filmov
tv
Old chair , old kitchen - diorama

Показать описание
Ακούμπησε το τηγάνι πάνω στον πάγκο και κάθισε για λίγο στην παλιά ξύλινη καρέκλα για να σκεφτεί. Μόλις είχε γυρίσει από τον κήπο με ένα καλάθι γεμάτο καλούδια! Περίμενε τα παιδιά της σήμερα και είχε ετοιμασίες… Είχε τελειώσει με την λάτρα του σπιτιού και είχε σκουπίσει για να είναι όλα καθαρά όταν θα μαζευτούν. Όλα τακτοποιημένα και περιποιημένα στην θέση τους. Ήταν νοικοκυρά…. όλο το χωριό είχε να λέει για την νοικοκυροσύνη της! Κουβάλησε ξύλα για το τζάκι, έβγαλε κρασί από το βαρέλι και τα είχε όλα έτοιμα εκτός από το φαγητό. Αυτό έπρεπε να ήταν ζεστό όταν θα ερχόταν τα παιδιά. Χήρα βλέπεις εδώ και χρόνια και η χαρά ήταν απερίγραφτη όταν το σπίτι γέμιζε με τα αγόρια της και τις νυφούλες της.
Και δεν ήταν τίποτα το φαγητό γι αυτήν… στο άψε σβήσε θα το σκάρωνε. Έλειπε όμως η κουτάλα της… Έσπασε το κεφάλι της να θυμηθεί αλλά μάταια… Μα που την είχε βάλει;;; Ακούμπησε πίσω στην πλάτη της καρέκλας και προσπάθησε να θυμηθεί. Μήπως την έχασε; Μήπως την δάνεισε; Προσπάθησε να κάνει εικόνα την τελευταία φορά που την έπιασε στα χέρια της… Μάταια… Άλλες εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη σαν κινηματογραφική ταινία.. τα παιδιά να τρέχουν γύρω από το τραπέζι περιμένοντας το φαγητό , να ανασηκώνουν το καπάκι της κατσαρόλας για να μυρίσουν την νοστιμιά που ετοιμάστηκε… αυτήν να ανάβει το τζάκι πριν καν ξυπνήσουν όλοι οι υπόλοιποι… τον άντρα της να φέρνει όλο χαρά στο σπίτι τους την ξύλινη καρέκλα που έφτιαξε με τα χέρια του…
Αυτή η μικρή ανάπαυλα στην παλιά ξύλινη καρέκλα έφερε στο μυαλό της τόσες εικόνες… τόσες όμορφες θύμισες….. Κουτάλα όμως πουθενά… Επέστρεψε στο σήμερα, σήκωσε τα μανίκια της και ξεκίνησε να μαγειρεύει.. Άλλη φορά θα έψαχνε για την κουτάλα της. Λένε ότι όταν δεν ψάχνεις κάτι τότε το βρίσκεις… Άλλωστε ο Άγιος Φανούριος θα της την φανέρωνε!!
Βρείτε με επίσης :
Και δεν ήταν τίποτα το φαγητό γι αυτήν… στο άψε σβήσε θα το σκάρωνε. Έλειπε όμως η κουτάλα της… Έσπασε το κεφάλι της να θυμηθεί αλλά μάταια… Μα που την είχε βάλει;;; Ακούμπησε πίσω στην πλάτη της καρέκλας και προσπάθησε να θυμηθεί. Μήπως την έχασε; Μήπως την δάνεισε; Προσπάθησε να κάνει εικόνα την τελευταία φορά που την έπιασε στα χέρια της… Μάταια… Άλλες εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη σαν κινηματογραφική ταινία.. τα παιδιά να τρέχουν γύρω από το τραπέζι περιμένοντας το φαγητό , να ανασηκώνουν το καπάκι της κατσαρόλας για να μυρίσουν την νοστιμιά που ετοιμάστηκε… αυτήν να ανάβει το τζάκι πριν καν ξυπνήσουν όλοι οι υπόλοιποι… τον άντρα της να φέρνει όλο χαρά στο σπίτι τους την ξύλινη καρέκλα που έφτιαξε με τα χέρια του…
Αυτή η μικρή ανάπαυλα στην παλιά ξύλινη καρέκλα έφερε στο μυαλό της τόσες εικόνες… τόσες όμορφες θύμισες….. Κουτάλα όμως πουθενά… Επέστρεψε στο σήμερα, σήκωσε τα μανίκια της και ξεκίνησε να μαγειρεύει.. Άλλη φορά θα έψαχνε για την κουτάλα της. Λένε ότι όταν δεν ψάχνεις κάτι τότε το βρίσκεις… Άλλωστε ο Άγιος Φανούριος θα της την φανέρωνε!!
Βρείτε με επίσης :
Комментарии