Υπερβάτης & Ct. Elijah Morgan - Μυρίζει Θάνατο

Показать описание

Μυρίζει θάνατο - Remake του Smell of Death σε Thrash Metal ύφος και Υπερβατη στη φωνή. Πατήστε Subscribe για περισσότερα στους συνδέσμους παρακάτω:

ΣΤΙΧΟΙ:

Η γάγγραινα πήρε το πάνω χέρι
Κλινικά νοητικά νεκρούς μας έχει καταφέρει
Πρωτοστάτης η κληρονομιά δεύτερης φύσης
Διαχρονική Μετάλλαξη έλλογης κτίσης
Ο καθένας μας στο ρόλο του ακροβατεί
Κι η παράνοια σα καρκίνος έχει εξαπλωθεί
Διαιρούν κ βασιλεύουνε μεθοδικά
Διαιρούμαστε ατομικά αποκτάμε ψυχολογικά
---------
Μυρίζει θάνατο μες το κεφάλι μου
Μυρίζει θάνατο αυτό που προκαλεί τη ζάλη μου
Δυσωδία απ' τη λήθη κάθε ΩΡΑ που μετρώ
Παρελαύνει ότι σάπιο και πετάω χαρταετό
Μυρίζει θάνατο μα είναι στο μυαλό ?
Όλα τριγύρω μου μοιάζουν με καρναβάλι αιματηρό
Τουρκίζουμε όλοι μας το αόρατο σκατό
Μυρίζει θάνατο ο ντουνιάς μαζί κι εσύ μαζί κι εγώ
---------
Η κάθε μέρα σας πεθαίνει
Τόση σήψη μαζεμένη
Αρρωσταίνει και σε πνίγει σα κινούμενη άμμος ζέχνει
Πλημμυρίσαμε παντού από κατάντιας οπαδούς
Και σε κανόνες ντόμινο έντιμα υπακούς
Αποστροφή για συλλογή με βασικές αξίες
Προσκόλληση σε επίγειες φθαρτές οπτασίες
Με τη σειρά σου θα πας ντουγρού για το χορό
Ακολουθάς με εμμονή, μένος κι ατομισμό
Η μάσκα που επέβαλαν κρύβει τα δόντια του ερπετού
Το δηλητήριο σε όλους κοχλάζει από κοινού
Σιωπάς ακολουθώντας ένα κώδικα κυνόδοντα
Εκ-σπέρνεις ανταγωνισμό με πλήρη γονιμότητα
Νοθεύεις και συνθέτεις στην ισχυρού επιβίωση
Τη μπόχα απ' τα τράταρα αναδύει η αλλοτρίωση
Πανίσχυρη μαστούρα με πρόσκαιρο υλισμό
Τριπάροντας απωθημένα και κομπλεξισμό
---------
Στις φλέβες σου ρέει η τριοξίνη
Σκουλήκια σαρκοβόρα στο πέρασμα σκορπάς
Η αχαριστία σε γράπωσε κι απ' το λαιμό σε πνίγει
Τριτοξικέ ανθρωπάκο που σε γλεντά ο ζουρνάς
Η γάγγραινα ακμάζει απ' την ψυχή σου
Τα αμέτρητα σου τέρατα συνωμοτούν μαζί
Εργάζονται πάνω στην κοιμισμένη εκδοχή σου
Που σε διχάζει απρόβλεπτα όσο παρασιτεί
---------
Μυρίζει θάνατο ο φανατισμός πάσης φύσεως
Η εστίαση στη μια όψη του νομίσματος
Η ημιμάθεια που άδραξες και τυραννά το πνεύμα σου
Ο πρώτος φονιάς που ρέει μες στο αίμα σου
Η έλλειψη ειλικρίνειας με τον ίδιο σου τον εαυτό
Η παύση αναζήτησης για το αληθινό
Με φονταμενταλισμό για χάπι υποκατάστατο
Μυρίζει θάνατο και η φοβία σου για το θάνατο
---------
Ειν η πραγματικότητα σα κούκλα φουσκωτή
Ταριχεύει κρανία σα μπίζνα αντινεοταξική
Είναι κι η καριέρα μια προς στα κάτεργα ωδή
Ο κόσμος του θεάματος αφρίζει αδημονεί
Σα μια γιγάντια άμαξα το κουκλοθέατρο τους
Σελώνει γαϊδουράκια να σέρνουν το θίασο τους
Σκορπάει παραγάδια τυπολατριών γι αυτό
Με αίμα βάφει εις τους αιώνας το χαλί του πορφυρό
Καμένες μαριονέτες για νήματα έχουν φίδια
Βρομοκοπάν όσοι πιάσαν τον τράγο απ' τα αρχίδια
Κι όσο για σένα που η επιφάνεια λησμονεί
Αν ακόμα ακροβατείς θα φας ποινή
Μυρίζει θάνατο η απόγνωση που σκάει σωρηδόν
Κι όταν ντιλάρεις με φαντάσματα απ' το παρελθόν
Καραδοκεί ανικανοποίητος εγωισμός
Γυαλίζει σα χρυσός σατανικά εωσφορικός
---------
Αχόρταγος εκτελεστής το εγώ
Σε κόλαση αλλάζει το εσείς
Αν πιάνεις στο ελάχιστο όσα θέλω να πω EEEEIII
Ποτέ σου μην τη δεις αφυπνιστής
Αδίσταχτη η μονομαχία με το εγώ
Φτωχή η συμμαχία με το εμείς
Σα Προμηθέας δεμένος σε γκρεμό
Στα αρπαχτικά ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ θα εκτεθείς
---------
Μνησικακία γίνεται η αρχή σου
Όταν το λογικό σου στη θέση δε κρατάς
Γυρνά αντίστροφα η δύναμη σου
Όταν δε παίζει γνώθεις κι ανούσια κελαηδάς
Η απόσπαση συγκέντρωσης ειν η εξουσία τους
Πατάνε στο φιλοτομαρισμό κι ανάποδα μετράς
Ελκύεσαι απ' τη διεφθαρμένη πεμπτουσία τους
Κι αφήνεσαι στα 4 να σέρνεις έρποντας
Της δόξης το κενό παρηγοριά σου
Σα τον ναρκομανή υποκατάστατα ζητάς
Σπασμένη Βιτρίνα τώρα η αφεντιά σου
Εμμένεις στο μυαλό να διαιρείς να το σκορπάς
Μας θέλουνε διαιρεμένους μέσα μας
Μας θέλουνε διαιρεμένους και κοινωνικά
Με μίσος ευνουχίζουμε τη μπέσα μας
Παράγοντας καρκίνο μηχανικά διαδοχικά
Στοχεύοντας Τα φίλτρα κρίσης σου να αχρηστευθούν
Προσωπικότητα αφοπλίζουνε κι εκμηδενίζουν
Τη μάζα θα ταΐζουν με ότι σκατά βρουν
Με άκαρπο μένος χειραγωγούν και φανατίζουν
Κι εσύ απ' τη μεριά σου κρύβεσαι σαν σκοπευτής
Το κάθε τι αυθεντικό αυτόματα εντοπίζεις
Με ουρά στα σκέλια αφομοιώνεσαι σε δύχτια υποταγής
Με αφρούς γεμίζεις και φθόνο επ' αορίστου φτύνεις