Sen Sutairu - Intro

Στίχοι - Ερμηνεία : Shadow L / ReGina / GROOVE SENPAI
Μουσική Παραγωγή : Groove Senpai
Rec - Mix - Mastering : Shadow L
Cover : ReGina

----------------------------------------------------------------------------------------------

Χρόνια 7 ηχεί σιγή ολική, στίχοι μα και μουσική.
Λόγοι πολλοί, λόγω χολής, λόγω μπλαμπλα, λόγω σχολής.
Λόγω του ότι η έκφραση βρέθηκε δεύτερη, έξαψη η τέχνη αρχέγονη και στο βωμό της έλευσης με συνεπήρε η έπαρση και.
Βαρύτατα για τα αδικήματα η Βασίλισσα προδικάστηκε.
Καταδικάστηκε.
Μες τη ρουτίνα πνιγμένη ξεχάστηκε.
Λείπει σε εκείνο το κάποτε, λύπη κι οδύνη αισθάνθηκε , μα πλέον να ξεβράστηκε και μου χτυπάει την πόρτα.
Και τώρα, φώναζε με Πανδώρα, ήρθα με φόρα πάνω στην ώρα, μετά από τόσα ανενεργά χρόνια, βγήκα απτό κώμα και μπαίνω σε φόρμα.
Με πυροβόλα, κανόνια και τόξα, αλλάζω τη ρότα μου σα σούπερ νόβα.
Σε δυο μέρες μέσα, από βλέννα και αίμα γεννήθηκε η ιδέα και πήρε σώμα, σάρκα κι οστά.
Με Groove και σκιά on stage, Βάγγο και Gheto στο back.
Αυτό είν' το Sen Suta (το Sen Suta) το Sen Sutairu.
Άφθονου χρόνου άυλου και άστατου, κόπου βάρβαρου, μπάσταρδου φθόνου κι άπληστου στόχου κι όλα στο μάξιμουμ καριόλα.

Διάλεξα άλλους δρόμους κι έκοψα τους κόμπους, που μ' εμπόδιζαν να σπείρω κόκκους στο χαρτί με χίλιους κόπους.
Ήχους από χίλιους κόσμους να φέρω, με χίλιους κρότους.
Μα έχω και χίλιους λόγους να ανέβω τους χίλιους λόφους.
Πάντα δίνω 1000 styles και σκάει x5 bonus, x5 ρόλους, x5 τρόπους απ' τους 5 πρώτους.
Γράφω 5 πόνους, είναι ένας για 5 και 5 για όλους.
Ταμπέλα Sen Sutairu, έλξαμε 5 πόλους.
Έχω στόχους και πια δεν ονειρεύομαι, μπλέκομαι με το στίχο και για να μ' ακούσεις καίγομαι.
Κρέμονται απ' τα χείλη μας κι όταν τελειώσεις σέβονται.
Τρέφομαι από τη μουσική και γράφω να' χουν τροφή για να σκέφτονται.
Το κάνω για να φύγει η λύπη, μα μου μοιάζει απίστευτο πάντα να απουσιάζει η λήθη.
Ποτέ τ' αντίθετο.
Φύγανε μείναν λίγοι, αλλά αυτό είναι αστείρευτο.
Ας είναι το ασύνδετο φως να δώσει τη λύση.

Πάνε χρόνια που' χει φύγει η δίνη, μα στη μνήμη ακόμα έχουνε μείνει κόμποι.
Ακόμα θέλω να πειστώ πως όχι.
Όσο μένω πίσω, τόσο μένος χτίζω, κι όσο μ' εντοπίζω, τόσο τρέμω μήπως το δεμένο κτήνος βγει στους γύρω μου να γίνει λόγχη.
Χίλιοι τρόποι κι άλλοι τόσοι λόγοι.
Στη πτώση μου ν' αντισταθώ, ν' αντιληφθώ λάθη μου σαν θησαυρό, σα φυλαχτό, κράτημα αν βρω να αναδυθώ (Κάτι !)
Τι κι αν ο νους μας παράγει τα λάθη, συνάμα στα λάθη μας πλάθει κι η ανάγκη να ανήκει σε κάτι ανάγει αντάξιο μ' αγάπη την άκρη να βρω.
Λες να πνιγώ στην ήχο; (Λες;)
Άραγε έμεινα πίσω; (Δες)
Όσα μολύβια κι αν δώσω να πνίξω τη Χίμαιρα απλώς είναι μάταιο.
Κι άλλο πάθος! Γράψε κι άλλο στίχο!
Βάλε κι άλλο βάθος! Γράψε κι άλλο λίγο!
Ραγίζει η μάσκα που χτίζω, μα η ελπίδα τρυπώνει σα φως στο δωμάτιο.
Ήτανε βραδιά που όλα μικρύνανε κι όλοι τριγύρω με δείχνανε.
Κρίνει με σα να μη ξέρω πως ήτανε.
Ήρθανε μέρες, θυμάμαι πως ήτανε, φύγαν, μα ακόμα θυμάμαι πως ήτανε.
Κοίτα με, τώρα θα δείτε πως ήτανε !
Sen Sutairu, Καλώς ήρθαμε.