filmov
tv
Ποια Αγάπη (Rous cover)| Site-Specific @ FridayProject

Показать описание
@ΠαρασκευούλαProject
Ποια Αγάπη
Στίχοι/ Μουσική: Γιώργος Ρους
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
✨Καααλησπέρα, καλησπέρα! Ήταν μια χαλαρή Παρασκευούλα, είχαμε βρεθεί για πρόβα στο σπίτι της Στέλλας και ξαφνικά της λέω " Βρε! Μήπως να γράφαμε κάτι σε βίντεο να τ'ανεβάσουμε έτσι γιόλο;". Μου λέει "Βρε. Κοίτα λίγο πώς είμαστε, μες στην ταλαίπα, θες και βίντεο". Τέσπα, την έπεισα με την προϋπόθεση ότι θα'βαζα κάποιο φίλτρο στο βίντεο, ώστε η ταλαίπα να μη φαίνεται με γυμνό μάτι. Ε...και πήρα με τη σειρά όλα τα φίλτρα του μούβι μέηκερ (γιατί ή το κάνεις all the way ή δεν το κάνεις καθόλου) και τα'βαλα έτσι back to back. Ψέματα δε θα πω, μια χαρά μου καλάρεσε το αποτέλεσμα.
Αν σας καλάρεσε κι εσάς, κάντε μας ένα subscribe και ακολουθήστε μας και στο instagram, όπου ανεβάζουμε σε γενικές γραμμές ό,τι καλύτερο μπορούμε.
Τα φιλιά μας ✨
Τρέχω μαζί σου σε ένα δρόμο ανοιχτό, δεν ξέρω
Αν είναι για λεπτά, ή αν είναι για χρόνια
Δε θυμάμαι γιατί το κάνω αυτό
Αφού με σκοτώνει, με πληγώνει
Αφού με έχει λιώσει, σε θέλω τώρα
Μα θες να μείνεις στο μυαλό μου μια ιδέα αφηρημένη
Θέλεις να είσαι σαν τα παιδιά που παίζουνε γελώντας
Χρόνια στον ήλιο τρώγοντας παγωτό
Χωρίς να ξέρουν την αλήθεια για τα πράγματα
Πως γίναν τώρα πια
Ποια αγάπη στην καρδιά τη ζεστασιά θα φέρει
Ποια, για εμένα να πεθαίνει, σε άλλα μέρη να με
Πάει, ποια αγάπη να μπορεί μετά από τη δική μας
Ποια, για εμάς να αναπνέει, να πονάει, να θέλει
Λίγες κουβέντες μα τόσο σκληρές
Οι σκέψεις μου όλες καρφωμένες στο χθες, δεν έχω
Αύριο, θυμάμαι μού 'λεγες
Ότι, ήθελες να 'μαστε
Κάπου στο κέντρο δυο χαμένες ψυχές, στο ίδιο
Σώμα ανθισμένες καρδιές, να μένουμε άγρυπνοι
Ακίνητοι για πάντα εκεί να φιλιόμαστε
Στον Άγνωστο Στρατιώτη
Στέκομαι τώρα πια ακίνητος στη μέση του δρόμου
Σαν ένα φάντασμα που ξέμεινε για πάντα εδώ
Αυτό το μέρος έλεγες είναι το κέντρο του κόσμου
Κι εγώ δεν ξέρω από πού ήρθα και πως έφτασα εδώ
Και είμαι τώρα στο μυαλό σου μια ιδέα αφηρημένη
είμαι τώρα σαν τα παιδιά που παίζουνε γελώντας
Χρόνια στον ήλιο τρώγοντας παγωτό, χωρίς να
Ξέρουν την αλήθεια για τα πράγματα, πως γίναν τώρα πια
Ποια Αγάπη
Στίχοι/ Μουσική: Γιώργος Ρους
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
✨Καααλησπέρα, καλησπέρα! Ήταν μια χαλαρή Παρασκευούλα, είχαμε βρεθεί για πρόβα στο σπίτι της Στέλλας και ξαφνικά της λέω " Βρε! Μήπως να γράφαμε κάτι σε βίντεο να τ'ανεβάσουμε έτσι γιόλο;". Μου λέει "Βρε. Κοίτα λίγο πώς είμαστε, μες στην ταλαίπα, θες και βίντεο". Τέσπα, την έπεισα με την προϋπόθεση ότι θα'βαζα κάποιο φίλτρο στο βίντεο, ώστε η ταλαίπα να μη φαίνεται με γυμνό μάτι. Ε...και πήρα με τη σειρά όλα τα φίλτρα του μούβι μέηκερ (γιατί ή το κάνεις all the way ή δεν το κάνεις καθόλου) και τα'βαλα έτσι back to back. Ψέματα δε θα πω, μια χαρά μου καλάρεσε το αποτέλεσμα.
Αν σας καλάρεσε κι εσάς, κάντε μας ένα subscribe και ακολουθήστε μας και στο instagram, όπου ανεβάζουμε σε γενικές γραμμές ό,τι καλύτερο μπορούμε.
Τα φιλιά μας ✨
Τρέχω μαζί σου σε ένα δρόμο ανοιχτό, δεν ξέρω
Αν είναι για λεπτά, ή αν είναι για χρόνια
Δε θυμάμαι γιατί το κάνω αυτό
Αφού με σκοτώνει, με πληγώνει
Αφού με έχει λιώσει, σε θέλω τώρα
Μα θες να μείνεις στο μυαλό μου μια ιδέα αφηρημένη
Θέλεις να είσαι σαν τα παιδιά που παίζουνε γελώντας
Χρόνια στον ήλιο τρώγοντας παγωτό
Χωρίς να ξέρουν την αλήθεια για τα πράγματα
Πως γίναν τώρα πια
Ποια αγάπη στην καρδιά τη ζεστασιά θα φέρει
Ποια, για εμένα να πεθαίνει, σε άλλα μέρη να με
Πάει, ποια αγάπη να μπορεί μετά από τη δική μας
Ποια, για εμάς να αναπνέει, να πονάει, να θέλει
Λίγες κουβέντες μα τόσο σκληρές
Οι σκέψεις μου όλες καρφωμένες στο χθες, δεν έχω
Αύριο, θυμάμαι μού 'λεγες
Ότι, ήθελες να 'μαστε
Κάπου στο κέντρο δυο χαμένες ψυχές, στο ίδιο
Σώμα ανθισμένες καρδιές, να μένουμε άγρυπνοι
Ακίνητοι για πάντα εκεί να φιλιόμαστε
Στον Άγνωστο Στρατιώτη
Στέκομαι τώρα πια ακίνητος στη μέση του δρόμου
Σαν ένα φάντασμα που ξέμεινε για πάντα εδώ
Αυτό το μέρος έλεγες είναι το κέντρο του κόσμου
Κι εγώ δεν ξέρω από πού ήρθα και πως έφτασα εδώ
Και είμαι τώρα στο μυαλό σου μια ιδέα αφηρημένη
είμαι τώρα σαν τα παιδιά που παίζουνε γελώντας
Χρόνια στον ήλιο τρώγοντας παγωτό, χωρίς να
Ξέρουν την αλήθεια για τα πράγματα, πως γίναν τώρα πια
Комментарии