Αχ, πάτερ μου αμάρτησα

Αχ, πάτερ μου αμάρτησα

Απαγγελία από την Βαλλιανού Αρχοντούλα

Ποίημα απάντηση στο τραγούδι της αείμνηστης Αρλέτας «Μπαρ το ναυάγιο». Από την εκδοθείσα ποιητική συλλογή στις εκδόσεις Όστρια, Διάλογοι με τους ποιητές της ιστορίας.

Αχ, πάτερ μου αμάρτησα, σαν πόθησα κοπέλα.

Οι δαίμονες πλημμύρισαν το σώμα μου με πόθο.

Διχάζομαι στην πίστη μου και μ’ οδηγεί στην τρέλα.

Πες σε παρακαλώ, δεν ειν’ λάθος αυτό που νιώθω.

Αν όλοι ήταν τέκνο μου, της γης οι ερωτευμένοι,

αμαρτωλοί, την μοναξιά θ’ αισθάνοταν ο Χριστός

στου παραδείσου την αυλή, σαν όλοι οι κολασμένοι

σ’ ένα καζάνι θά ‘βραζαν. Μόνο να ΄σαι πιστός...

Πιστός στα ιδανικά σου και σ’ υπέρτατες αξίες.

Να υπερασπίζεσαι παιδιά κι αδύναμους στην πράξη.

Να μετατρέπεις σε κρασί αδάμαστες πικρίες.

Να συγχωρείς τον άλλονε σαν έχει πια αλλάξει.

Να δέχεσαι τις αλλαγές σαν το νερό στο ρυάκι,

που θα χυθεί στην θάλασσα κι ίσως να φτάσει Ιθάκη!

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

21/11/2021 14:09μμ

Αθήνα