Τούτο το καλοκαιράκι - Πέτρος Ανδρουτσόπουλος

Παραδοσιακό τραγούδι της αγάπης από την Πελοπόννησο σε ρυθμό τσάμικο. Η μελωδία είναι θεμελιωμένη πάνω στον Πρώτο Ήχο της Βυζαντινής Μουσικής. Το ποιητικό κείμενο μαρτυρεί αλληγορικές εικόνες. Ο ερωτευμένος νέος χρησιμοποιεί τεχνάσματα για να φέρει πιο κοντά την αγαπημένη του η οποία παρομοιάζεται με πουλί. Το βαθύτερο νόημα που θέλει να διδάξει στη νεότερη γενιά ο ίδιος ο λαός είναι ο δύσβατος και διαρκής δρόμος της αγάπης. Σε πολλά ποιητικά κείμενα γίνεται χρήση επαινετικών διστίχων προς τους αφανείς ήρωες που είναι οι μουσικοί. Στην εποχή του Βυζαντίου οι μουσικοί (οργανοπαίκτες και τραγουδιστές) θεωρούνταν οι Όμηροι της ημέρας. Τα δίστιχα αυτά μαζί με εκείνα που αναφέρονται στην κατασκευή των οργάνων μας έρχονται από τα αρχαία χρόνια. Στην παράδοση της Πελοποννήσου αποτελούν συνήθως την κατακλείδα των τραγουδιών και υμνούν ιδιαίτερα τη δεξιοτεχνία, που δίνει την ευκαιρία στον οργανοπαίχτη να εκφράσει τη μουσική του ιδέα, μέσα στα μουσικά πλαίσια των ήχων

Τούτο το καλοκαιράκι κυνηγούσα ’να πουλάκι.
κυνηγούσα λαχταρούσα να το πιάσω δε μπορούσα
κι έστησα τα ξόβεργά μου κι ήρθε το πουλί κοντά μου.
Βιολιτζή μου πως τα κάμεις τα πουλάκια και τα πιάνεις;
Με τα νάζια μου τα κάμω τα πουλάκια και τα πιάνω.

Παίζουν:
Ανδρουτσόπουλος Πέτρος – λαούτο & τραγούδι
Κωνσταντίνος Κοπανιτσάνος – κλαρίνο
Γιάννης Ζαρίας – βιολί
Κλέαρχος Κορκόβελος – κύμβαλο
Νεκτάριος Πάλμος – κρουστά

[iliasiatridis]

Υπέροχος τραγουδιστής, εκφραστικος, άξιος συνεχιστής των μεγάλων της Δημοτικής μας παράδοσης.

[makismazarakos]

ΕΛΛΑΔΑ γλυκιά μου ΠΑΤΡΙΔΑ..Εύγε στην μελωδια και την γνησια Μωραιτικη, (Αρκαδική! θε έλεγα), αποδοση απο τον κ. Ανδρουτσόπουλο ..Ομως κλαρινο και νταούλι ή λαούτο εφθαναν, για να ακούγονται καλύτερα τα λόγια...

[christiannaantonopoulou]

Τρομερό το τραγούδι και εξαιρετική απόδοση!
Αλλά αντί για τουμπελέκι έπρεπε να υπάρχει Νταούλι γτ το τραγούδι αυτό είναι Μωραιτικο, ΟΧΙ θεσσαλικό...!