Το γλυκό Κλούβιος Σουβλίτσα Ανθολόγιο Α 19 subtitles

Δίνοντας φωνή και οπτικοποιώντας το Ανθολόγιο για τα Παιδιά του Δημοτικού - Μέρος Πρώτο!! Σε ρυθμό της Εποχής, videoclip! Μαθαίνουμε με τους πρωταγωνιστές της ζωής και ήρωες του Μέλλοντός μας! Ένα ταξίδι με φαντασία και χαμόγελο στο συναίσθημα, την Γλώσσα, την γνώση...
Visualizing poems, litterature, e-encyclopedia, facts or a Greek Joke! Eν είδει ντοκυμαντέρ για παιδιά... Τα κεφάλαια του Ανθολογίου μαζί με μια σειρά από μικρές δόσεις εγκυκλοπαιδικών γνώσεων χρησιμοποιήθησαν ως υλικό στον "Ερασιτεχνικό Ραδιοφωνικό Σταθμό για Παιδιά" ισχύος 15 watts που εξέπεμπε Σαββατοκύριακο με νεανική μουσική και εκφωνήσεις σαν και αυτή από το Ηράκλειο Κρήτης τω καιρώ εκείνω... 20 χρόνια μετά, πειραματιζόμαστε και οπτικοποιούμε το υλικό από τις σκονισμένες κασσέτες ήχου, τις (ξανα)ανακαλύπτουμε, τις επεξεργαζόμαστε και σας αποστέλλουμε με αγάπη το αποτέλεσμα της εργασίας ως αντικείμενο προς περαιτέρω εκπαιδευτική χρήση, συζήτηση, μελέτη και εφαρμογές με τους μικρούς "εξερευνητές" μας... Μαθαίνουμε διότι η Γνώσις είναι Δύναμη, ώστε η Έρις να γίνει Έρως... Αναλόγως του ενδιαφέροντος για μάθηση ακολούθησε
Συκολόγος-Βιάννος-Κρήτη!
Ελληνική Μουσική!
Εκπαιδευτικά Βίντεο Μυθολογία Αίσωπος
Ταξίδια, Τόποι, άνθρωποι σε μια βιντεοκάμερα...
Radio on ... Έαρ!
TV Programmes for Learning English
ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΧΑΡΗ-ΠΕΡΡΑΚΗ
Τo γλυκό
Ο μπαρμπα-Μυτούσης αγαπά πολύ τα δυο του ανεψούδια: τον Κλούβιο και την Σουβλίτσα. Πρέπει όμως να ’χει μεγάλη υπομονή και με τους δυο. Η Σουβλίτσα είναι άτακτη, ακατάστατη και σκανταλιάρα – ένα μικρό ζιζάνιο.
Ο Κλούβιος είναι λίγο τεμπέλης. Του αρέσει να ξαπλώνεται στα μαξιλάρια και στους καναπέδες, όπως τα γατάκια. Είναι και λίγο φοβιτσιάρης. Μπουμ! να του κάνει η Σουβλίτσα, ξαφνιάζεται. Φοβάται τα σκοτάδι, τα ποντίκια, τις βροντές.
Η Σουβλίτσα δεν φοβάται τίποτα. Κι έτσι μπορεί να τον πειράζει με όλα αυτά. Όταν είναι οι δυο τους στο σπίτι, ο μπαρμπα-Μυτούσης στήνει πάντοτε αυτί. Μόλις καθίσει και φορέσει τα γυαλιά του για να διαβάσει την εφημερίδα, κάτι θα γίνει, ένας κρότος, κάποια φασαρία. Πρέπει να σηκωθεί και να τρέξει να δει τι συμβαίνει… Νά! όπως τώρα. Τι θόρυβος είν’ αυτός; Από ποια μεριά έρχεται;
– Σουβλίτσα, λέει. Τι είναι εδώ μέσα;
– Μπαρμπούλη, κουζίνα ήτανε. Μη μου θυμώνεις, θα ξαναγίνει πάλι.
– Εκεί κάτω από το τραπέζι κάποιος κουνιέται. Μήπως είναι η γάτα;
– Εγώ είμαι, Μπαρμπούλη, ο…ο…Κλούβιος…
– Σήκω επάνω, έβγα από την κρυψώνα τέλος πάντων. Σουβλίτσα! αυτό το σπασμένο βάζο με το γλυκό, τι είναι;
Η Σουβλίτσα κομπιάζει. Κατεβάζει το κεφαλάκι της. Μια κοιτάζει το βάζο, μια τον μπαρπα-Mυτούση, μια τον Kλούβιο.
– Mπαρμπούλη μου... Aυτό το βάζο, αυτό το βάζο… μα γι’ αυτό το βάζο έγινε όλη η ιστορία.
Άρχισε η Σουβλίτσα να τα μπερδεύει.
– Είναι ένας μήνας τώρα που μας το ’στειλε απ’ το χωριό η θεία Βγενή. Το είχα ξεχασμένο. Ξαφνικά το θυμήθηκα. Ήτανε πολύ καλά κρυμμένο στο πάνω ράφι μέσα στο γουδί. Όλο αυτόν τον καιρό δεν κάναμε και καμιά σκορδαλιά βλέπεις…
Ξερόβηξε ο Μπαρμπούλης, αλλά η Σουβλίτσα δε σταμάτησε. Ανέβηκα στο τραπέζι, που λες, να το πάρω. Τεντώθηκα να το φτάσω. Όλα πηγαίνανε καλά ώς εκεί. Τη στιγμή που έπιανα το γουδί, άκουσα φτέρνισμα… Έκανα πίσω να δω ποιος είναι… και πάρ’ την κάτω την Σουβλίτσα μαζί με το βάζο και ό,τι άλλο ήταν στο ράφι.
Καλά να πάθει… φώναξε ξαφνικά Ο Κλούβιος. Καλά να πάθει γιατί θα το ’τρωγε όλο μονάχη της.
– Και τι κατάλαβες; Μήπως έφαγες εσύ τώρα; του λέει η Σουβλίτσα.
Ο μπαρμπα-Μυτούσης χτυπάει ανυπόμονα το πόδι του… Δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος.
– Σουβλίτσα, έμενα να κοιτάς κι όχι τον Κλούβιο τώρα που σου μιλώ. Δεν μου λες, γιατί το έκρυψες;
– Να σου πω, Μπαρμπούλη....