filmov
tv
Οι διοξίνες στη διατροφική αλυσίδα

Показать описание
Το video έγινε με τη βοήθεια και συμπαράσταση του φίλου 878942able1!
Μουσική: "Στο καστριτσιάνικο ποτάμι", από το album των Νίκου Ξυδάκη - Θοδωρή Γκιόνη "Ακρωτήριο Ταίναρον". Ενορχήστρωση Θόδωρος Κοτεπάνος.
Οι διοξίνες, για τις οποίες τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος με αφορμή το νέο διατροφικό σκάνδαλο με τα γερμανικά κρέατα (κοτόπουλα, χοιρινά) και αβγά, είναι οργανικές ουσίες που περιέχουν χλώριο.
Το χλώριο μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων με διοξίνες τροφίμων, κυρίως λιπαρών κρεάτων και γαλακτοκομικών προϊόντων, συσσωρεύεται στον οργανισμό μας. Πάνω από κάποια επίπεδα μπορεί να προκαλέσει καρκίνο ή να προσβάλει το ανοσοποιητικό και το νευρικό μας σύστημα.
Ας θυμηθούμε το DDT που χρησιμοποιούνταν παλιά σε μεγάλη κλίμακα στα σπίτια ως εντομοκτόνο και το οποίο έχει απαγορευτεί εδώ και σαράντα χρόνια, όπως και άλλα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνταν στη γεωργική παραγωγή (εξαχλωριούχο βενζόλιο, αλδρίνη, διελδρίνη, μαλαθείο κ.λ.π.).
(Στο 00.59 εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας Victor Yushchenko, εναντίον του οποίου τον Σεπτέμβριο του 2004 πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα, όταν στη διάρκεια επίσημου γεύματος του χορηγήθηκε μέσω της τροφής ποσότητα διοξινών. Μέσα σε λίγες ημέρες παρουσίασε οξεία παγκρεατίτιδα και στη συνέχεια έντονα συμπτώματα χλωρακμής με έντονη παραμόρφωση των χαρακτηριστικών του προσώπου του).
Οι διοξίνες παράγονται κατά την ημιτελή καύση των σκουπιδιών, πλαστικών, ελαστικών, νοσοκομειακών αποβλήτων και αποβλήτων από βιομηχανίες συντήρησης ξύλου, λεύκανσης χαρτοπολτού, παραγωγής παρασιτοκτόνων κ.λ.π.
Μετά την εκπομπή τους στον αέρα οι διοξίνες περνούν στο νερό και το έδαφος και μέσα από την τροφική αλυσίδα (φυτά -- ζωοτροφές - ζωικά προϊόντα) καταλήγουν στον άνθρωπο, όπου αποθηκεύονται στον λιπώδη ιστό και δεν αποδομούνται παρά ύστερα από πολλά χρόνια. Στο μεταξύ όμως προσβάλλουν τα κύτταρα με τις ολέθριες συνέπειες που αναφέραμε.
Τα κράτη έχουν καθορίσει τα επιτρεπόμενα ανώτερα όρια διοξίνης που μπορούν να περιέχουν τα τρόφιμα προς κατανάλωση. Πολλές φορές όμως αποσιωπούν ή διασκεδάζουν τους φόβους των καταναλωτών. Το ίδιο κάνουν και διάφορες εταιρείες παραγωγής ζωοτροφών και τροφίμων αποκρύπτοντας τη μόλυνση μέχρις ότου αποκαλυφθεί το σκάνδαλο.
Εκείνο που πρέπει να κάνει ο καταναλωτής για να αυτοπροστατευτεί είναι η κατανάλωση άπαχου κρέατος και light γαλακτοκομικών προϊόντων.
Μουσική: "Στο καστριτσιάνικο ποτάμι", από το album των Νίκου Ξυδάκη - Θοδωρή Γκιόνη "Ακρωτήριο Ταίναρον". Ενορχήστρωση Θόδωρος Κοτεπάνος.
Οι διοξίνες, για τις οποίες τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος με αφορμή το νέο διατροφικό σκάνδαλο με τα γερμανικά κρέατα (κοτόπουλα, χοιρινά) και αβγά, είναι οργανικές ουσίες που περιέχουν χλώριο.
Το χλώριο μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων με διοξίνες τροφίμων, κυρίως λιπαρών κρεάτων και γαλακτοκομικών προϊόντων, συσσωρεύεται στον οργανισμό μας. Πάνω από κάποια επίπεδα μπορεί να προκαλέσει καρκίνο ή να προσβάλει το ανοσοποιητικό και το νευρικό μας σύστημα.
Ας θυμηθούμε το DDT που χρησιμοποιούνταν παλιά σε μεγάλη κλίμακα στα σπίτια ως εντομοκτόνο και το οποίο έχει απαγορευτεί εδώ και σαράντα χρόνια, όπως και άλλα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνταν στη γεωργική παραγωγή (εξαχλωριούχο βενζόλιο, αλδρίνη, διελδρίνη, μαλαθείο κ.λ.π.).
(Στο 00.59 εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας Victor Yushchenko, εναντίον του οποίου τον Σεπτέμβριο του 2004 πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα, όταν στη διάρκεια επίσημου γεύματος του χορηγήθηκε μέσω της τροφής ποσότητα διοξινών. Μέσα σε λίγες ημέρες παρουσίασε οξεία παγκρεατίτιδα και στη συνέχεια έντονα συμπτώματα χλωρακμής με έντονη παραμόρφωση των χαρακτηριστικών του προσώπου του).
Οι διοξίνες παράγονται κατά την ημιτελή καύση των σκουπιδιών, πλαστικών, ελαστικών, νοσοκομειακών αποβλήτων και αποβλήτων από βιομηχανίες συντήρησης ξύλου, λεύκανσης χαρτοπολτού, παραγωγής παρασιτοκτόνων κ.λ.π.
Μετά την εκπομπή τους στον αέρα οι διοξίνες περνούν στο νερό και το έδαφος και μέσα από την τροφική αλυσίδα (φυτά -- ζωοτροφές - ζωικά προϊόντα) καταλήγουν στον άνθρωπο, όπου αποθηκεύονται στον λιπώδη ιστό και δεν αποδομούνται παρά ύστερα από πολλά χρόνια. Στο μεταξύ όμως προσβάλλουν τα κύτταρα με τις ολέθριες συνέπειες που αναφέραμε.
Τα κράτη έχουν καθορίσει τα επιτρεπόμενα ανώτερα όρια διοξίνης που μπορούν να περιέχουν τα τρόφιμα προς κατανάλωση. Πολλές φορές όμως αποσιωπούν ή διασκεδάζουν τους φόβους των καταναλωτών. Το ίδιο κάνουν και διάφορες εταιρείες παραγωγής ζωοτροφών και τροφίμων αποκρύπτοντας τη μόλυνση μέχρις ότου αποκαλυφθεί το σκάνδαλο.
Εκείνο που πρέπει να κάνει ο καταναλωτής για να αυτοπροστατευτεί είναι η κατανάλωση άπαχου κρέατος και light γαλακτοκομικών προϊόντων.
Комментарии