το beat με το Devs,
γιατί κι αυτός πιστεύει,
ότι ο χρόνος αδικεί, κάτι χρωστά να φέρει.
Μοναχικός σαν χελιδόνι που το καλοκαίρι φεύγει.
Ξαποσταίνω το φθινόπωρο,
Φτιάχνω φωλιές από φιδόχορτο,
Δε χώρτασε όταν μου'φάγε τα σπλάχνα
και στο τσακ αποφύγαμε το χειρότερο.
Έχω οχυρό γερό γύρω από την καρδιά και ένα μινώταυρο απ τη άλλη.
Λέω στο τζίμο, ότι στα συναισθήματα μου έγινα junkie.
Λέω στο Νίκο το κουπλέ, να με ησυχάσει.
Από το ισόγειο της Αθήνα, σε ένα κοιτώνα στη Γάνδη.
Περιμένω να σου πω ότι χαράζει/ η χαρά ζει.
[DevS]:
Βγάζω τα κουπλε μου μέσα από τον Κάδο που πάντα τα έκρυβα
Και αν έφευγα πάντα στα ίδια κατέληγα.
Πάλι στο ίδιο σπίτι.
Το ρεύμα πλέον λείπει.
Έγινε τρόμος στην καρδιά που ένα σώμα εγκαταλείπει.
Όσα κεριά και αν έβαλα η Μόρα επιστρέφει και όλο πιο πολύ με πνίγει.
Κλείνω τα μάτια μου να μην την δω
Γιατί αν την δω θα φοβηθώ και δεν πρόκειται να με αφήσει.
Άσε με να δω λίγο την φύση.
Άσε με να μάθω σε τι φταίω και σου υπόσχομαι θα βρω και εγώ την λύση
Και σου λέω
Έχω τα κουπλέ μου ακόμα για αυτό αναπνέω.
Τα χειρότερα προβλήματα τα κρύβω ή τα φτύνω δε στα λέω.
Δε θα έπρεπε
Μες στο μυαλό μου έχω ναυαγήσει και η ελπίδα πια δεν έρχεται σιχάθηκε την μαύρη μου μορφή.
Δε ξέρω από χαρά, αλλά σίγουρα έχει οσμή.
Μπορεί να ναι και μια γραμμή.
Μπορεί να βγαίνει απ τη γη.
Μπορεί να είμαστε μαζί.
Μπορεί να είναι μια νόμιμη ουσία ή μια παράνομη.
Δε ξέρω δε θα μάθω.
Αν η χαρά που ξέρω είχε χρώμα, θα ήταν σίγουρα το μαύρο
Και τη χαρά μου χάραξα πάνω σε ένα κάδρο όχι με μαύρο.
Αίμα κατακόκκινο και χαμόγελο πλάγιο.
Στίχοι / Ερμηνεία: Orich & Devs
Μουσική παραγωγή: Άφυκτος
Μείξη / Mastering / Προγραμματισμός: Mr.Storm
Επεξεργασία Εξωφύλλου: Atro
===================
[Orich]:
Εδώ αν η χαρά ζει, χαράζει. χάρισμά μου τ'άρωμά της στο χαλάζι.
Προσπαθώ να νιώσω κάτι με χαλασμένο κεφάλι.
Κεφάλαιο: «αγάπη».
Ήταν ευχή από τη μητέρα μου, να μην πάνε τα νιάτα μου χαράμι.
Όσους φύγανε τους ξέρει πιο καλά το μαξιλάρι μου.
Βράδια πηδιόμουν με τη Μόρα σε κρεβάτια, που - ήτανε ψυχρά και άβολα.
το φτερό ενός αγγέλου η σχεδία στη θάλασσα που ναυάγησα.
Ευτυχία είναι δυο μάτια που γελάνε και ένα γάβγισμα.
Η πόζα να σου κάτσει στο λαιμό σου μαν.
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΡΑΠ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ.
Γράφω το ραπ σε δρομολόγια,
αστικών ή ΚΤΕΛ.
Πατώ αυτό το beat με το Devs,
γιατί κι αυτός πιστεύει,
ότι ο χρόνος αδικεί, κάτι χρωστά να φέρει.
Μοναχικός σαν χελιδόνι που το καλοκαίρι φεύγει.
Ξαποσταίνω το φθινόπωρο,
Φτιάχνω φωλιές από φιδόχορτο,
Δε χώρτασε όταν μου'φάγε τα σπλάχνα
και στο τσακ αποφύγαμε το χειρότερο.
Έχω οχυρό γερό γύρω από την καρδιά και ένα μινώταυρο απ τη άλλη.
Λέω στο τζίμο, ότι στα συναισθήματα μου έγινα junkie.
Λέω στο Νίκο το κουπλέ, να με ησυχάσει.
Από το ισόγειο της Αθήνα, σε ένα κοιτώνα στη Γάνδη.
Περιμένω να σου πω ότι χαράζει/ η χαρά ζει.
[DevS]:
Βγάζω τα κουπλε μου μέσα από τον Κάδο που πάντα τα έκρυβα
Και αν έφευγα πάντα στα ίδια κατέληγα.
Πάλι στο ίδιο σπίτι.
Το ρεύμα πλέον λείπει.
Έγινε τρόμος στην καρδιά που ένα σώμα εγκαταλείπει.
Όσα κεριά και αν έβαλα η Μόρα επιστρέφει και όλο πιο πολύ με πνίγει.
Κλείνω τα μάτια μου να μην την δω
Γιατί αν την δω θα φοβηθώ και δεν πρόκειται να με αφήσει.
Άσε με να δω λίγο την φύση.
Άσε με να μάθω σε τι φταίω και σου υπόσχομαι θα βρω και εγώ την λύση
Και σου λέω
Έχω τα κουπλέ μου ακόμα για αυτό αναπνέω.
Τα χειρότερα προβλήματα τα κρύβω ή τα φτύνω δε στα λέω.
Δε θα έπρεπε
Μες στο μυαλό μου έχω ναυαγήσει και η ελπίδα πια δεν έρχεται σιχάθηκε την μαύρη μου μορφή.
Δε ξέρω από χαρά, αλλά σίγουρα έχει οσμή.
Μπορεί να ναι και μια γραμμή.
Μπορεί να βγαίνει απ τη γη.
Μπορεί να είμαστε μαζί.
Μπορεί να είναι μια νόμιμη ουσία ή μια παράνομη.
Δε ξέρω δε θα μάθω.
Αν η χαρά που ξέρω είχε χρώμα, θα ήταν σίγουρα το μαύρο
Και τη χαρά μου χάραξα πάνω σε ένα κάδρο όχι με μαύρο.
Αίμα κατακόκκινο και χαμόγελο πλάγιο.
Комментарии