Hêz Qewet Alîkarî I Gotinên Pêşiyan I Kürtçe Atasözleri 37

HÊZ-QEWET-ALÎKARÎ-DESTEK-LAWAZÎ
1. Hêştir radibin hev, hêstir û ker bin lingên wan de diçin.
2. Giya di bin kevir de namîne.
3. Dest dest dişo, dest vedigere dev û rûyan dişo.
4. Destê tenê deng jê nayê, şêrê Elî be jî deng jê nayê.
5. Bê pişt nabe tişt.
6. Destê tenê deng jê nayê.
7. Dest di ser dest re heye heta ba Xwedê.
8. Destê tu nikarî gez bikî, maç bike.
9. Av di cihê qels de diqete.
10. Ger çend gêrik bibin yek, dikujin şêrê belek.
11. Gayê qelp nîr dişkîne.
12. Av rabû bend bela bû.
13. Bê şêx û pîr neçe dîwana mîr, da tu nebe feqîr.
14. Av di ciyê gels de diqete.
15. Gayê zexel, li ber cot tê mexel.
16. Gava bar bikeve, ji xwedî xurtir tune.
17. Ava xurtan hevraz diçe.
18. Du zebeş bi destekî nayê girtin.
19. Ê bê kêr e, ew bêkêr e.
20. Bi vê kerê, em nagihêjin bênderê.
21. Dasek nikare bi dehlekê.
22. Gamêş di tuxubê xwe de xurt e.
23. Ba ji tahtê çi dibe.
24. Bêhna fireh ji qelsî ye.
25. Xêra destê çepê li yê rastê nabe.
26. Jin dotmam be, pişt saxlem e.
27. Sêva çê para hirçê. (hêz)
28. Av rabû, sikir û bend belav bû.
29. Ava xurt serevraz diçit.
30. Bêjin lal e, nebêjin tiral e.
31. Pisîk ji hewla ruhê xwe re şêr e.
32. Xêra kesî nagihêje kesî.
33. Pale qels be, hincet das e.