Bazı tıbbi hastalıkları olan insanlar nasıl hissediyorlar

preview_player
Показать описание

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Yeni tıbbi rahatsızlıklar dünyayı nasıl görüyor videosu yayınladim bakabilirisiniz ❤️

yigichen
Автор

Ortalıklarda "Ben şizofrenim, ben ruh hastasıyım, depresyondayım, sinir sorunlarım var" falan diye dolaşan ve bunu ironi için söylemeyen insanların (keşke ironi olsa) bu tarz hastalıkların aslında ne kadar zor olduğunu anlamaları için yararlı bir video bence. Depresyon yine bir nebze de şu "Ruh hastalarının yaptığı şeyler" tarzı videoları ciddiye alan bir kitle var, delirtiyorlar insanı şaka gibiler.

ElsaTheSnowQueen.
Автор

Abi bastaki surat ifaden videonun kalanindan daha korkunctu

gasph
Автор

Amerikada Şizofreni : Korkunç Varlıklar Görme

Türkiyede Şizofreni : Anime Kızı Görme

Otizimliessekticaretcisi
Автор

bu sızofrenlıgın son evresinin alevlenme ani bu sahneden sonra bayılıyorsuuz

noava.
Автор

Maaesef abim bu hastalığı var hatta kalıcı ömrü boyunca ilaç içmesi gerekiyo ilacını keserse bu videodaki gibi görmeye başlar ve daha fazlası
Yaşaması aşırı zor Allah kimseyi yaşatmasın..

esma
Автор

Allah şifa versin. Allah kimseye göstermesin

muhabbetkuslarm
Автор

Ben bunu 9, 10, 11 ci sınıftayken yaşıyordum. 11 ci sınıfta artık sesler de, duyuyordum. Psikoloqa gittiyimde, annemler konuşurken duymuştum. Doktor demiş ki: "şizofreninin başlanqıcında ve bazı ilaçlarla, toparlaya bilir belki"
Konjştuğum ve ses olarak duyduğum birisi bile vardı. ( halüsinasyon yaşamadım hiç)
Aslında, o zamanlar inanmıyordum . Bunun benim başıma geliceğine . Fakat, şu an kendime kızıyorum. Anlamalıydım. Fakat, hepsinin kafamda olduğunu anlamadım ve kendime 3 yıl işkence çektirdim. Kalabalık ortamdayken, bileklerimi kalemle ve ya başka birşeyle gizliden- gizliye çiziyordum ve acısıyla kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. (Bileklerim kan oluyordu. Baya bastırıyordum ve bunu o kadar yapmıştım ki, hala oralara darbe alsam, çok fazla acımıyor) Teşhisi doktor koymuştu . Fakat, hiç inanmak istememiştim. İnanın bana, bu kolay bir şey değil. Oturuyordum ve kımıldamıyordum. Büt gibi oturuyordum. Başımı arkaya çevirsem, arkada birinin olduğuna ve beni keseceğine inanıyordum.Hatta, birisinin nefesini bile hıss ediyordum. O günleri hatırlamak bile, çok amma çok kötü .

angelofdeathnzrndestekliyo
Автор

Sınıfa yiyecek getirdiğimde arkadaşlarım;
Not:yorum tutarsa haber verir misiniz?

La.busra
Автор

Çevresinde yakın ailesinde şizofren olanların durumu çook daha zor. Ben hasta olanlara değil hastanın yakınındakilere üzülüyorum. O hastanın atağı geldiğinde vuruyor kırıyor parçalıyor zaten bir zaman sonra alışıyor. Ama aynı evi paylaşmak zorunda olan yakınları için durum öyle zorki. Çok yıpratıcı bir süreç hiç bir zaman olan derdi çektirene olmuyor. Derdi çekene oluyor. Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır dedikleri bu

hQuenn
Автор

Dedem de şizofren aynada kendiyle kavga ediyor biraz da olsa ne yaşadığını anladım 😞

liruyan_
Автор

Bir ortama girdiğimde herkesin bana baktığını hissediyorum bnde ya

kndrsude
Автор

Bence insanlar psikolojiyi hafife alıyorlar ruhsal olarak sağlıklı hissetmiyorsanız psikoloğa gidin bu kadar basit. Bu büyütülecek bir sey değil hatta yapılması gereken bir sey. ha illa her kötü hissettiğinizde gidin demiyorum ama bazen ne yaparsanız yapın iyilestiremezsiniz kendinizi. O yüzden geç olmadan, daha ciddi problemler yasamadan önce tedavi olun

esma
Автор

İhlas Felak nas ayetel kursi okuyarak geciyor. Ergenligin başlangıcında oluyor bu tur seyler. Ben daha ilk boyle seyler hissettigimde tedavisini bu sekilde yaptim. Allah'a iman eden herkese tavsiye ederim

humeyrausame
Автор

Çok kötü ve üzücü bişey keşke hiç olmasa böyle kötü hastalıklar malesef :(

BlackQueenBlink
Автор

Pov: okulda CRAX aldın ve sınıfa girdin

BenHira
Автор

O sırada benim tek aklıma takılan: boya bak oha ne uzun

İsimbulamadımhelp
Автор

Peygamber efendimizin doğum günü yaklaştı” peygamber efendimiz kim doğum günü hatırlatırsa ona dua eder

btsismyworld
Автор

Ayyy bu hastalık çok kötü ve korkunç yaa 😓😱😨

Somegirl-ki
Автор

Sanki gerçekten herkez bana bakıyor gibi geliyor sürekli herkezden gözlerimi kaçırıyorum birkaç cümleyi bile sınıf ortasında okuyamıyorum kendimi zorlayınca bacaklarım titriyor kalbim çarpıyor bumbuz oluyorum gibi ama aynı zamanda da su gibi terliyorum sanki daha önce psikolog randevularına giriyordum anksiyetem olduğunu öğrendim ve korkunç birşey olduğunu keşfettim aslında bun tür piskolojik hastalıkların çok kez ilaç yazdılar ama hep unutuyordum içmeyi bir şure sonra da bıraktım bile bile kendime eziyet çektiriyorum resmen bundan sonra ne olacağı hakkında da hiçbir fikrim yok neyseki youtube da kimseyle yüz yüze değilim çok daha rahat bir ortam sanal ortam

lan-dedim