Όλα σε Λοΐζουν - Το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου

Χίλια εννιακόσια τριάντα επτά
γέννημα θρέμμα Λεμεσός , χωριό Βαβατσινιάς
Στην Αίγυπτο μ' άλλα παιδιά
κρατώντας στα χεράκια σου
ένα βιολί χωρίς μιλιά

Όλα σε Λοΐζουν κι όλα σε θυμίζουν
κι όλα αυτά που φύγαν
μέσα μας ανθίζουν
σ' ένα κήπο με γαρίφαλα σωρό
που σε πλημμυρίζουν...

Ζεϊμπέκικο χωρίς γραφή
μέσ' στην σιωπή κι αν τ' άφησες, κανείς, καμιά σιωπή..
Τον ήλιο πότισες ρακί
γέλασε η Ευδοκία σου
που ντύθηκες μέσ' στο χακί....

Όλα σε Λοΐζουν κι όλα σε θυμίζουν........

Μια του Σεβάχ , θαλασσινή
τα νέγρικα τα λόγια , του γέρο νέγροΤζίμ
σ' απαγορέψαν Μάνο πολλοί...
αίμα είχανε τα ρούχα μας..
Μια καλημέρα της Χαρούλας είναι αυτή...

Όλα σε Λοΐζουν κι όλα σε θυμίζουν........

Ένα φιλί παιδιού τ' αχείλι
σε φύλαγε ένας άγγελος , με το όνομα Μυρσίνη..
Λίγο πριν το μαλλί σου ασπρίσει
πιάνεις χαρτί, πιάνεις μολύβι..
με τον Λευτέρη , ποίημα αρχίζεις...

Όλα σε Λοΐζουν κι όλα σε θυμίζουν........

Σ' ένα κουτί τόσο ψυχρό
σε μεταφέραν απ' την Μόσχα , σαν τηλεγράφημα κλειστό
μήτε σαράντα πέντε χρονώ
μ' άσπρο μαλλί σαν σύννεφο
χίλια εννιακόσα ογδόντα δυό.....

Όλα σε Λοΐζουν κι όλα σε θυμίζουν........

Στίχοι μουσική : Συμεών Μαϊστρέλης

Κιθάρες - μουσική επιμέλεια : Γιάννης Ζήκος
Φωνητικά : Χρήστος Καρνάβας
Συμεών Μαϊστρέλης


Πρόλογος: Ένα τραγούδι για τον Μάνο Λοΐζο έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικούς που έβγαλε τούτος ο τόπος..Με μεγάλο σεβασμό ένα δικό μου τραγούδι με την απλότητα που διέκρινε και τον Μάνο προκειμένου να δώσουμε αυτό το στίγμα....που άφησε κι ο ίδιος στις δικές του πρόβες....Θα υπάρξει και συνέχεια με ένα διαφορετικά ενορχηστρωμένο τραγούδι από τον μεγάλο μαέστρο του Εθνικού Ωδείου Παντελή Γούσα....σε μελλοντικό χρόνο..Μέσα από μια ιδέα που βάλαμε κάτω εγώ και ο Γιάννης Ζήκος , ένας υπέροχος μουσικός που με την πολίτιμη βοήθεια του το τραγούδι ''Όλα σε Λοΐζουν'' πήρε μια άλλη μορφή..μέσα από μια πρόβα για ένα κοντινό προγραμματισμένο live..Μαζί ακολούθησε με μεγάλη χαρά ο υπέροχος Χρήστος Καρνάβας...ο οποίος είναι μοναδικός στις διφωνίες...Ήρθε αρχικά μόνο για να τραγουδήσει στο ρεφρέν και καταλήξαμε εναλλάξ οι δυο μας σε όλο το τραγούδι...Πραγματικά χαίρομαι για το αποτέλεσμα....και ευχαριστώ τους δύο συνεργάτες μου......που αγαπήσανε όσο και εγώ αυτό το τραγούδι, στο στούντιο Live στους Αγ.Αναργύρους...

Μερικές λεπτομέρειες για την ροή του στίχου:

Όλα σε Λοΐζουν = Μια Ποιητική αδεία που υποδηλώνει συνειδητά ότι ο Λοΐζος άφησε καλά το χνάρι του σε ότι κι αν καταπιάστηκε......στην μουσική και στην αγάπη του για την δημιουργία γενικώς....Το τραγούδι ξεκινάει από την γέννηση του και τελειώνει με τον θάνατο του...Ένα ψεύτικο βιολί που πούλαγε ένας γεροβιολιστής ήταν η αφορμή να ασχοληθεί με την μουσική σε πολύ μικρή ηλικία και πολύ αργότερα μέσα σε πολύ ελάχιστο χρόνο κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα και να κερδίσει τις καρδιές όλων μας...Η Αλεξανδρινή ψυχή στην μουσική διακρίνεται στα περισσότερα τραγούδια...λόγω ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου....Τα γαρίφαλα ήταν η αδυναμία του και αυτό διαφαίνεται από το τραγούδι ''λίγα γαρούφαλα'' σε ποίηση Nαζίμ Χικμέτ.
Ζεϊμπέκικο χωρίς γραφή , το γνωστό ΄΄Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας'' το οποίο ακόμα και με την απουσία του στίχου είναι τόσο αληθινό και δεν σωπαίνει με τίποτα...μιλάει κατευθείαν στην ψυχή μας...Τον ήλιο πότισες ρακί......από το ''θα τον μεθύσουμε τον ήλιο'' στο "Καλημέρα Ήλιε" ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του που σχεδόν κάηκε από την λανθασμένη πολιτική προπαγάνδα διαφόρων κομμάτων χωρίς φυσικά την άδεια του...Μια του Σεβάχ Θαλασσινή....η γνωστή αγάπη του Μάνου σε εκείνο το τραγούδι που ερμήνευσε και ο ίδιος μοναδικά...Σεβάχ ο θαλασσινός...και ύστερα τα νέγρικα άλλη μεγάλη του αγάπη....και ο γέρο νέγροΤζίμ...Και έρχεται η Χούντα να κυνηγήσει όποιον άκουγε Θεοδωράκη και Λοΐζο....οι απαγορευμένοι τότε δημιουργοί...κάποιοι κακοποιήθηκαν προκειμένου να αρνηθούν αυτά τα τραγούδια...όπου συχνά αρχιφύλακες σπάγανε τους παράνομους δίσκους του Λοΐζου και του Μίκη και μετά ξεσπάγανε στον απλό κόσμο με βία...Τα ξέχναγες όλα όμως και μόνο με το άκουσμα ενός υπέροχου τραγουδιού όπως ''Μια καλημέρα της Χαρούλας'' που ήταν το βάλσαμο στις πληγές που στάζανε στα καθαρά τους ρούχα ''αίμα είχανε τα ρούχα μας''....Το φιλί της Μυρσίνης....σαν μικρός άγγελος έχει αρπάξει τον Μάνο με τόση αληθινή αγάπη.....και δεν χρειάζεται να καταλάβεις ή να εξηγήσεις πολλά....Η ομορφότερη φωτογραφία του Μάνου πιστεύω. Η συνεργασία με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο αδελφικός του φίλος και λατρεμένος συνεργάτης..με το τεράστιο ταλέντο στο στίχο σαν ποίηση φαντάζει στα αυτιά του απλού λαού....Και το τέλος του Μάνου μέσα από την μεταφορά του από την Μόσχα...έπειτα από ένα βαρύ εγκεφαλικό...μήτε σαράντα πέντε χρονών...μ' άσπρο μαλλί σαν σύννεφο.....17 Σεπτεμβρίου 1982..Ο Μάνος ήταν σύντομος αλλά τα έργα του θαρρείς ότι δουλευτήκανε έναν αιώνα και βάλε...για να βγεί αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα.

Υ.Γ. Το πορτρέτο στο 00:18 είναι της αγαπημένης μου ζωγράφου Ελένης Βασιλείου -Αστερόσκονη...

[tasosboukaris]

πολλά Μάνος θα ήταν σίγουρα περήφανος μακάρι να γραφόντουσαν τόσο όμορφα πράγματα πιο συχνά στις εποχές μας...Μπράβο και πάλι...

[fotinipsaranikoy]

Αν το τραγούδι μπούν και άλλα όργανα θα γίνει χαμός. Εδώ τα σπάει και ετσι. Πολύ έξυπνος και ο τίτλος και έμαθα πολλα για τον Λοιζο μεσα σε 6 λεπτα. Πολύ συγκινητικό και λατρευω τον Μανο. Περιμένουμε και άλλα. Θα σε παρακολουθω στα σίγουρα. Μπραβο και στα αλλα παιδιά. Τον Χρήστο τον θυμαμε από άλλα βίντεο δικα του. Τον κιθαριστα τον λατρεψα εχει πολυ παθος. Σπανια μου αρεσει ενα τοσο λιτο τραγούδι. Μπορω να γραφω ώρες. Ευχομαι να δωσατε κανενα λαιβ. θα ειμαι απο τις πρωτες.