SiaL - Secret Santa (Lyric Video)

preview_player
Показать описание
- Trust the process -

Στίχοι/Ερμηνεία: SiaL
Παραγωγή: Count Mode
Ηχογράφηση: Bashment Studio
Μίξη/Mastering: Yondaime @ taraca
Artwork: Toxin Rush, SiaL
Video Shot & Edited by Toxin Rush
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Δεν ξεκινάει η μέρα, άμα δεν δουλέψει η παρακεταμόλη.
Γράφω το rap μου να με καυλώνει, να κοπανάω το χέρι στο τιμόνι.
Κάθε πρωί ίδια ιστορία, ξυπνάω πιασμένος, περιμένω να σηκωθεί.
Φτιάχνω το δίσκο να αξίζει να κάψεις τα data αν είσαι έξω όταν βγει.

Στάση σώματος κακή, αφού όλο σκύβω, σκύβω, σκύβω.
Σκύβω πάνω από ένα χαρτί. Μακάρι να το χα και λίγο. Μακάρι
Μα δεν ξεκολλάει το μυαλό μου απ' αυτό αν δεν αποφασίσω πως έχει τελειώσει
σα να σου ψήνω καφέ ελληνικό είμαι πάνω απ' το μπρίκι μέχρι να φουσκώσει.

Κι έτσι σου κόβει τα πόδια, είναι σαν τηλεφώνημα, τα ξημερώματα από συγγενή.
Βάζουμε εμπόδια, με πράξεις και λόγια, μονάχοι για να μη φανεί. Τι;
Πως είμαι δειλός στο δηλώνω εδώ και δεν ξέρω αν έχω κάτι άλλο να πω.
Έχω δέκα περίπου καλές ιστορίες, τρεις ζακέτες Adidas κι ένα flow.

Τα πετάω μέσα στο τηγάνι, κι ότι βγάλει αυτό θα φάμε.
Γουστάρω να παίρνω πάνω την ευθύνη κι όπως έστρωσα κοιμάμαι.
Σπάω το καθρέφτη του Δεληβοριά, χτίζω τη δικιά μου Καλλιθέα.
Σαν τον Izzo μέσα στη Μασσαλία χαζεύω, με κλειστά πατζούρια τη θέα.

Αφού στο πα ότι δεν θα λήξει, άμα ο ρέφερι δεν το σφυρίξει.
Trust the process. Έχε πίστη. Trust the process και θα γυρίσει.
Αφού στο πα δεν θα λήξει, αν δεν το σφυρίξει το κοράκι.
Δεν πα να ναι και στημένο ντάξει. Αυτή η ομάδα απλά δεν το χάνει.

Αυτό είναι από τα απογεύματα που προσπαθώ ν'αποφύγω κλισέ ατάκες.
Να μη πατήσω σε νάρκες. Να μη συντηρήσω αυταπάτες.
Κι έτσι πετάω μπάρες κρίνω το γραπτό. Μη το πεις αυτό, δείχνει δεικτικό.
Αυτό το κουπλέ λίγο απλοικό. "Είσαι ξύπνιος Σταύρο ; στέλνω ηχητικό".

Δεν έχεις ιδέα τι δώρο σου ετοιμάζω, σαν να μουν ο Secret Santa σου.
Θα το κόψω CD, να το έχεις μαζί πάντα, πάντα μέσα στη τσάντα σου.
Unmixed, unmastered, με beat από το YouTube φίλε άσε.
Να βγάζει το vibe αράζω στο σαλόνι, με κείνο το φίλο μου που ψιλοχώνει.

Είχα μήνες να γράψω κουπλέ τόσο filler.
Κανονικά θα έλεγε πούλο φύγε.
Είχα μήνες να γράψω κουπλέ τόσο filler που να μη σου λέει και κάτι.
Ο Μήτσος θα έκραζε όμως ο SiaL ξέρει και δίνει το συγχωροχάρτι.

Ο πιο έξυπνος μες στο δωμάτιο ή βρίσκει πόρτα ή καβαλά το καλάμι.
Τώρα, παρατημένος στο πάτωμα, παρατηρεί το ταβάνι.
Που κάποτε έλεγε ότι θα πήδαγε, ότι θα έφτανε, ότι θα τρύπαγε, θα έφευγε
μια και καλή μα η καλή δεν του έκατσε. Τι να πω, ίσως το κόλπο δεν έπιασε.

Δίνω ότι έχω. Δίνω ότι έχω. Δίνω ότι έχω.
Και ξέρω ότι δεν με καταλαβαίνεις.

Θέλω να γίνω η φωνή που τη παρακινεί.
Στο λαιμό φιλί στη σκηνή που τη συγκινεί.
Τίποτα, τίποτα, τίποτα παραπάνω.
Γιατί όταν έχω περισσότερα το χάνω.

Και να σου πω και κάτι ; Νιώθω πως δεν το έχω τελευταία.
Ότι κι αν φτιάξω δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω ωραία.
Κανένα rap, καμιά παρέα.
Και δεν ξέρω καν τι κάνω λάθος, συγγνώμη.

Αφού στο πα ότι δεν θα λήξει, άμα ο ρέφερι δεν το σφυρίξει.
Trust the process. Έχε πίστη. Trust the process και θα γυρίσει.
Αφού στο πα δεν θα λήξει, αν δεν το σφυρίξει το κοράκι.
Δεν πα να ναι και στημένο ντάξει. Αυτή η ομάδα απλά δεν το χάνει.

toxinrush