Jak żył Izium pod rosyjską okupacją - wspomnienia mieszkańców którzy przeżyli okupację [PODCAST]

Materiał w formie podcastu opowiadający o wspomnieniach mieszkańców Iziumu związanych z realiami życia pod okupacją. Jednocześnie materiał przedstawia jak wyglądają obecne relacje pomiędzy mieszkańcami, którzy wyjechali z miasta na początku konfliktu, i tymi którzy zostali. Będzie spory wątek społeczny, który może stanowić przyczynek do dalszej dyskusji o tym jak będzie wyglądać, i jakie będą trudności z normalizacją relacji społecznych w ukraińskim społeczeństwie po zakończeniu konfliktu.

Materiał pochodzi z dnia 11 czerwca 2024

⬇️⬇️⬇️ Na gorącą herbatkę i ciasteczko 🫖🍰
Patronite:

BuyCoffee:

BuyMeACoffee (opcja dla widzów spoza Polski):


0:00 Wstęp
2:35 Życie pod okupacją
16:02 Fragmenty dziennika z okresu okupacji
22:01 Mój komentarz w kontekście sytuacji na Ukrainie
27:01 Zakończenie

[chwalec]

Miałem dziadków którzy przeżyli wojnę. Opowiadali sporo.
Słuchałem.
Słucham tego jak bym słuchał tamtego.

Bez zmian.

[Borubar_de_San_Escobar]

Strasznie smutne. Masę konsekwencji społecznych, z których nie zdajemy sobie sprawy.
Szkoda ludzi ...

[tomko]

Takich opowieści jest i u nas mnóstwo. Na przykład w 1915 roku w naszej okolicy przez wiele miesięcy stał front i po tym jak przeszedł ze wsi nie został kamień na kamieniu: budynki zrujnowane artylerią a to co zostało rozebrano na okopy. Ślady po nich są jeszcze widoczne do dziś, a kopanie nieco głębsze niż kilkanaście cm kończy się często przyjazdem saperów. Z kolei w 1920 roku kiedy weszli bolszewicy w jednej z okolicznych wsi znalazło się paru entuzjastów nowego porządku, jednak z komunizmu wyleczyli ich prędko sami bolszewicy, kiedy skończyło się rabowanie dworu a zaczęło chłopskich chat. Wkrótce potem ci sami którzy entuzjastycznie bolszewików witali, po przepędzaniu ich z okolicy przez polskie wojsko ganiali z widłami po lasach w poszukiwaniu niedobitków Armii Czerwonej. Ruski mir w niedużej dawce zadziałał jak szczepionka.

[konradz]

tak wyglada ruski mir, dobrobyt i wyzwolenie jakie Rosja niesie innym krajow od dawna

[KarolKarasiewicz]

Niby wszystko wiedziałem, nic nowego, ale każda taka historia bije mnie w ostrzem w mózg. Tyle koszmarów, każdy inny i każdy nie do ogarnięcia tu, gdzie spokój, cisza i ciepło

[fluffyarsenic]

Gdy słyszałam o kotach aż musiałam iść przytulić swojego. Chyba by mi serce pękło jakbym miała go zostawić.

[mirosawagrobelny]

Porażające, czuję się tak jakby powrócił 1939 rok choć znam go tylko z literatury i opowiadan. Jak Ukraińcy sobie z tym koszmarem poradzą, nam zajęło to lata.😢 Dziękuję ❤

[PrzemysawNizioek]

Jeden z najmocniejszych materiałów z Andromedy. Szacón.

[tomaszzur]

Straszne. Przez chwilę mi to nawet pachniało jakoś propagandowo tak... ale potem sobie przypomniałem te wszystkie osobiste wspomnienia moich bliskich (tych, ktorzy przeżyli) z czasów okupacji. Świetny odcinek, dziękuję pani Andromedo.

[hansst]

Z takim, , człowiekiem, , można tylko wygrać lub zginąć zabierając jeszcze ze sobą ilu się da.Dzięki za materiał, pzdr dla Twórczyni kanału i słuchaczy/widzów.💪

[jerzypoprawa]

Może to głupie, ale najbardziej ścisnęło mi się serce gdy mówiłaś o kotach.

[robertzajdel]

WITAJ ANDROMEDO, Dziękuję i Serdecznie Pozdrawiam 💜

[nxzmlnm]

Czekam na ruskie boty twierdzące, że to wszystko nowy, lepszy świat w wykonaniu ich cudownego cara.

[piotrniedzielski]

Dzięki Andromedo za wyjątkowy podcast.Dzisiaj prowokatorzy z Mordoru wyjątkowo aktywni i bardzo się proszą o odstrzał.Niema co dłużej czekać bo coraz bardziej agresywni.Czas ich uśpić.

[KatarzynaJaniec-ympl]

Myślę że potrzeba więcej tego typu materiałów. Nadal się pojawia całkiem sporo materiałów odnoście frontu, jak przebiegają walki ale trzeba przede wszystkim przypominać o tym przed czym Ukraina się broni.

[veritatisamica]

Parząc na sposób prowadzenia przez Rosję działań zbrojnych od upadku caratu, zastanawiam się, czy powinni byli być klasyfikowani jako naród, czy jako horda?

[Marcin.W.]

To bardzo przykre, że takie rzeczy dzieją się naprawdę. Mam takie dziwne wrażenie, że ten wstrząsający obraz bólu, śmierci, głodu, cierpienia, upodlenia, beznadziei wreszcie dotarł do mnie, a jednak z każdym Twoim nowym podcastem przekonuję się w jak wielkim błędzie jestem. Dzięki za materiał.

[felicjankowalski]

Obawiam się, że wyrażone przez Panią oczekiwania, względem skutków wymiany pokoleniowej, są bardzo optymistyczne. Zdrowia.

[tomek]

Gdyby nie wiedział, że cała ta historia dotyczy XXI wieku to powiedziałbym, że są to wspomnienia z warszawskiego getta w 1942 roku.

[MPKb]

Marcin Strzyżewski wspominał w jednym z swoich odcinków po wyzwoleniu Izjumu, że najwiekszym problemem dla wszystkich mieszkańców bylo życie przez kilka miesięcy w piwnicach co wiązało się z brakiem witaminy D