Κλιματική Αλλαγή - Γιώργος Φανουράκης

Στίχοι-μουσική: Γιώργος Φανουράκης

Νόμιζα πως ήμουν άτρωτος
Και πως ο χρόνος πάντα θα με περιμένει
Κι όμως φάνηκα ευάλωτος
Σαν παραστράτησαν του κύκλου μου οι ταγμένοι

Πίστεψα στη στεναχώρια μου
Σ’ όλα τα λάθη που ήξερα πως έχω κάνει
Μ’ έπεισε η ανημπόρια μου
Πως είσαι άβυσσος κι ο νους μου δε σε πιάνει

Σε περίμενα, σε περίμενα
Ήσουν παγόβουνο ψηλό, έμοιαζα με Τιτανικό
Κι εσύ δεν έλιωσες
Παραδόθηκα, εξοντώθηκα
Πέρασα χρόνια στο κουπί, ήρθε η κλιματική αλλαγή
Και τώρα τέλειωσες

Κάποτε ζούσα σαν άνεμος
Τώρα σαν θάλασσα βαθιά που μεγαλώνει
Πάντα στα «πρέπει» ήμουν παράνομος
Τώρα η ακίνητη στεριά μου με γειώνει

Μες στου μυαλού μου το πελάγωμα
Κρεμάστηκα απ’ του ερωτά σου την αγχόνη
Κι ένιωσα τότε αυτό το πάγωμα
Αυτό που νιώθει η καρδιά σαν μένει μόνη

Σε περίμενα…

Όταν σου άνοιξα την πόρτα μου
Αναρωτήθηκα αν όντως τα’ χω χάσει
Σου έδωσα όλα τα ραπόρτα μου
Κι ένα χαστούκι που καιρό σου είχα τάξει

Αναλώθηκα, αναλώθηκα
Σε μια ανάμνηση παλιά, μα τώρα έβαλα γυαλιά
Κι έτσι προχώρησα
Σε πεθύμησα, κι έτσι μου θύμισα
Μέσα από στίχους ζωντανούς, σε κάτι αλλιώτικους καιρούς
Το πώς σε χώρισα