Το ημερολόγιο ενός παιδιού

Πρώτη μέρα στο σχολείο
κι η δασκάλα με τα μαύρα
στα παιδιά ξέσπαγε πάντα
τουαλέτα ούτε για αστείο

Μύριζε όλη η τάξη
σαν περφούμο* αμμωνίας
μέχρι που άλλαξε συνήθεια
και στεγνώσαμε λιγάκι

Την παιδεία στα σχολεία
την συνάντησα στους τοίχους
στα συνθήματα του πλήθους
που μου ' μάθαν ιστορία

Στο Γυμνάσιο μ' αφήσαν
εντελώς στην ίδια τάξη
λες και ήμουν το ρεμάλι
και αφορμή για φασαρία

Και στο Λύκειο μπαστούνια
είχαν φάκελο για μένα
σαν κουμουνιστής στα ξένα
που τον κυνηγά η χούντα

Την παιδεία στα σχολεία
την συνάντησα στους τοίχους
στα συνθήματα του πλήθους
που μου ' μάθαν ιστορία

στίχοι - μουσική : Συμεών Μαϊστρέλης

*=(Perfume-άρωμα: ιδέα στίχου Γιάννη Ζήκου)

Κιθάρες - μουσική επιμέλεια : Γιάννης Ζήκος
Φωνητικά : Χρήστος Καρνάβας Συμεών Μαϊστρέλης

Πρόλογος: Το ημερολόγιο ενός παιδιού...Μέσα από τα δικά μου παιδικά μάτια όπως βίωσα τις σχολικές μου στιγμές στις οποίες απουσίαζε έντονα η παιδεία από την πλευρά των εκπαιδευτικών....και τις κατέγραψε η ψυχή μου σαν να κρατούσε κάποιο ημερολόγιο εκείνη την στιγμή. Βγήκαν στην επιφάνεια με αφορμή τη μάζωξη παλιών συμμαθητών της πρώτης Δημοτικού........

Μερικές λεπτομέρειες για την ροή του στίχου:

Η πρώτη μας δασκάλα η κυρία Άννα...μια μαυροφορεμένη χήρα...με πολλά προβλήματα συμπεριφοράς...Το πιο σημαντικό η αντιμετώπιση της προς έναν συμμαθητή μας όταν σήκωσε δειλά το χεράκι του για να πάει στην τουαλέτα....έσκασε με όλη της την δύναμη τον ξύλινο χάρακα στην έδρα...ξεκαθαρίζοντας μια και καλή την θέση της ότι ουδέ ποτέ επρόκειτο να ξαναζητήσει κανείς μας τουαλέτα την ώρα του μαθήματος...Έτσι ο ένας μετά τον άλλο από τον φόβο να ζητήσουμε την άδεια της αναγκαστικά τα κάναμε επάνω μας....μέχρι που άρχιζε να μυρίζει όλη η τάξη και εκείνη αναγκαστικά άλλαξε συμπεριφορά...στο τέλος.
Α' Γυμνασίου και μια άλλη δασκάλα προκειμένου να μας διδάξει την παιδεία που την διακατείχε άφηνε τον ένα μετά τον άλλο και στα 5 μαθήματα που δίδασκε...ακόμα και αν κάποια από αυτά ήταν παντελώς άχρηστα για την πορεία του καθενός...Δυστυχώς πίστευε ότι ήταν ο μόνος τρόπος προκειμένου να προοδεύσουμε...
Και έρχονται τα εξωσχολικά βιβλία ή ακόμα και τα μηνύματα που δίναν πολλοί με συνθήματα στους τοίχους που πολλές φορές σε μάθαιναν περισσότερα πράγματα για την ιστορία μέσα στις ελάχιστες γραμμές, που οι δάσκαλοι προσπαθούσαν με βία επανειλημμένως να σου περάσουν στο κεφάλι...
Και στο τέλος της πορείας του καθενός μαθητή το Λύκειο όπου εκεί έρχεται κι η ανακάλυψη ότι οι βαθμοί μας δεν είχαν καμία σχέση με την πρόοδο μας αλλά πολλές φορές ήταν βαθιά επιρρεασμένοι από τους φακέλους που κατέγραφαν οι προηγούμενοι δάσκαλοι μας στα προηγούμενα σχολεία...και προηγούμενες τάξεις....όπως ακριβώς συνέβαινε πάντοτε για τους κομουνιστές όπου υπήρχαν πάντα οι φάκελοι...καταγραφής..για το ποιόν τους...

Ένα μεγάλο Ευχαριστώ για άλλη μια φορά στους 2 συνεργάτες μου Γιάννη Ζήκο (κιθάρα & επιμέλεια μουσικής) και Χρήστο Καρνάβα (φωνή).....