filmov
tv
Νίκος Ξυλούρης # Ερωτόκριτος (Στίχοι)

Показать описание
Στίχοι:
Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
π' ο κύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα
Τέσσερεις μέρες μοναχά μού δωκε ν' ανιμένω
Κι απόκει να ξενητευτώ πολλά μακρά να πηαίνω
και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο
Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντεύει
Ρηγόπουλο, Αφεντόπουλο, σαν είσαι συ γυρεύει
και δεν μπορείς ν' αντθισταθής στα θέλουν οί γονείς σου
νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάσει η όρεξή σου
Μια χάρη Αφέντρα σου ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
καί μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω
την ώρα π' αρραβωνιστής να βαραναστενάξης
κι' όντε σα νύφη στολιστήςσαν παντρεμένη αλλάξης
ν' αναδακρυώσης καί να πής, Ρωτόκριτε καημένε
τα σού τασσα λησμόνησα, τα θέλες μπλιό δέ έναι
και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
λόγιαζε τα παθα γιά σε να με πονή η καρδιά σου
καί πιάνε καί τη ζωγραφιά, πού βρες στ' αρμάρι μέσα
και τα τραγούδια πού λργα κι όπου πολλά σ' αρέσα
και διάβαζέ τα θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα
πως μέ ξορίσανε μακρά στα ξένα
Κι ας τάξω ο κακορρίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου
Ένα κερίν αφτούμενο ακράτουν κ' ήσβησέ μου
Ασταξω πώς ε πιάστηκα σε μιας γυναικας τρίχα,
Έσπασε η τρίχα κι έχασα είς τό κόσμο τι κι αν είχα
Λησμονήσε παντοτινά και διώξε κάθε ελπίδα,
και πε πως δεν με γνώρισες κι ούτε εγώ πως είδα
Ποιήση: Βιτσέντζος Κορνάρος
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Album: Χίλια καλώς εσμίξαμε Εταιρεία: MINOS EMI
Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
π' ο κύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα
Τέσσερεις μέρες μοναχά μού δωκε ν' ανιμένω
Κι απόκει να ξενητευτώ πολλά μακρά να πηαίνω
και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο
Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντεύει
Ρηγόπουλο, Αφεντόπουλο, σαν είσαι συ γυρεύει
και δεν μπορείς ν' αντθισταθής στα θέλουν οί γονείς σου
νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάσει η όρεξή σου
Μια χάρη Αφέντρα σου ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
καί μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω
την ώρα π' αρραβωνιστής να βαραναστενάξης
κι' όντε σα νύφη στολιστήςσαν παντρεμένη αλλάξης
ν' αναδακρυώσης καί να πής, Ρωτόκριτε καημένε
τα σού τασσα λησμόνησα, τα θέλες μπλιό δέ έναι
και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
λόγιαζε τα παθα γιά σε να με πονή η καρδιά σου
καί πιάνε καί τη ζωγραφιά, πού βρες στ' αρμάρι μέσα
και τα τραγούδια πού λργα κι όπου πολλά σ' αρέσα
και διάβαζέ τα θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα
πως μέ ξορίσανε μακρά στα ξένα
Κι ας τάξω ο κακορρίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου
Ένα κερίν αφτούμενο ακράτουν κ' ήσβησέ μου
Ασταξω πώς ε πιάστηκα σε μιας γυναικας τρίχα,
Έσπασε η τρίχα κι έχασα είς τό κόσμο τι κι αν είχα
Λησμονήσε παντοτινά και διώξε κάθε ελπίδα,
και πε πως δεν με γνώρισες κι ούτε εγώ πως είδα
Ποιήση: Βιτσέντζος Κορνάρος
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Album: Χίλια καλώς εσμίξαμε Εταιρεία: MINOS EMI
Комментарии