filmov
tv
365 Ποιήματα | Ιεραπόστολος - Ορεσίβιος #80

Показать описание
Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!
Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.
Ορεσίβιος, Ιεραπόστολος
Πώς να χαρείς εσύ το φως αν οι άλλοι στο σκοτάδι
περιπλανιούνται άδικα απ’ το πρωί ως το βράδυ;
Κι αν ο Ήλιος λάμπει, τι μ’ αυτό; Σκοτάδι στις καρδιές τους.
πόσο εύκολα γκρεμίζονται οι ψεύτικες χαρές τους;
Διψούν κι ας μην το ξέρουνε. Πεινούν! Πως θα χορτάσουν,
αν την τροφή την αιώνια δεν τη γευτούν κοντά Σου;
Γι’ αυτό Θεέ μου σου ζητώ, στρατιώτης σου για πάντα,
ενός μικρού αλεξίπτωτου τραβώντας τον ιμάντα,
σε δύσκολη αποστολή με δύναμη δική σου,
να μεταφέρω αιώνιο νερό του Παραδείσου.
Να πιούνε όλοι όσοι διψούν, νερό αθανασίας!
Αγάπη ατόφια να γευτούν της σταυρικής θυσίας!
Σκοτάδι να μη μένει πια κι όλα παιδιά δικά Σου
λουσμένα στο δικό Σου φως να χαίρονται κοντά Σου.
Κι αν είναι για τις πλάτες μου βαριά η αποστολή,
κι αν μαρτυρίου είναι οδός η ιεραποστολή,
θυμούμαι πως οι Απόστολοι σανδάλια είχαν λιωμένα
και σκέφτομαι πόσα δεινά υπέφεραν για Σένα
Κι όταν το κύμα ορθώνεται σε πέλαγο λυγμών
δε σκιάζομαι αφού Εσύ θα είσαι «μεθ’ υμών»!
Μουσική: Concerto No.1 In E Major Op. 8 No. 1, Rv269, Spring - Vivaldi
©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ
Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.
Ορεσίβιος, Ιεραπόστολος
Πώς να χαρείς εσύ το φως αν οι άλλοι στο σκοτάδι
περιπλανιούνται άδικα απ’ το πρωί ως το βράδυ;
Κι αν ο Ήλιος λάμπει, τι μ’ αυτό; Σκοτάδι στις καρδιές τους.
πόσο εύκολα γκρεμίζονται οι ψεύτικες χαρές τους;
Διψούν κι ας μην το ξέρουνε. Πεινούν! Πως θα χορτάσουν,
αν την τροφή την αιώνια δεν τη γευτούν κοντά Σου;
Γι’ αυτό Θεέ μου σου ζητώ, στρατιώτης σου για πάντα,
ενός μικρού αλεξίπτωτου τραβώντας τον ιμάντα,
σε δύσκολη αποστολή με δύναμη δική σου,
να μεταφέρω αιώνιο νερό του Παραδείσου.
Να πιούνε όλοι όσοι διψούν, νερό αθανασίας!
Αγάπη ατόφια να γευτούν της σταυρικής θυσίας!
Σκοτάδι να μη μένει πια κι όλα παιδιά δικά Σου
λουσμένα στο δικό Σου φως να χαίρονται κοντά Σου.
Κι αν είναι για τις πλάτες μου βαριά η αποστολή,
κι αν μαρτυρίου είναι οδός η ιεραποστολή,
θυμούμαι πως οι Απόστολοι σανδάλια είχαν λιωμένα
και σκέφτομαι πόσα δεινά υπέφεραν για Σένα
Κι όταν το κύμα ορθώνεται σε πέλαγο λυγμών
δε σκιάζομαι αφού Εσύ θα είσαι «μεθ’ υμών»!
Μουσική: Concerto No.1 In E Major Op. 8 No. 1, Rv269, Spring - Vivaldi
©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ
Комментарии