ΠΟΙΗΤΗΣ ΘΑ ΓΙΝΩ-Άγγελος Παπαγεωργίου

Показать описание

στίχοι/μουσική/ερμηνεία: Άγγελος Παπαγεωργίου
αφήγηση:Γιώργος Νάκος
..O Τάκης έχει ένα καφενείο πάνω στο Ζαγόρι...Ζει εκεί στα βουνά...Στο μαγαζί του άμα πας, θα βρεις χωριάτικη μοσκοβολιστή χορτόπιττα, αγνό τσίπουρο,ζεστό χαμόγελο και μιαν αύρα αθωότητας που πια χάθηκε απ' τον κόσμο.....Τα βραδια που κλείνει το καφενείο, κάθεται σιμά στο τζάκι και γραφει στίχους...Ειναι ποιητής κι ας μην το ξερει...Ποιητής όχι τόσο γι' αυτά που γραφει ο ίδιος, μα κυρίως γι' αυτά που γράφει κάθε νύχτα ο Ζαγορίσιος θρασκιάς στα φύλλα της καρδιάς του, για να τα διαβάζουν την αλλη μερα το πρωί στ' αθώα μάτια του οι πελάτες του,και να νιώθουν πως ζουν σ' αλλη εποχή, πενηντα χρόνια πίσω, τότε που υπήρχε μπέσα κι αλήθεια κι αρχοντιά....
...-Τάκη, πώς στέργεις πώς μπορείς κι έτσι βαστιέσαι αθώος;
-Κοντά στο καφενείο μου διαβαίνει ο Αώος,
βουτώ μες στο νεράκι του και το μεταλαβαίνω,
μπαίνω πενήντα δυο χρονών κι εφτά μονάχα βγαίνω,

βαρούν καμπάνες και βιολιά βαρεί σήμαντρα ο Άθως
βαρεί και στην καρδούλα μου τ' αμέρωτο το πάθος
για τ' άστρα και την ερημιά την Τύμφη κι όλα τ' άλλα
τ' αληθινά τ' ανθρώπινα που 'ν' άξια και μεγάλα.
..................................
..Γεννούν αγγέλους τα βουνά,
θάματα στάζει η νύχτα,
μακριά απ' της πόλης τα βαριά
τ' ατσάλινα τα δίχτυα..
ά. - λεύτερη Πϊνδος

ΠΟΙΗΤΗΣ ΘΑ ΓΙΝΩ
Ποιητής θα γίνω Κάνε μου ένα νεύμα
να σε τραγουδώ πες μου πως μ' ακούς
νά 'ρθω να σε πάρω νά 'ρθω να σε πάρω
μακριά απ' εδώ, μακριά απ' αυτούς.

μακριά από πόλεις Ποιητής θα γίνω
κι από μηχανές να σε τραγουδώ
είν' αλλιώς ο κόσμος σαν ψιλή βροχούλα
φως μου, τι τα θες... στον ωκεανό...