filmov
tv
Μεταβλητή x | Site-Specific @xProject

Показать описание
@xProject
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
▶Φωνές: Στέλλα Α., Νάσια Α.
▶Βιολί: Χρυσή Τζ.
▶Πιάνο: Νάσια
▶Ενορχήστρωση : Site-Specific
▶Instagram Profiles:
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθεια τους φίλους : Μάριο Σαρέλλα, Γιάννη Σταματογιάννη και Σίσσυ ♥
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Μεταβλητή x
Στίχοι/ Μουσική : Νάσια Α.
Αυτή η βοή που το κεφάλι βάρυνε
και την ψυχή την άδειαζε αργά και σταθερά
Σ'έστειλε τελικά μακριά, σε ξαναμάκρυνε
κι ύστερα θέλω να 'ρθεις πάλι πιο κοντά
Μέσα στο πλήθος καλοκαίρι δεν υφαίνεται
Κι αν θες τη μοναξιά, δε θα'μαι εγώ εκεί
Αυτή η πόλη, που τα πάντα ερωτεύεται
δεν τα κατάφερε μαζί σου ούτε αυτή
Και δε σε ρώτησα τι πας να κάνεις
αν την αντέχεις την επιλογή σου
Θυμήσου τι έλεγες θα μ'έπαιρνες μαζί σου
και τώρα δες πόσα χιλιόμετρα απέχω
Και δε με ρώτησε κανείς αν θέλω
να ζω μονάχα με τη θύμησή σου
Θυμήσου τι έλεγες θα μ΄έπαιρνες μαζί σου
Στο δρόμο άλλαξε ρυθμό το τέμπο
Κι όπως γεμίζεις με τα νέα σου τα χρώματα
και τα αρώματα από άλλες εποχές
θα μπαίνουν μέσα σου σα νέα ξένα σώματα
και θα γιατρεύουνε της πόλης τις πληγές
Μια εποχή που το εκατό το μηδενίζει
και το μυαλό ξαναφορτίζει απ'το μηδέν
Πολλές ψυχές μες στο νερό τις ξεχωρίζει
και ξέχωρα θα σμίξουν με άλλες ή και δεν
Μα η μουσική θα είναι πάντα φίλη
Μονάχα αυτή θα με καταλαβαίνει
Τι κι αν την άφησα για λίγο, εκείνη μένει
να περιμένει πως μια μέρα θα γυρίσω
Θα γυρίσεις ποτέ; Μήπως μου΄πες "ποτέ";
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
▶Φωνές: Στέλλα Α., Νάσια Α.
▶Βιολί: Χρυσή Τζ.
▶Πιάνο: Νάσια
▶Ενορχήστρωση : Site-Specific
▶Instagram Profiles:
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθεια τους φίλους : Μάριο Σαρέλλα, Γιάννη Σταματογιάννη και Σίσσυ ♥
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Μεταβλητή x
Στίχοι/ Μουσική : Νάσια Α.
Αυτή η βοή που το κεφάλι βάρυνε
και την ψυχή την άδειαζε αργά και σταθερά
Σ'έστειλε τελικά μακριά, σε ξαναμάκρυνε
κι ύστερα θέλω να 'ρθεις πάλι πιο κοντά
Μέσα στο πλήθος καλοκαίρι δεν υφαίνεται
Κι αν θες τη μοναξιά, δε θα'μαι εγώ εκεί
Αυτή η πόλη, που τα πάντα ερωτεύεται
δεν τα κατάφερε μαζί σου ούτε αυτή
Και δε σε ρώτησα τι πας να κάνεις
αν την αντέχεις την επιλογή σου
Θυμήσου τι έλεγες θα μ'έπαιρνες μαζί σου
και τώρα δες πόσα χιλιόμετρα απέχω
Και δε με ρώτησε κανείς αν θέλω
να ζω μονάχα με τη θύμησή σου
Θυμήσου τι έλεγες θα μ΄έπαιρνες μαζί σου
Στο δρόμο άλλαξε ρυθμό το τέμπο
Κι όπως γεμίζεις με τα νέα σου τα χρώματα
και τα αρώματα από άλλες εποχές
θα μπαίνουν μέσα σου σα νέα ξένα σώματα
και θα γιατρεύουνε της πόλης τις πληγές
Μια εποχή που το εκατό το μηδενίζει
και το μυαλό ξαναφορτίζει απ'το μηδέν
Πολλές ψυχές μες στο νερό τις ξεχωρίζει
και ξέχωρα θα σμίξουν με άλλες ή και δεν
Μα η μουσική θα είναι πάντα φίλη
Μονάχα αυτή θα με καταλαβαίνει
Τι κι αν την άφησα για λίγο, εκείνη μένει
να περιμένει πως μια μέρα θα γυρίσω
Θα γυρίσεις ποτέ; Μήπως μου΄πες "ποτέ";
Комментарии