filmov
tv
ψίθυρος & μβψ - shoes

Показать описание
beat:ψίθυρος
raps :
ψίθυρος
Είμαι μόνος στην αρχή
ποιος με ακούει ποιος είναι εκεί?
Το τέλος είναι ασφάλεια το τέλος δεν είναι μαύρο κουτί
να πείσω τον εαυτό μου το μυαλό μου προσπαθεί
προσπάθησε χαζέ δεν έχουν και τα πάντα σου χαθεί
όλοι είναι μόνοι έτσι θα είσαι και εσύ
ο κόσμος είναι ο κόσμος γιαυτό ήρθες στη γη
όχι άλλη επιλογή.
Στα χέρια ο,τι κρατάς μέχρι να φύγεις η στιγμή
συλλέγω όσες δυνάμεις φίλος και εχθρός όλων η αυγή
σταμάτα να φωνάζεις δεν έχει από ανάγκη φωνές η μουσική
η μουσική δεν σε έχει ανάγκη όσο την έχεις εσύ
Λίγο σεβασμό πίσω αγαθό της η στοργή
δεν μετράω εμπειρίες μετράω το καιρό που έχει χαθεί
δεν ζητάω άλλες φιλίες δεν θέλω κανένα που ενοχλεί
μια συζήτηση με θέα προς τη θάλασσα ολόκληρη η ζωή
μια συζήτηση που είχα μα τη χάλασα
πόσες φορές που το μυαλό μου δεν ήτανε μαζί
πες στους όλοι φταίνε τίποτα δεν αλλάζει το κακό είναι στη ρίζα και όχι οι καρποί
πως χαράζουμε στο τέλος πορεία καθοδική
μην βιάζεσαι να κρίνεις όλοι μοιάζουνε λίγο είτε πολύ
άλλα παπούτσια άλλη διαδρομή .
μβψ
Παραπατώ μες σκοτάδι μου
αν αφήσω το φως μου να βγει προς τα έξω δεν θα δεις τι κρύβω αγάπη μου
κρύψου γιατί φαίνεσαι τόσο πολύ
που σε βρήκα στο χάρτη μου
πίνω το πρώτο ρόφημα για να γίνω ο happycat
σε κάστρο από φύλλα όχι διαμάντια μάτια μου
μετέτρεψα/μετέδωσα όλο το ρομαντισμό μου σε μια γάτα μου
έχω πολλά στο κεφάλι μου
και κρύβομαι μέσα σε ένα καζάνι που όλο βράζει
μπες και εσύ μωρό μου για να βράσουμε μαζί ώστε να μας ξεράσει η πλάση
η κόλαση είναι άστυ
και ζούμε σ' αυτή τη πόλη παρέα με τη Cassie
βαρέθηκα να γράφω ένα rap για να με εκφράσει
και να το περνούνε κάτι μπάσταρδοι παλιάτσοι
που αντιγράφουν συνέχεια και χαλάνε τη φάση
όμως προσπερνώ το θέμα αυτό σιγά σιγά
σήμερα είμαι κενός γιαυτό θα γράψω ο,τι κάτσει..
μένω σε ένα κήπο,άλλα κατάγομαι από τα χειρότερα δάση
έλα δώσε μου το χέρι σου και εγώ θα σου δώσω τα δυο παπούτσια μου
γιατί αυτός ο δρόμος είναι τίγκα στα αγκάθια και κάθε τόσο από τα πόδια αγκάθια βγάζει
μαζί είπαμε αλλά πως γίνεται να γράφω μόνος κάθε μέρα που χαράζει.. μαράζι..
μπαράζ η κάθε μέρα που περνώ και είμαι εγώ ένα βιβλίο σκοτεινό και άμα το ανοίξω: χαλάζι!
Κενά
raps :
ψίθυρος
Είμαι μόνος στην αρχή
ποιος με ακούει ποιος είναι εκεί?
Το τέλος είναι ασφάλεια το τέλος δεν είναι μαύρο κουτί
να πείσω τον εαυτό μου το μυαλό μου προσπαθεί
προσπάθησε χαζέ δεν έχουν και τα πάντα σου χαθεί
όλοι είναι μόνοι έτσι θα είσαι και εσύ
ο κόσμος είναι ο κόσμος γιαυτό ήρθες στη γη
όχι άλλη επιλογή.
Στα χέρια ο,τι κρατάς μέχρι να φύγεις η στιγμή
συλλέγω όσες δυνάμεις φίλος και εχθρός όλων η αυγή
σταμάτα να φωνάζεις δεν έχει από ανάγκη φωνές η μουσική
η μουσική δεν σε έχει ανάγκη όσο την έχεις εσύ
Λίγο σεβασμό πίσω αγαθό της η στοργή
δεν μετράω εμπειρίες μετράω το καιρό που έχει χαθεί
δεν ζητάω άλλες φιλίες δεν θέλω κανένα που ενοχλεί
μια συζήτηση με θέα προς τη θάλασσα ολόκληρη η ζωή
μια συζήτηση που είχα μα τη χάλασα
πόσες φορές που το μυαλό μου δεν ήτανε μαζί
πες στους όλοι φταίνε τίποτα δεν αλλάζει το κακό είναι στη ρίζα και όχι οι καρποί
πως χαράζουμε στο τέλος πορεία καθοδική
μην βιάζεσαι να κρίνεις όλοι μοιάζουνε λίγο είτε πολύ
άλλα παπούτσια άλλη διαδρομή .
μβψ
Παραπατώ μες σκοτάδι μου
αν αφήσω το φως μου να βγει προς τα έξω δεν θα δεις τι κρύβω αγάπη μου
κρύψου γιατί φαίνεσαι τόσο πολύ
που σε βρήκα στο χάρτη μου
πίνω το πρώτο ρόφημα για να γίνω ο happycat
σε κάστρο από φύλλα όχι διαμάντια μάτια μου
μετέτρεψα/μετέδωσα όλο το ρομαντισμό μου σε μια γάτα μου
έχω πολλά στο κεφάλι μου
και κρύβομαι μέσα σε ένα καζάνι που όλο βράζει
μπες και εσύ μωρό μου για να βράσουμε μαζί ώστε να μας ξεράσει η πλάση
η κόλαση είναι άστυ
και ζούμε σ' αυτή τη πόλη παρέα με τη Cassie
βαρέθηκα να γράφω ένα rap για να με εκφράσει
και να το περνούνε κάτι μπάσταρδοι παλιάτσοι
που αντιγράφουν συνέχεια και χαλάνε τη φάση
όμως προσπερνώ το θέμα αυτό σιγά σιγά
σήμερα είμαι κενός γιαυτό θα γράψω ο,τι κάτσει..
μένω σε ένα κήπο,άλλα κατάγομαι από τα χειρότερα δάση
έλα δώσε μου το χέρι σου και εγώ θα σου δώσω τα δυο παπούτσια μου
γιατί αυτός ο δρόμος είναι τίγκα στα αγκάθια και κάθε τόσο από τα πόδια αγκάθια βγάζει
μαζί είπαμε αλλά πως γίνεται να γράφω μόνος κάθε μέρα που χαράζει.. μαράζι..
μπαράζ η κάθε μέρα που περνώ και είμαι εγώ ένα βιβλίο σκοτεινό και άμα το ανοίξω: χαλάζι!
Κενά
Комментарии