ΑΝ Μ΄ΑΓΑΠΑΣ ~ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΑ ~ΣΕ ΓΚΡΙΖΑ ΟΘΟΝΗ ~ ΧΑΝΟΜΑΙ // (ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΜΠΑΝΗΣ ~ ΠΕΓΚΥ ΖΗΝΑ)...

(ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΡΜΗ) CD
01 ΑΝ Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Αν μ' αγαπάς
Αν μ’ αγαπάς, μη μου μιλάς
γιατί βαρέθηκα τα λόγια
άσ’ τη σιωπή σαν αστραπή
να ρίξει φως μες στη ψυχή.

Αν μ’ αγαπάς, μη μου μιλάς
για όλα αυτά που με πονάνε
και να με πας και πιο ψηλά
από τα άστρα που κοιτάς.

Ζήσε αν θες για μας
κι ούτε λεπτό μη σκορπάς.

Μη με φοβίζεις,
μη με ραγίζεις
να με φροντίζεις γλυκά.
Δεν είμαι εχθρός σου,
είμ’ ο άνθρωπός σου
δώσ’ μου ξανά φτερά. (×2)

Αν μ’ αγαπάς να μου γελάς
ό τι κι αν γύρω μας συμβαίνει
πες μου εσύ, «πάντα μαζί»
μα με καρδιά που το εννοεί.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΑ.

Πως ήρθε και σε σκέφτηκα,
χθες βράδυ και ονειρεύτηκα,
Και δίχως ρούχο βρέθηκα
στους δρόμους της βροχής.

Θαρρείς και προσευχήθηκα,
για ‘σενανε και ευχήθηκα
Να πάρεις ότι αρνήθηκα
και το μισό της γης.
Μου πήρες όσα ζήτησες και δε συζήτησες
μα όλα τα αμφισβήτησες και όλα τα ζητάς
Γι’ αυτό κι εγώ σε χώρισα, αναθεώρησα
γι’ αυτό και σε τιμώρησα αλλού να τα χρωστάς.

Κρατώντας τα προσχήματα,
έβαζα και στοιχήματα,
Πως όλα είναι πείσματα
αθώα τις στιγμής.

Μα ήταν ματαιότητα
η τόση ανευθυνότητα
Ν’ αλλάζεις και ταυτότητα
κι αξία μιας τιμής.

ΣΕ ΓΚΡΙΖΑ ΟΘΟΝΗ

Άδειοι όλοι οι δρόμοι
και σε γκρίζα οθόνη
παραισθήσεις με χρώμα
ερημιά που καρφώνει
και τα νεύρα μου χώμα.

Στήνω εικόνα να τρέχεις
με τα χέρια ανοιχτά
σαν τρελός μ’ αγκαλιάζεις
σ’ αγαπάω φωνάζεις,
μπες και μέσα μου μείνε
μη μου φύγεις ξανά.

Πώς αντέχεις, ξεγράφεις και φεύγεις
την αγάπη ντροπιάζεις, ληστεύεις,
με χαλάς, με πονάς, μ’ αρρωσταίνεις
μόνο εσένα μπορείς να λατρεύεις,
στερημένη καρδιά.

Πώς πετάς έτσι απλά ένα αντίο
ξαφνικό καταιγίδας δελτίο
να πονάω, ν’ αγαπάω για δύο
να ζεστάνω το δάκρυ που κρύβω,
να με πάρω αγκαλιά.

ΧΑΝΟΜΑΙ

Εκεί που τελειώνει ο πόνος κι η τρέλα
αρχίζει η σκέψη, τα πήγαινε κι έλα
και χάνομαι.
Σε φέρνω μπροστά μου, παιδί που μαλώνω
μονάχη μ’ αφήνεις σ’ απέραντο δρόμο
και χάνομαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνεσαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνομαι.

Κλείστε τις πόρτες να μη φύγει
γιατί αν φύγει θα χαθώ.
Κλείστε τις πόρτες να μη φύγει
χωρίς αυτόν να ζήσω δεν μπορώ.

Αλλάζεις πορεία σαν να ’σαι υπνοβάτης
η αγάπη σου μοιάζει τρελός ακροβάτης
και χάνομαι.
Κι εκεί που ανασαίνω μου πνίγεις τα στήθια
φοβάμαι να βγω να ζητήσω βοήθεια
και χάνομαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνεσαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνομαι.