Sen Sutairu - Κάπως Έτσι (Solo ReGina)

Στίχοι - Ερμηνεία : ReGina
Μουσική Παραγωγή : Groove Senpai
Rec - Mix - Mastering : Shadow L
Cover : ReGina

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και πάει...
Και πάει κάπως έτσι. (Κάπως έτσι)
Όλο πάει κάπως έτσι,
Προσπαθώ να βρω την άκρη, μα νοιώθω πως τα' χω παίξει.
Κάπως έτσι. (Κάπως έτσι)
Κάπου τα 'χω όλα μπλέξει και στο τέλος μένω ρέστη κι όλο πάει κάπως...
Κάπως έτσι. (Κάπως έτσι)
Όλο πάει κάπως έτσι,
Προσπαθώ να βρω την άκρη, μα νοιώθω πως τα' χω παίξει.
Κάπως έτσι. (Κάπως έτσι)
Κάπου τα 'χω όλα μπλέξει και στο τέλος μένω ρέστη κι όλο πάει κάπως...

Κάπως έτσι,
Ξεκίνησα ξανά το rap στο label, αλλιώς ίσως να μην είχα ξαναραπάρει λέξη.
Κάπως έτσι,
Είπαμε θα λέγεται Sen Sutairu, 1000 στυλ δρόμου αγνώστου, η τέχνη για την τέχνη
Κάπως έτσι,
Κι είπαμε ο στόχος είναι τα σύννεφα, μα αν είναι να τα πιάσουμε θα γίνει σαν αγέλη.
(Μόνο έτσι.)
Το πιο αγνό και παιδικό μας όνειρο να φέρουμε στον κόσμο που μας γάμησε κι έτσι μας έχει εμπνεύσει.
Κι όσο η ζωή κυλάει στο στούντιο, έξω από αυτό όλα μοιάζουν χειρότερα από πέρυσι.
Και πρέπει να πάρω θέση. γιατί πάλι έχω ξεπέσει, και στα 25 μου μου είπε ο γιατρός δε πάει έτσι.
Το σώμα μου, λέει, έχω καταστρέψει και η δουλειά κυρίως φταίει κι είναι κρίμα να' μαι έτσι διαλυμένη.
Γι' αυτό κι εγώ παραιτήθηκα χθες κι είναι πρώτη φορά για μήνες που δεν ξύπνησα αγχωμένη.
Κι είμαι σπίτι αράζω και γράφω ρίμες, με μια ηρεμία ξένη που δεν έχω αντικρύσει για καιρό.
Της λέω σιμά μου να κάτσει, γελάει, κοιτάζει μου λέει "Πρέπει να φύγω από εδώ".
Και είναι εντάξει, μου τη σπάει αλλά είναι εντάξει, όσο κι αν θέλω δεν ανήκει με μένα.
Εγώ είμαι παιδί του θυμού, της πίεσης και μία στις δέκα θυμάμαι ότι μου φόρεσαν τις ταμπέλες σα ζακέτα.

Πάει έτσι.
Κι όλο πάει κάπως έτσι,
Προσπαθώ να βρω την άκρη, μα νοιώθω πως τα' χω παίξει.
Κάπως...έτσι.
Κάπου τα 'χω όλα μπλέξει και στο τέλος μένω ρέστη.
Κι όλο πάει κάπως, κάπως έτσι. (Κάπως έτσι.)
Όλο πάει κάπως έτσι,
Προσπαθώ να βρω την άκρη, μα νοιώθω πως τα' χω παίξει.
Κάπως έτσι. (Κάπως έτσι.)
Κάπου τα 'χω όλα μπλέξει και στο τέλος μένω ρέστη.
Κι όλο πάει κάπως...

Κάπως έτσι,
Δεν πέρασε καλά μια βδομάδα και το άγχος σα χιονοστιβάδα έχει επιστρέψει.
Κάπως έτσι,
Είπα θα ξεκινήσω να οδηγάω πάλι, όσο κι αν με πανικοβάλλει, χρειάζεται Ρέτζι.
Κάπως έτσι,
Το Σάββατο πήγα στην αδερφή μου να τη δω, αλλά μας έσκασαν κακά μαντάτα.
Εχθές Τρίτη ήμουν για πρώτη φορά σε κηδεία, μια έντονη εμπειρία που σου τα σκάει βαρβάτα.
Δεν είχα αντικρύσει νεκρό ξανά, και το μυαλό μου αρνιόταν να αποδεχθεί την πορεία.
Δεν σ' είδα καλά.
Δεν μπορούσα να έρθω κοντά.
Ξέρω ότι δεν μου κρατάς κακία, όμως συγγνώμη θεία.
Κάπως έτσι,
Σήμερα η μάνα μου έχει γενέθλια και περισυλλογίζομαι το θράσος της ζωής.
Κάποιοι θρηνούνε μια μάνα και κάποιοι γιορτάζουν μια μάνα, κάπως έτσι πάει πάντα από όπου και να το δεις.
Και κάπως έτσι,
Με πιάνει ο φόβος του ελέγχου, τελευταία πανικοβάλλομαι λιγάκι παραπάνω.
Τελευταία νοιώθω να το χάνω, νοιώθω πως τυγχάνω να υπάρχω κάπου μέσα μου βαθιά πολύ αν ψάξω.
Τελευταία εγώ δεν είμαι εγώ.
Ενεργώ σαν πνεύμα αόρατο, με βλέπω να λειτουργώ απ' το μυαλό μου στον αυτόματο πιλότο.
Κι όταν κάνω τον κόπο και το χάπι κουμπώσω μάλλον θα είναι μωβ και νόθο.

Και πάει κάπως έτσι
Όλο πάει κάπως έτσι,
Προσπαθώ να βρω την άκρη, μα νοιώθω πως τα' χω παίξει.
Κάπως έτσι.
Κάπου τα 'χω όλα μπλέξει και στο τέλος μένω ρέστη.
Κι όλο πάει κάπως...
Κάπως έτσι.
Όλο πάει κάπως έτσι,
Το μυαλό μου και το πνεύμα μου θέλει να αναπνεύσει.
Κάπως έτσι.
Η τρέλα με την αφύπνιση είναι λεπτή γραμμή κι όσο το σκέφτομαι, τόσο με αρρωσταίνει..

(Κι όλο πάει κάπως έτσι. Προσπαθώ να βρω την άκρη, μα νοιώθω πως τα' χω παίξει.
Μα στο τέλος είμαι η Ρέτζι, γι' αυτό πάει κάπως έτσι)