filmov
tv
Σκοπός του Προύζου, Λέρος - Εργαστήρι τραγουδιού ΚΕΠΕΜ

Показать описание
Ο σκοπός ή χαβάς του Προύζου από τη Λέρο. Ένας γλεντιστικός σκοπός του νησιού, που πέρασε στη δισκογραφία από την οικογένεια Χατζηδάκη με το όνομα Μπρατσέρα και με ένα ύφος που στερεί από τον σκοπό τον γλεντιστικό του χαρακτήρα.
Ο σκοπός είθισται σήμερα στο νησί να ξεκινάει με τους 2-3 σταθερούς πλέον στίχους που δισκογραφήθηκαν και έπειτα καθένας βάζει ό,τι στίχο επιλέξει, όπως γινόταν παλαιά και όπως γίνεται με τη συντριπτική πλειοψηφία των δωδεκανησιακών σκοπών, οι οποίοι είναι μελωδίες και όχι τραγούδια.
Εδώ, στη γιορτή λήξης της χρονιάς 2016-2017, τραγουδάει το εργαστήρι σπουδής του παραδοσιακού τραγουδιού του ΚΕΠΕΜ τον σκοπό του Προύζου με το ύφος και με τον τρόπο που ο σκοπός τραγουδιέται από τους Λεριούς γλεντιστές. Συνοδεύουν στο βιολί ο Βασίλης Μοροσίδης και στο λαούτο ο Ιάκωβος Φακίνος.
Τα δίστιχα που τραγουδήθηκαν είναι τα εξής:
Πότε θ' ανοίξωμε πανιά, να κάτσω στο τεμόνι,
να δω της Λέρος τα βουνά, να μου διαβούν οι πόνοι.
Πάει ο Προύζος να φουντάρει
κι ο καιρός δε σιουντάρει.
Ο ήλιος όταν πρωτοβγεί πάνω σου σημαδεύει
και στα σγουρά σου τα μαλλιά πάει και βασιλεύει.
Ξένος είμαι, ποιος με πιάνει
σα με πάρει το ποτάμι;
Ήλιε μου κι αντινήλιε μου και κοσμογυριστή μου,
σαν είδες την αγάπη μου, καλοχαιρέτα τή μου.
Δυόσμε, τρίκλωνέ μου δυόσμε,
ψεύτικε ντουνιά και κόσμε.
Ο σκοπός είθισται σήμερα στο νησί να ξεκινάει με τους 2-3 σταθερούς πλέον στίχους που δισκογραφήθηκαν και έπειτα καθένας βάζει ό,τι στίχο επιλέξει, όπως γινόταν παλαιά και όπως γίνεται με τη συντριπτική πλειοψηφία των δωδεκανησιακών σκοπών, οι οποίοι είναι μελωδίες και όχι τραγούδια.
Εδώ, στη γιορτή λήξης της χρονιάς 2016-2017, τραγουδάει το εργαστήρι σπουδής του παραδοσιακού τραγουδιού του ΚΕΠΕΜ τον σκοπό του Προύζου με το ύφος και με τον τρόπο που ο σκοπός τραγουδιέται από τους Λεριούς γλεντιστές. Συνοδεύουν στο βιολί ο Βασίλης Μοροσίδης και στο λαούτο ο Ιάκωβος Φακίνος.
Τα δίστιχα που τραγουδήθηκαν είναι τα εξής:
Πότε θ' ανοίξωμε πανιά, να κάτσω στο τεμόνι,
να δω της Λέρος τα βουνά, να μου διαβούν οι πόνοι.
Πάει ο Προύζος να φουντάρει
κι ο καιρός δε σιουντάρει.
Ο ήλιος όταν πρωτοβγεί πάνω σου σημαδεύει
και στα σγουρά σου τα μαλλιά πάει και βασιλεύει.
Ξένος είμαι, ποιος με πιάνει
σα με πάρει το ποτάμι;
Ήλιε μου κι αντινήλιε μου και κοσμογυριστή μου,
σαν είδες την αγάπη μου, καλοχαιρέτα τή μου.
Δυόσμε, τρίκλωνέ μου δυόσμε,
ψεύτικε ντουνιά και κόσμε.