Λευκές Πορείες

Λευκές Πορείες: το χρονικό ενός συλλογικού μαρτυρίου

5 σκηνές για κουαρτέτο εγχόρδων, κιθάρα και αφήγηση σε απόσπασματα από το μυθιστόρημα του Ηλία Βενέζη «το νούμερο: 31328» και μουσική του Κωστή Παλαιογιάννη.

Παράλληλα μια έκθεση ζωγραφικής με έργα φοιτητριών/ών της Καλών Τεχνών ΑΠΘ, αφορμώμενα από τα ίδια κείμενα.

|| 5 σκηνές

00:13 Εισαγωγή
01:50 Σκηνή Ι - ωδίνες θανάτου
09:43 Σκηνή ΙΙ - το κοπάδι
14:02 Σκηνή ΙΙΙ - στο Ιερό
22:01 Σκηνή ΙV - Καθαρή ποίηση
23:58 Σκηνή V - Ουρανός

|| τι ήταν οι λευκές πορείες:

Οι «λευκές πορείες» ή «πορείες θανάτου», ήταν ένα βασανιστήριο στην Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά και στην γενοκτονία των Ποντίων, με απώτερο στόχο την εκτόπιση και τελικά εξαφάνιση όλων των ξένων πληθυσμών.
Οι πορείες αυτές ξεκινούσαν χωρίς τερματικό σταθμό, σε εποχές που επικρατούσε αφόρητη ζέστη ή παγετός. Οι συνοδοί τους επέλεγαν δύσβατα μονοπάτια για να τους εξοντώσουν σωματικά, αλλά και για να μην υποπέσουν στην αντίληψη Δυτικών.
Οι προσωπικότητες των αιχμαλώτων αντικαθίστανται από ένα κρεμασμένο, στο στήθος τους, νούμερο, ως ένδειξη ταυτότητας και σημάδι αναγνώρισης.
Πείνα, δίψα, φόβος της επιβίωσης, κακουχίες, εξευτελισμοί, βιασμοί.

Οι περισσότεροι πίστευαν πως θα έφευγαν για λίγες ημέρες.
Το μαρτύριο, ωστόσο, κρατούσε για πολλούς μήνες και ελάχιστοι διασώθηκαν.

Μας μένουν μόνο ιστορίες.

|| Αντί σκηνοθετικού σημειώματος:

Γεια σας.
Καλώς ήρθατε.
Είμαι ο Κωστής. Είμαι η Λίλιαν, ο Νικηφόρος, η Σοφία, η Ευαγγελία, η Ελένη, η Θεοδώρα, η Γεωργία, η Κατερίνα, ο Αποστόλης, ο Μάνθος [...]
Στάλες απ' το αίμα μου ταξίδεψαν από μέρος σε μέρος με εμένα να καταλήγω να γεννιέμαι σε αυτό τον τόπο. Άλλες πάλι κατέληξαν στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου.
Στάλες απ' το αίμα μας ήρθαν από τον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Βουλγαρία, την Αλβανία, την Ιταλία, την Αίγυπτο, το Πακιστάν, την Γεωργία, την Ουκρανία [...].
Άνθρωποι μεγάλοι ή μικροί, περπάτησαν ώρες, μπήκαν σε βάρκες και σε κάρα. Οι τυχεροί μπήκαν σε πλοία ή ακόμη και σε αεροπλάνα.
Κάποιους τους υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγγάλες αρχαίοι δεσμοί αγάπης. Άλλους πάλι του διώξανε. Τους πνίξανε. Τους σκότωσαν, τους τυχερούς. Οι άτυχοι πρώτα βασανίστηκαν.
Και για αυτό θα μιλήσει η ιστορία μας.
Είμαστε ο Ηλίας Βενέζης, ο Κωστής, η Κατερίνα, η Ευαγγελία, η Ελένη, η Θεοδώρα, Η Γεωργία, η Λίλιαν [...]
Και σας παρουσιάζουμε τις «Λευκές πορείες: Το χρονικό ενός συλλογικού μαρτυρίου».

Συντελεστές:
κείμενα: Ηλίας Βενέζης
μουσική: Κωστής Παλαιογιάννης
κουαρτέτο εγχόρδων:
Ευαγγελία Κουτσοδήμου, Ελένη Πόπη, Θεοδώρα Βουτηρή, Γεωργία Δεληθανάση
κιθάρα: Κωστής Παλαιογιάννης
αφηγήτρια: Κατερίνα Σωτηρίου
σκηνογραφία: Λίλιαν Εμβαλωτή
γραφιστικά και βοθός παραγωγής: Νίκος Μαυρομάτης
βοηθός παραγωγής: Σοφία Ηλιοπούλου
καλλιτεχνική διεύθυνση: Κωστής Παλαιογιάννης

Έκθεση ζωγραφικής, έργα των:
Μέι Καρασαββίδου, Εύα Αυγέρη, Βάσω Κραβαρίτη, Αναστασία Παπαγεωργίου, Μάρθα Στούπα, Χρύσα Κωνσταντινίδου, Γεωργία Αυγερινού, Νεφέλη Ρέντζουλα, Βασιλική Βλαχόγιαννη, Μάγκυ Μακρή, Πιπερίδης Αβραάμ

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην φίλη κ σκηνοθέτρια Ελευθερία Καμπαγιοβάννη η οποία ήταν η πρώτη που εξερεύνησε αυτό το κείμενο του Ηλία Βενέζη και έκανε τις συρραφες των αποσπασμάτων.

Ακολουθώντας με, στηρίζετε την δουλειά μου.
Μπορείτε να με ακολουθήσετε στους παρακάτω συνδέσμους:
Instagram:
Facebook:
Subscribe to my YouTube channel:
Subscribe to my Spotify channel:
BANDCAMP