filmov
tv
Lost Bodies Meu nome é Tanos

Показать описание
Μουσική & στίχοι Lost Bodies 05/2017
Meu nome é Tanos
Tο καράβι ακουμπάει στο ντόκο.
Νερά ήρεμα ποταμίσια, αδιαφανή αλλά καθαρά.
Παράξενο, δίπλα στο ποτάμι και έχει τόση ξηρασία.
Η κάμαρα με τα ρούχα κρεμασμένα από το ταβάνι για να στεγνώξουν.
Προτιμάω να μην ανοίξω το φως.
Ζέστη, ξηρασία, Zέστη
Το ήσυχα κυλάει η ζωή.
Στην τηλεόραση ο σιχαμένος τηλεπαρουσιαστής είναι Έλληνας, έχει γίνει ένα χαμογελαστό τέρας αλλόκοτης ηλικίας από τις πλαστικές.
Οι γραφιάνθρωποι πάνε για μπύρες και οι ευαγγελιστές για ξεκούραση.
Η πόλη βαριέται, υποφέρει, διασκεδάζει.
Meu nome é Tanos
Διπλή τριπλή σειρά τα ρούχα που κρέμονται από το ταβάνι για να στεγνώξουν.
Ψιχαλίζει. Επιτέλους. Μοσχοβολάει “Terra Brasileira”
Κοιτάζω ένα δέντρο/φυτό στη γλάστρα. Είναι πάνω από 40 χρόνων, παρόλο που δεν του δίνουν σημασία, αυτό ξέρει τα πάντα για την οικογένεια, έχει δει χαρές, θανάτους, τσακωμούς, πράγματα που δεν πρόκειται να μάθω ποτέ.
Στο λευκό τοίχο ένα μαύρο ματ χαρτόνι απορροφά το φως και μέσα εκεί τρεμοπαίζουν αστέρια, κοιτάζω έξω από το παράθυρο, τα αστέρια έχουν περάσει κάτω από τα σύννεφα.
Ο Edison μου εξηγεί ότι δεν κάνει σεισμούς γιατί έχει πολλά μυρμήγκια που ανοίγουν τρύπες στο χώμα και έτσι η γη ανασαίνει.
Η βροχή ακούγεται πάνω στα δέντρα, δυναμώνει σε λίγο θα γίνουν ποτάμια αλλά δεν πρόκειται να δροσίσει.
Επάνω στα ψηλά κτήρια έχει φωτάκια για τα αεροπλάνα.
Γυρνάω από τη βόλτα μου και σχεδόν πάντα, μόλις φτάνω στον όροφό μου με πιάνει κατούρημα. Ίσα που προλαβαίνω να μπω.
Meu nome é Tanos
Ένας παππούς μου είπε ότι κάποιος πολύ παλιά έκλεισε τον διάολο σε ένα μπουκάλι και τον ξέχασε εκεί και μετά από πολλά πολλά χρόνια που το βρήκαν, τα δάκρυά του είχαν γίνει εξαιρετικό ποτό.
Ήταν αυτό που πίναμε γουλιά γουλιά όλο το βράδυ.
Meu nome é Tanos
Meu nome é Tanos
Tο καράβι ακουμπάει στο ντόκο.
Νερά ήρεμα ποταμίσια, αδιαφανή αλλά καθαρά.
Παράξενο, δίπλα στο ποτάμι και έχει τόση ξηρασία.
Η κάμαρα με τα ρούχα κρεμασμένα από το ταβάνι για να στεγνώξουν.
Προτιμάω να μην ανοίξω το φως.
Ζέστη, ξηρασία, Zέστη
Το ήσυχα κυλάει η ζωή.
Στην τηλεόραση ο σιχαμένος τηλεπαρουσιαστής είναι Έλληνας, έχει γίνει ένα χαμογελαστό τέρας αλλόκοτης ηλικίας από τις πλαστικές.
Οι γραφιάνθρωποι πάνε για μπύρες και οι ευαγγελιστές για ξεκούραση.
Η πόλη βαριέται, υποφέρει, διασκεδάζει.
Meu nome é Tanos
Διπλή τριπλή σειρά τα ρούχα που κρέμονται από το ταβάνι για να στεγνώξουν.
Ψιχαλίζει. Επιτέλους. Μοσχοβολάει “Terra Brasileira”
Κοιτάζω ένα δέντρο/φυτό στη γλάστρα. Είναι πάνω από 40 χρόνων, παρόλο που δεν του δίνουν σημασία, αυτό ξέρει τα πάντα για την οικογένεια, έχει δει χαρές, θανάτους, τσακωμούς, πράγματα που δεν πρόκειται να μάθω ποτέ.
Στο λευκό τοίχο ένα μαύρο ματ χαρτόνι απορροφά το φως και μέσα εκεί τρεμοπαίζουν αστέρια, κοιτάζω έξω από το παράθυρο, τα αστέρια έχουν περάσει κάτω από τα σύννεφα.
Ο Edison μου εξηγεί ότι δεν κάνει σεισμούς γιατί έχει πολλά μυρμήγκια που ανοίγουν τρύπες στο χώμα και έτσι η γη ανασαίνει.
Η βροχή ακούγεται πάνω στα δέντρα, δυναμώνει σε λίγο θα γίνουν ποτάμια αλλά δεν πρόκειται να δροσίσει.
Επάνω στα ψηλά κτήρια έχει φωτάκια για τα αεροπλάνα.
Γυρνάω από τη βόλτα μου και σχεδόν πάντα, μόλις φτάνω στον όροφό μου με πιάνει κατούρημα. Ίσα που προλαβαίνω να μπω.
Meu nome é Tanos
Ένας παππούς μου είπε ότι κάποιος πολύ παλιά έκλεισε τον διάολο σε ένα μπουκάλι και τον ξέχασε εκεί και μετά από πολλά πολλά χρόνια που το βρήκαν, τα δάκρυά του είχαν γίνει εξαιρετικό ποτό.
Ήταν αυτό που πίναμε γουλιά γουλιά όλο το βράδυ.
Meu nome é Tanos
Комментарии