365 Ποιήματα | Ώρα αγάπης - Μενέλαος Λουντέμης #145

Показать описание

Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!

Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.

Μενέλαος Λουντέμης, Ώρα αγάπης

Μην πεις, καλή μου, πως αυτό θα τελειώσει.
«Φτάνει» μην πεις – θα ‘ναι μαχαιριά.
Έτσι όπως μας ραίνει η αστροφεγγιά,
έτσι όπως δένουμε τα χέρια,
σα δυο αγάλματα που πέτρωσαν στο πάρκο…
Μην ακούς. Και μη μιλάς.
Αν κάποιο τρένο περάσει για τον Παράδεισο,
«στάσου» μην του πεις. Εμείς δε θα πάμε.
Γείρε μονάχα το ξαναμμένο σου κεφάλι
σ’ αυτόν τον ώμο που το ζητά. Έτσι,
σαν παπαρούνα που ζαλίστηκε απ’ τον ήλιο.
Κι ακούμπησε κοντά μου.

Ακούμπησε δω στην απαλάμη μου
- ω τι ευτυχισμένη απαλάμη! -
ν’ αδειάσει το στήθος μου απ’ τα βογκητά.
Να συλλαβίσει τ’ όνομά σου.
Να σε πάρουν ολόκληρη τα μάτια μου.
Έτσι. Ευχαριστώ… Μα ποιος κλαίει εκεί κάτου;
Ποιος φώναξε «κάτω η τυραννία»;
Έ ρ χ ο μ α ι!

Μουσική: Concerto No.1 In E Major Op. 8 No. 1, Rv269, Spring - Vivaldi

©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ