Μ.Β.Ψ & Ψίθυρος - Απόψε

Показать описание

Beat:Ψίθυρος

ΞΕΧΝΑΣ-ΘΥΜΑΜΑΙ 2015

Lyrics

Μ.Β.Ψ:
Κοίτα πως φωτίζει ο ζοφος
ότι λάμπει δεν είναι χρυσός
είμαστε εμείς, εγώ και εσύ κάτω απ' το φως
προς το παρόν το προσπερνώ,κι απόλαυσε το γεγονός
γνώση δεν είναι ο γνωστός
ποιος χρόνος? μετράω αντίστροφα ακριβώς
ζω ,μα πέθανα μια μέρα ζωντανός
μέσα απ το ροζ,φαντάσματα γίναν καπνός
αυτή και εγώ,βγαίνω γυμνός απ'το αστικό
έτσι όπως με γέννησαν,όμως με μόνο στόχο να χαθώ
χάσιμο χρόνου ένα γραπτό
αφού δεν άνοιγες τα αυτιά σου ή το μυαλό
πάει καιρός που μάθανε τα μυστικά σου
σε ποιόν κόσμο μαγικό ζεις; για φαντάσου
στη φαντασία του νεκρού ποιητή φυτρώνουν κήποι στα γραπτά σου
και γράμματα μες τη μέση του δάσους
μικρά παιδιά στα πλαίσια του χάους
ποια καρδιά φιλοξενεί τον ερωτά τους
κάθε πράγμα στον καιρό τους κι είναι όλα πράγματά τους
τα δικά μου τα δικά τους
τα δικά τους τα δικά μου,τώρα πούντα ?
φυτρώνουν σκέψεις λέξεις κι απαγορευμένα φρούτα
από μαραμένα λουλούδια
από πορσελάνη κούκλα
πούλα ψιλά, βγες ζωντανός απ την κούτα
μιας που τα 'αναφέραμε βγήκα απ το φως σαν πεταλούδα
κι εσύ βγήκες ζωντανή μα χωρίς ρούχα
σου 'χα αδυναμία μα επέλεξες να σε καταπιεί η κούπα
απόψε ο καφές είναι πικρός με μια γεύση ''ξεχνάς-θυμάμαι'' μούχλα
εγώ ξεχνάω ενώ θυμάται η ταραντούλα
ντουλάπα φιλοξενεί φαντάσματα κι έναν μπαμπούλα
έκατσα μες το δωμάτιο να γράψω ότι δεν σου 'πα
με το φως να τρεμοπαίζει κι ένα beat πάνω σε λούπα
κι έγραψα τα πιο άσχημα τραγούδια
κι έγραψα τα πιο άσχημα τραγούδια μας
απόψε το πέπλο δεν σκεπάζει την ματιά μα την καρδιά που κρύβεται μες το μπαούλο μας

Ψίθυρος:
Πόσο ακόμα του χρωστάω για να τελειώνω από εδώ
πόσο ακόμα χώρο έχω μέσα μου να συνεχίζω το κρυφτό
μια μπάλα που κατρακυλώ
στο χωροχρόνο μου έλα ένα λεπτό να δεις ξεχνάς θυμάμαι πως πονώ
στη γαμημένη μου καρέκλα έχω μείνει στάσιμος τόσο καιρό
παίρνω ανάσα να τα βγάλω πέρα,
για άλλη μια μέρα απέναντι στο ίδιο μου το εγώ
το σχοινί που ακροβατούσα πλέον μου σφίγγει τον λαιμό
δεν θα ξημερώσει απόψε εφόσον όλα πάλι θα τα θυμηθώ
ο μαύρος δρόμος δεν ήταν όλα επιλογή μου αν μπορείς κατάλαβε το αυτό
άτομα που δεν μιλώ βαρύ που ακόμα τα κρατώ
τι στο διάολο κάνω λάθος
και μένω να βουλιάζω στο γαλάζιο μου βυθό
μέσα στις σκέψεις μου τα πάντα κυνηγώ
μα οι σκέψεις μου στερεύουν το μυαλό
όσο ακόμα νοσταλγώ
τώρα μέσα μου πιο γρήγορα γερνώ
τώρα μάθε μου για λίγο την τέχνη του ξεχνώ
θέλω να θυμηθώ κάθε μου στόχο,κάθε μου σκοπό
είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες ένα κοινό μας μυστικό
πέρα απ' τους κώδικες,πέρα απ τις λέξεις,πέρα απ΄ το κάθε μας γραπτό
παλεύω να γεμίσουμε όπου υπάρχει μέσα μας όποιο κενό
με τις ανασφάλειες μου κάθε μέρα πολεμώ
άλλο το αποτέλεσμα μα ακόμα προσπαθώ
είπα να ξεφύγω από το τέρμα μου αυτό
μα κάπου στην αρχή του πάντα τριγυρνώ
μα κάπου στην αρχή του πάντα τριγυρνώ...ξεχνάς,θυμάμαι