filmov
tv
Κλυταιμνήστρα - Φωτεινή Βελεσιώτου -Θέατρο Πέτρας-14/7/2016

Показать описание
Από την μουσική παράσταση της Φωτεινής Βελεσιώτου«Δι’ ασήμαντον αφορμήν» στο Θέατρο Πέτρας 14/7/2016
Συνταξιδιώτες επί σκηνής οι:
Ψαραντώνης, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Αργύρης Μπακιρτζής, Χάικ Γιαζιτζιάν
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Νίκος Παπαναστασίου: Διεύθυνση ορχήστρας , Πιάνο, ακορντεόν
Σωτήρης Μπαλλάς: κιθάρα, φωνή
Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος: κιθάρα
Γιώργος Καραµφίλλης: µπουζούκι
∆ιονύσης Μακρής: κοντραµπάσο
Θωµάς Κωστούλας: τύµπανα
Γιάννης Οικονοµίδης: τροµπέτα, φλικόρνο
Στίχοι:Δημήτρης Λέντζος
Μουσική:Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Ερμηνεία:Φωτεινή Βελεσιώτου
Τη μάνα μου εμένανε τη λέγαν Κλυταιμνήστρα
μα τη φωνάζανε γριά, γριά Φραγκογιαννού.
Από τις μοίρες έκλεβε τη μαύρη κουβαρίστρα
και μου κεντούσε αστεράκια τ’ ουρανού.
Τις νύχτες έριχνε ζαριές με ζάρια του θανάτου
πάνω στο λύκνο του αγγένητου παιδιού
το μπράτσο τρύπαγε βαθιά μ’ αγκάθι τ’ αθανάτου
να βγάλει έξω το πικρό φαρμάκι του φιδιού.
Το πρώτο σου αμάρτημα το έθαψα εντός μου
μάνα εσύ δεν ήσουνα, μητέρα κανενός
μες στον καθρέφτη σου κοιτώ θολό το είδωλό μου
και στον γκρεμό μου θα πεθαίνω πάντα ορφανός.
Θ’ ανάψω μόνος μου κραυγές, κραυγές πυγολαμπίδες
μες στο σκοτάδι μια στιγμή να σε ξαναδω.
Στο παιδομάζωμα ποτέ, ποτέ σου δε με είδες
μα εγώ κι απόψε, μάνα μου, για σένα τραγουδώ.
Συνταξιδιώτες επί σκηνής οι:
Ψαραντώνης, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Αργύρης Μπακιρτζής, Χάικ Γιαζιτζιάν
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Νίκος Παπαναστασίου: Διεύθυνση ορχήστρας , Πιάνο, ακορντεόν
Σωτήρης Μπαλλάς: κιθάρα, φωνή
Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος: κιθάρα
Γιώργος Καραµφίλλης: µπουζούκι
∆ιονύσης Μακρής: κοντραµπάσο
Θωµάς Κωστούλας: τύµπανα
Γιάννης Οικονοµίδης: τροµπέτα, φλικόρνο
Στίχοι:Δημήτρης Λέντζος
Μουσική:Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Ερμηνεία:Φωτεινή Βελεσιώτου
Τη μάνα μου εμένανε τη λέγαν Κλυταιμνήστρα
μα τη φωνάζανε γριά, γριά Φραγκογιαννού.
Από τις μοίρες έκλεβε τη μαύρη κουβαρίστρα
και μου κεντούσε αστεράκια τ’ ουρανού.
Τις νύχτες έριχνε ζαριές με ζάρια του θανάτου
πάνω στο λύκνο του αγγένητου παιδιού
το μπράτσο τρύπαγε βαθιά μ’ αγκάθι τ’ αθανάτου
να βγάλει έξω το πικρό φαρμάκι του φιδιού.
Το πρώτο σου αμάρτημα το έθαψα εντός μου
μάνα εσύ δεν ήσουνα, μητέρα κανενός
μες στον καθρέφτη σου κοιτώ θολό το είδωλό μου
και στον γκρεμό μου θα πεθαίνω πάντα ορφανός.
Θ’ ανάψω μόνος μου κραυγές, κραυγές πυγολαμπίδες
μες στο σκοτάδι μια στιγμή να σε ξαναδω.
Στο παιδομάζωμα ποτέ, ποτέ σου δε με είδες
μα εγώ κι απόψε, μάνα μου, για σένα τραγουδώ.