Ένορκοι - Χωρίς όνομα

Στίχοι/Ερμηνεία : Ένορκοι
Παραγωγή : thirtytwo delarge
Ηχογράφηση : Bashment Studio
Μίξη/Mastering : Nicolás Koufakis
Cover : Jason Grigoropoulos, Ένορκοι

Ένορκοι :

Παραγωγή : thirtytwo delarge

Cover : Jason Grigoropoulos

[enorkoi]

Casus Belli :

Και κάπως βρέθηκα σκυφτός, στο θρόνο σου γονατιστός, με τα φτερά μου τσακισμένα να κρέμονται κάτω.
Και με ελπίδα καρτερώ, με ένα χρησμό ιπποτικό, να αναγνωρίσεις πως για σένα σκότωσα το δράκο.

Και όπως σκότωσα κι αυτόν, θα εξολοθρεύω το θεριό μέχρι να μείνω αδειανός, μέχρι να μην υπάρχω.
Γιατί το τέρας είμαι εγώ και με κάθε του βρυχηθμό μου δίνει απ την αρχή σκοπό· κάτι να ‘χω να γράφω.

Κι εσύ κοιτάς αφ υψηλού, βλέμμα που μουδιάζει το νου, δίχως να ξέρεις ό, τι έκανα για σένα. Μέχρι κι εγώ να βαρεθώ, τον ίδιο μου τον εαυτό, μέχρι να γίνεις άλλη μια που φόρεσε το στέμμα.

Γιατί αυτό είσαι τελικά, τίτλος χωρίς ταυτότητα, αλλάζουνε τα ονόματα, αλλάζουνε τα πρόσωπα, κι εγώ ξανά στη καθεμιά βρίσκω την τελειότητα, δε φταις εσύ, φταίω εγώ, που ανοίγω την κερκόπορτα.

Μπορεί να μοιάζω κυνικός, μα πώς αλλιώς να αμυνθώ; Οι προσδοκίες πληγώνουν.
Αναζητάς το ιδανικό, χάνεις το δάσος της ζωής, τα όνειρα θαμπώνουν.
Και θέλω να μη προσδοκώ, θέλω να μη παρασυρθώ, ποτέ ξανά να μη δοθώ αμαχητί στο πάθος. Παρ’ όλα αυτά ψάχνω το φως, τη ζεστασιά, τη θαλπωρή, το κάτι διαφορετικό για να ραγίσει ο βράχος.

Μα γύρω μου όλα είναι θολά, όλα απατηλά, όλα πια σκοτεινά, σβηστές οι λάμπες. Πολλές φορές νιώθω απλά σαν να είμαι εκείνος, ο Ιδαλγός, ο γραφικός που πολεμά, στο έργο του Θερβάντες.

SiaL :

Κάπως σκαλώνω όταν πρέπει να γράψω λιγάκι πιο προσωπικά
Δεν μου βγαίνει γιατί όσα θέλω να πω, θέλω να τα πω σε εσένα ειδικά
Κι αν πω ότι πάω να γράψω σε έχω δίπλα το καταλαβαίνω
Το κρίνεις και ιδέες μου δίνεις γελάς όταν απ το μέτρο βγαίνω

Κι εγώ επιμένω γραπτά να σου στέλνω πριν καν να τα ηχογραφήσω
Άτυπος τρόπος να πω ότι θέλω μαζί σου να επικοινωνήσω
Και σε κρύβω πίσω από υπονοούμενα και μέτριες μεταφορές
Με την ελπίδα κάποιος να σε βρει. Όμως είναι φορές που

το σπρώχνω, το σπρώχνω, το σπρώχνω και δεν πηγαίνει ένα βήμα μπροστά
Έχω απελπιστεί, έχω ανάγκη εσύ, να ρθεις να μου πεις πως πηγαίνω σωστά
Ή πως τα κάνω όλα λάθος, φωτιά να τους βάλω, από την αρχή να το χτίσω
Το τετράδιο άμα ανοίξω σου έχω περίπου 50 σβησμένα κουπλέ να σου δείξω.

Γράψιμο, γράψιμο, γράψιμο, για να μπορέσω να εκφραστώ
Σου έχω πει, ψάχνω λίγο πολύ, ότι ο ΡΦ, στο Κελί, στο "Κουστώ"
Δηλαδή να βυθιστώ εφόσον πειστώ πως το αξίζεις κι άμα κρίνεις
Ότι αξίζω κι εγώ, δίπλα μου να μείνεις, να δίνω να δίνεις.