Το Δάσος του Σχοινιά...!

Η περιοχή του Σχοινιά είναι ένας από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Αττικής που τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι τα εξής:
Ένα δάσος με κουκουναριές (Pinus pinea), κοινά πεύκα (Pinus halepensis), σχίνα (Pistacia lentiscus) και βένια (Juniperus phoenica) εκτείνεται στην παραλία ζώνη, σε μήκος 3,5 χιλιομέτρων και σε πλάτος 150-200 μέτρων. Μπροστά από αυτό το δάσος απλώνεται ένας θαλάσσιος όρμος με ρηχά νερά που στον αμμώδη βυθό του υπάρχουν εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδονίας (Posidonia oceanica).
Πίσω από το δάσος απλώνεται ένας σημαντικός υγρότοπος, με έκταση περίπου 3,5 Χ 2,5 χιλιόμετρα. Στο βορειοδυτικό άκρο του υγροτόπου υπάρχουν δύο λιμνοπηγές, η Μεγάλη και η Μικρή Μακαρία (Μεγάλο και Μικρό Μάτι) με διάμετρο περίπου 30 και 10 μ. αντίστοιχα, από όπου πηγάζουν τεράστιες ποσότητες γλυκού νερού. Στο νοτιοανατολικό άκρο της περιοχής εκτείνεται η βραχώδης χερσόνησος της Κυνόσουρας, μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου, που σκεπάζεται από μεσογειακούς θαμνώνες και φρύγανα.
Στην περιοχή του Σχοινιά έχουν καταγραφεί 320 είδη φυτών και μεταξύ αυτών 6 ενδημικά της Ελλάδας. Όσον αφορά τα πουλιά, 219 είδη πουλιών είχαν καταγραφεί πριν την ίδρυση του Ολυμπιακού κωπηλατοδρομίου και τον επαναπλημμυρισμό του υγρότοπου, ενώ μετά προστέθηκαν άλλα 26 είδη. Τα πουλιά αυτά έρχονται στην περιοχή είτε ως διαχειμάζοντα, είτε ως ανοιξιάτικοι επισκέπτες, ενώ ορισμένα μένουν όλο το χρόνο. Μεταξύ αυτών τουλάχιστον 40 είναι σπάνια και προστατευόμενα. Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε 3 είδη αμφιβίων, 7 είδη ερπετών και 2 είδη ψαριών του γλυκού νερού. Ανάμεσά τους 3 προστατευόμενα είδη χελωνών, 1 προστατευόμενο αμφίβιο και 1 προστατευόμενο είδος ψαριού.
Όλα τα παραπάνω δεδομένα συνηγορούν για τη μεγάλη οικολογική αξία της περιοχής και επιβάλλουν την ανάγκη προστασίας της, χωρίς να υπολογίζουμε την ιστορική σημασία της, αφού στην παραλία του Σχοινιά άραξε ο στόλος των Περσών και εκεί διεξήχθη η τελευταία φάση της μάχης του Μαραθώνα.