Rozmowy psychologiczne: W sidłach zaburzeń lękowych

preview_player
Показать описание
Istotnym elementem diagnostycznym zaburzeń lękowych jest czas występowania objawów. Kryterium czasowe różni się w poszczególnych zaburzeniach. W przypadku lęku uogólnionego przyjmuje się utrzymywanie objawów przez sześć miesięcy. Innym ważnym elementem diagnostycznym jest częstotliwość występowania objawów. Lęk paniczny można zdiagnozować już w sytuacji kilku ataków lęku wciągu miesiąca. To wszystko jest istotne diagnostycznie, ale w tym aspekcie możesz zdać się na specjalistów. Ważne, abyś miał poczucie, że w sytuacji dużego dyskomfortu zawsze możesz zgłosić się po pomoc, niezależnie od tego, jak długo trwa twój problem.

Każdego dnia czułam się, jakbym zaraz miała umrzeć! Nie potrafiłam prowadzić auta, zdarzały się momenty, że panicznie się bałam i musiałam się zatrzymywać. Byłam w rozsypce, ciągle się bałam albo byłam rozdrażniona. Nie potrafiłam być matką dla swoich dzieci, co doprowadzało mnie do rozpaczy. Mąż nie miał ze mną łatwo, potrafiłam zrobić awanturę bez powodu, po prostu miałam ochotę krzyczeć. W pracy nikt nie wiedział, ciągle nosiłam maskę, żeby nikt niczego nie zauważył. Z zewnątrz pewnie wyglądałam całkiem normalnie, na szczęście w domu mogłam pozwalać sobie na zdjęcie tej maski. Ciągłe obawy sprawiły, że schudłam, ale wcale mnie to nie cieszyło, wręcz przeciwnie – bałam się jeszcze bardziej. Każdy dzień był dla mnie udręką, dla mnie i moich bliskich. Chodziłam do kolejnych lekarzy, a ci odsyłali mnie z niczym. Popadałam w paranoję, postanowiłam, że zacznę diagnozować się sama – całe bezsenne noce poświęcałam na przeszukiwanie internetu. Trafiłam na forum dla pacjentów, gdzie ludzie dzielili się swoimi doświadczeniami. Wtedy do mnie dotarło, że może problem wcale nie jest somatyczny. Myślałam, że wariuję, całe szczęście postanowiłam udać się do psychiatry. Idąc na pierwszą wizytę, czułam potworny lęk, ale to żadna nowość, jednocześnie czułam się zrezygnowana, nie spodziewałam się rozwiązania. Bałam się, że psychiatra weźmie mnie za niepoważną i odeśle do kardiologa. W końcu dużo mówiłam o problemach z sercem. Ku mojemu zdziwieniu psychiatra nigdzie mnie nie odsyłał, dopytywał o moje objawy i zadawał całkiem trafne pytania. Tym razem dostałam diagnozę – zaburzenia lękowe...

#lęk, #psychologia, #fundacjarazem, #pomocpsychologiczna, #warszawa, #warszawadlawszystkich, #psychology, #depresja
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Godni zaufania ludzie. Dziękuje serdecznie za wywiad.

ToTeżPrzeminie