Δημοτικό Α' Τάσος Λειβαδίτης Καρυοφυλλιά Καραμπέτη

Δημοτικό Α'
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη επιλέγει και διαβάζει Τάσο Λειβαδίτη.

Άστρα που μας είδατε αγκαλιασμένους,
γίντε φωτιές και κάφτε την που ξέχασε.
Δρόμοι που περπατήσαμε μαζί,
σφιχτήτε φίδια γύρω απ'τον λαιμό της.
Δέντρα, καλά μου δέντρα ,που ακουμπήσαμε,
γενήτε νεκροκρέβατα να τη ξαπλώσουν.
Χώμα που γείραμε, άρπαξε την,
φεγγάρι που ορκιστήκαμε ,σαβάνωσε την.
Κι εσύ,ήλιε μου, που απ'το ανοιχτό παράθυρο
την έβλεπες στο κρεβάτι μας γυμνή,
πάρε,α,πάρε και τα δικά μου μάτια να της φέγγεις πιο πολύ.

Απλά....υπέροχο.
Να είσαι καλά.
Francois

[tziatzioumaria]

Το να "φάσκει κι αντιφάσκει" κανείς με τον λόγο του σε μια και μόνο πρόταση είναι αρκετό για να αντιληφθούμε τα περαιτέρω..για τα της υποκουλτούρας, τουλάχιστον!
Αν όπως ισχυρίζεστε λοιπόν, πως, θα πρέπει να σεβόμαστε την τέχνη αυτή, εγκαταλείψετε τις προσπάθειες να επιμηκύνετε την φθορά της αισθητικής σας κι αφήστε κείνους που επιμένουν στη λατρεία της ποίησης να ικανοποιούνται με τα "ξεπερασμένα" της..

[jpastos]

Μη σκύβεις το κεφάλι. Κοίτα σου λέω. Κοίτα ξανά και ρώτα. Ρώτα τους. Ρώτα τους και μάθε. Και μάθε πως ερωτεύονται. Αυτό μάθε πρώτα.
Οι δρόμοι του κόσμου είναι γεμάτοι ποιητές. Και μόνοι, αυτοί, κρατούν στα χέρια τους την ιστορία.

[ballokratoras]

Η τέχνη στον 21ο αιωνα δεν είναι στα ποιήματα. Ίσως είχαν αξία σε μια εποχή που η τηλεόραση και το internet δεν υπήρχαν και που το μολύβι ήταν από τους ελάχιστους τρόπους έκφρασης. Τα ποιήματα δεν είναι τίποτα παραπάνω απο μια ξεπερασμένη τέχνη που πρέπει απλά να σεβόμαστε. Αν δε μπορείτε να βρείτε νέους τρόπους έκφρασης σε αυτή τη νέα εποχή, τότε είστε οπισθοδρομικοί. Η κουλτούρα θα σας φάει :)